Baturay Anar ve Ben

Bölüm 6

Kendimi hemen geri çektim. Oradan koşarak uzaklaştım. Ne yapıyorum ben yaa nasıl öperim. Bilinçsiz yapmıştım. Evet aşıktım ama ya terslerse, tersleme korkusundan oradan kaçmıştım. Eve gelmiştim. Koşarak kendimi yatağa attım. Düşünmeye başladım istemsizce gülüyordum. Cok mükemmel bi histi. Sonrasınd gelen tuhaf his neydi? Korkuydu. Düşünürken uyuya kalmışım.

Gece Yarısı;

Gözlerim yavaş yavaş aralanıyordu. Telefona baktığımda 6 cevapsız çağrı, 1 mesaj vardı. Kim aradı lan beni?

Bilinmeyen numara: Neden telefonlarımı açmıyorsun. Neden kaçtın?

Ben: Sende kimsinn??

Cevap çok gecikmeden geldi.

Bilinmeyen numara: Baturay hani şu öpüp hiç açıklama yapmadan kaçtığın çocuk.

Kalbim atmaya başlamıştı. Telefonumu nerden buldu bu deli? Korktugum sey başıma geliyordu işte of ne dicektim ben. Hemen telefonuma adını kaydettim.

Ben: Aa şey özür dilerim bir anlık bir şeydi. Aşık değilim yanlış anlama.

Baturay: Konuşmayalım.

Şoka girmiştim. Önce mesaj atıp sonra konuşmayalim demesi koymuştu. Yanaklarımda ıslaklık hissettim.

Ben: Tamam konuşmayalım.

Telefonumu yanıma alıp çatıya çıktım. Tabikide atlamıcaktım öyle bi salaklık asla yapmazdım. Telefonumdan pinhani yıldızlar şarkısını açıp yıldızları izlemeye başladım. Hayat niye böyleydi? Sevdiklerimi elimizden almayı severdi hayat. Oysa ben videolarini izlerken hayallere dalıp bugünleri hayal ediyordum. Ikisi gerceklesti ama sonuç farklı. O beni sevmiyordu bense ona aşık. Gozlerimden yaslar tekrar aktı. Bi sesle irkildim. Müziği kapattım.

Vales
"Ne yapıyorsunn sen bak beni korkutmaa atlamıcaksın dimi??"

Ben
"Hee ben deliyim atlamayı planliyorum. Gelmek ister misin? Sacmalama lan ben asla öyle bi salaklik yapmam. Intihar etmek korkaklara göredir. Asıl zor olan yaşamaktır."

Vales
"Sağin solun belli olmaz evet delisin. Kay kenara bende geliyorum birlikte atlariz."

Bilindik gülüşünü atıp içeri girdi. Yanıma gelmişti bile yanima oturdu. Apartmanda oturmadığim için şanslıydım. Sesimden rahatsiz olacak kimse yoktu. Catıyada istedigim gibi çıkiyordum karisan yoktu.

Vales
"Ağladın mi sen?"

Ben
"Ne alakası var?"

Vales
"Hadi ama gozlerin sulu ayrica yanağin islak."

Ben
"Ne alakası var gözüme koltuk kaçtı yoksa ağlamadım yani."

Vales
"O nasıl koltuksa artık, bak ben yanındayım ne olduysa geçti tamam mi? Ben seni korurum."

Ben
"Teşekkur ederim iyi ki varsın."

Kendimi iyi hissetmiştim yanimda olduğu için. Bunları düsünürken dudağımda bir ıslaklık hissettim. Kendimi geri cekmeye çalısıyordum ama izin vermiyordu.

Baturayın gözünden;

Kumsal beni öpüp kaçmıştı. O an o kadar mutlu olmustum ki kalbim çok hizlı atmaya basladı kalbimin ritmini düzene sokamıyordum ama kaçmasına bi anlam verememiştim. Neden kacmıştı ki bunları düsünerek kafayi yemek uzereydim. Her saniye aklımdaydı. Ona bağlanmistim. Yoksa aşık felan mı olmuştum. Ben ve aşık olmak yanyana bile gelemezlerdi. Peki ya simdi. Ben bağlanmak istemiyordum. Bağlanmaktan korkuyorum. Kalbim onu arayıp aşk ilanı yapmamı söylüyordu ama beynim ise korkuyordu, onla konuşmayi birakmami söylüyordu. Mervanı arayıp numarasını aldım. 6 kere aradım açmıyordu. Koymustu ardindan mesaj attım. Uykum gelmiyordu. Gece yarisi oldu hala cevap vermiyor ya derken telefonumda bildirim sesini duydum ve hemen elime aldım. Mesaj yazmişti sonunda.

Deli kız: Sende kimsinn??

Kaç saattir bekliyorum cevabi bumuydu? Puşt ya

Ben: Baturay hani şu öpüp hiç açıklama yapmadan kaçtığın çocuk.

Deli kız: Aa şey özür dilerim bir anlık bir şeydi. Aşık değilim yanlış anlama.

Ne yani beni sevmiyor muydu? Ben burda sacma sapan seyler dusunuyorum onun hakkinda bana asik degil ve ben ona baglaniyorum bence beynimi dinlemeliyim.

Ben: Konuşmayalım.

Deli kız: Tamam konuşmayalım.

Bu kadar kolay mıydı? Insan itiraz eder. Demekki hic sevmemis iyice sinirlenmiştim. Hayat bu kadar acımasız miydi? Ilk defa bir kiza aşik olmuştum. Daha fazla dayanamadım ve evine doğru ilerledim. Kendim ilerlemiyordum. Ayaklarım istemsiz hareket ediyordu. Evine vardığımda valesle çatıda gördüm. Bi kurtulamadim şu valesten ne zaman gelsem Kumsalın yaninda amina koduum. Catıda ne işleri var bunların?
Gördüklerim karşısında şok kaldım. Valesle öpüşüyorlardı şuan. VALESLEE ÖPÜSÜYOLARDI. VALESLEEE. Iyice öfkelendim dövmemek için zor tutuyordum kendimi. Gözlerimden yaşlar gelmişti. Ilk defa bir kız için ağlıyordum. Sen nesin Kumsal? Koşarak oradan uzaklaştım. Canımı yaktığın kadar canın yansın. Telefonu çıkartıp mesaj attim.

Ben: Herkese verdiğini bilmiyordum...

UMARIM BEGENMİŞSİNİZDİR. Biraz garip bir bölum oldu. Acıli felan bdhshehe. Düsüncenizi belli ederseniz sevinirim.