playing hearts • soonhoon

065

"Oh ingat kayo dyan ha.  Sure ka bang di ka papasok Ji?" tanong ni Jisoo hyung habang sinasara ang butones ng puting polo'ng pam-pasok nya. 

Nag papaiwan kasi ako dito sa hospital,  sinasabing babantayan si Soonyoung. 

"Hindi nga po hyung.  Sige na,  balitaan nyo nalang ako sa mga lectures" tumango nalang si Jisoo. 

"Hindi q malalandi ang bebe hoonieqq huhuhu" hinampas naman ni Seungcheol si Jun na kasalukuyang kunwaring umiiyak. Tch,  mga isip bata talaga tong mga to kahit kelan. 

"Bebehooniemo dyan,  akin sya ngina mo" inirapan nalang sila ni Wonwoo. 

Speaking of Wonwoo,  mag simula kaninang umaga nagbago nanaman ang pakikitungo nya kay Mingyu,  hindi tulad ng kagabi na sweet sila.  Ngayon bumalik sa dati,  parang strangers na nag uusap ng malimit.

Iniisip ko, ano nanaman nangyari sakanila? Kagabi okay na okay sila ha?  Halata pa namin yung mga simpleng tinginan nila sa isat isa. 

"Sige na tsupe na kayo,  baka malate pa kayo" nag paalam na rin sila at umalis na,  naiwan kami sa kwarto. 

"Oy wag kayong mag jugjugan!" pahabol ni Seokmin habang nakataas ang hintuturo na animoy nagbabanta.  Tsk tsk. 

"Pft" napailing iling nalang ako,  yung batang yon napaka dumi ng utak. 

"Ayos ka na ba?" tumango naman si Soonyoung. 

*Mianhae minhae hajima. . .*

"Teka soons,  sagutin ko lang 'to ha?" ngumiti naman si Soonyoung sakin. 

"Sige bebeqq. Basta babalik ka ha?" hinalikan nya muna ang pisngi ko bago ako umalis. 

"Mag iingat ka" ngumiti uli ako tapos lumabas na ko,  mag papahangin narin muna ako sa rooftop. 

Nang makarating na ko sa rooftoo ay agad ko ng sinagot yung tumatawag na unknown number. 

Incoming call from Unknown…

Call Connected

"Hello?"

"Leaving Soonyoung alone huh?"

"Nugu-yah?"

"Wag mo kong ma nugu nugu yah dyan Lee Jihoon"

"Tsk,  don't aste my time bitch"

"Pfftt.  Hahahaha!  Jihoon!  You better go back to Soonyoung"

"Tsk,  ano ba?!  Tigilan mo na nga ako!  Wala akong ginawang kasalanan sayo!"

"bang Soonyoung.  Bang!"

"A.. ano bang pinag—"

Call Ended

Shit!  Ano nanaman ba to! 

Dali dali akong tumakbo papasok,  tangina. 

Nag elevator na ko  pagkatapos ay tumakbo ako ng mabilis.  Hindi ko na ininda yung sakit na nararamdaman ko tuwing nakakatama ako ng tao sa braso ko.

Ang bilis ng kabog ng dibdib ko  kinakabahan ako sa posible kong makita. Nanginginig katawan ko,  nangangatog ang binti ko,  pero patuloy lang ako sa pagtakbo kahit gusto ng bumagsak ng katawan ko. 

"Call the doctor!  Ppali!" bumagal ang paglakad ko ng makita kong natataranta ang mga doctor na pumapasok sa room ni Soonyoung. 

May mga body guards din sa tabi. 

Ng makapasok ako,  napatakip nalang ako sa aking bibig.  Kusang tumulo ang mga luha sa mata ko.  Ang bigat ng pakiramdam ko,  parang gustong bumigay ng katawan ko. 

"S.. soons" napaluhod nalang ako sa may pinto habang nakatitig sa katawan ni Soonyoung na naliligo…sa sarili nyang dugo. 

"HAHAHA!  serves you right Soonyoung" napatingin ako sa lalaking nakangisi habang nakatingin kay Soonyoung. Nakaposas sya sa likod at hawak sya ng mga body guard. 

Wonwoo…

✨∞✨∞✨∞✨

😌😌😌😌