Baturay Anar ve Ben

Bölüm 7

Kumsalın gözünden;
Sonunda kendimi geri çekebilmiştim. Valese bi tokat attım. Vales ne olduğunu şaşarak bana mal mal baktı.

Ben
"Ne yaptığını sanıyorsun sen ya? Ben seni dost bildim."

Vales
"Ama ben seni seviyorum. Ilk gördüğümden beri hemde."

Ben
"Vales tamam sus bidaha asla ama asla ne benimle konuş ne de gözüme gözük allah seni kahretsin bu beni öpebileceğin anlamina gelmiyor."

Catıdan indim. Motoruma dogru geldigimde kaskımı takıp yola koyuldum. Kimsenin beni bulamayacağı ıssiz bi yere, şuan yalnizliğa çok ihtiyacım vardı. Dağın tepesine vardığımda moturumdan inip ayaklarımı sarkıttım. Canım sıkkın olduğunda buraya gelirdim yalniz kalmak istedigimde felan. Telefonum öttü. Vales bidaha adini duymak istemiyorum inşallah sen mesaj atmamışsındır. Telefonumu elime aldığimda şoka girdim.

Baturaydan mesaj var.

Yaa şapşik üzgün olduğumu hisetmiş ve bana mesaj atmiş konuşmama kararimizı ciğnemiş. Âşık bana aksini idea edenin götünü delik deşik ederim. Mesajı açtım açmaz olaydım.

Baturay: Herkese verdiğini bilmiyordum.

Neyi imaa ediyor. Bak sinirlerim gerildi. Valesle öpüşmemizi mi gördü ki yaa olamaz off .

Ben: Neyi ima etmeye çalışıyorsun.

Baturay: Gayet iyi anladın.

Ben: Sanane yaa sanane hayatimdan sanane istedigim kisiye veririm istedigim kisiyle öpüşürüm istersem hayatimdanda çıkartırım. Olayi bilip bilmeden mesaj atma şımdi siktir git. Ikinizide gormek istemiyorum.

Ikisinide hayatimdan çıkarmıstım. Canim çok yanıyordu. Ayağa kalkıp hayata karşı bağırdım. Çığlık attım. Hıçkırarak ağladim. Canımin acısıni geçirmek için herşeyi yaptim. Kimse sesimi duymuyordu. Kimse çığlıklarımı duymuyordu. Yaralı bir karıncaydım. Dünyada gözükmezdim. Sesim duyulmazdı. Ikisinide rehberden engelledikten sonra evime gittim. Uyuyakalmışım.

~Sabah~
Gözüme ışık geliyordu. Gözlerimi araladım. Güneş ışığıydı. Güneş bi salda uyuyım yavv. Yataktan ayaklarımi sarkıtıp kalktım. Kalkarken ayağım kaymıs olacakki. Ayağımı zeminle buluşturdugum zaman kendimi ayağımin bi kismi yatakta diger kismi yerde kafam zaten yerdeydi. Sabah böyle şansız mi kalkacaktım. Yok daha şansiz kalkislarim olmuştu. Ayağa kalkıp kendimi toparladim. Hem fiziksel acı hemde içimde firtinalar kopuyordu. Where is the adalet? (Ingilizcem mükemmeldir şs) kahvaltı yaptiktan sonra ne yapsam diye iyice düşündüm? Buldumm bu ulkeden taşınacaktım kimsenin olmadığı kimseyi tanımadığım bir yere yeni bir hayat yeni insanlar benim icin harika olacakti. Hemen internete girip ucak biletlerine baktım. Amerikaya gitmeliydim. Amerikaya biletimi aldım. Ucak yarin kalkiyordu. Biraz pahalıydi ama olsun bi kac birikmişliklerim vardi orda iş bulursam tamam. Hemen bavulumu hazırladim. Keske tanıdığim gibi kalsaydın Baturay...

~Yarın~
Uçağımı kaçırmamak için erken kalkıp yola koyulmuştum bile. Ucak kalkis saatti gelmiş. Bende ucağima biniyordum. Emniyet kemerimi takıp dışarsıni izlemeye başladım. Ilk defa ucaga bindiğim icin heyecanlıydım. Ayrica nasil olucaktı ki yeni insanlar yeni hayat sonucta. Bi yanim ise cok kirgindi, acıyordu. Unutmak için yapıyordum bunlari bidaha onlari gormemek icin. Onları çok ozlicem. Sude'yi , eski Baturay'ı vb. Bunları kafamdan atıp gökyüzunü, bulutları izlemeye başladım. Ama kafamdan atamıyordum hep aklımdalardı. Bi yandan gozlerimden yaşlar düsüyor bir yandan gökyüzunü izliyordum. Uçak ne ara kalktı hiç farkinda bile değilim.

Baturayın gözünden;
Cevap vermesini bekliyordum. Sonunda cevap gelmiş olacakki telefonum öttü.

Deli kız: Sanane yaa sanane hayatimdan sanane istedigim kisiye veririm istedigim kisiyle öpüşürüm istersem hayatimdanda çıkartırım. Olayi bilip bilmeden mesaj atma şımdi siktir git. Ikinizide gormek istemiyorum.

Ben: Nee seni zorlami öptü? Dur bekle yanına geliyim özür dilerim bilmeden olayı yazdım.

Bu kişiye mesaj gönderemezsiniz.

Ben: Ağzına sıcıyım engelledin mi?

Bu kisiye mesaj gönderemezsiniz.

Ebesinin amı ama niye engelliyosun? Telefonumu çıkartıp valese mesaj attım.

Ben: Vales Kumsalı zorla mı öptün?

Vales: Sananee!

Ben: Bak Vales beni sinirlendirme getirtme oraya cevap ver. Zorla mı öptün?

Vales: Evet zorla öptüm ne yapacaksın? Değerini bilmiyorsun kızın. Yemeyenin malıni yerler.

Ben: Düzgün konuş!

Vales: Şöyle diyim sana? Hani ben onun evinde kaldım ya. Neyse kiskanmana gerek yok. Çünki bir odaya girdigimde herşeyi sendin kocaman poster olarak sen vardın. Saç telin vardı. Tişörtün vardı. Kiz bildiğin sana saplanmış aşıktı. Bende bu durumdan onu kurtarmak istedim.

Ben: Nee??

Olayı idrak edemiyordum. Ne o bana hayran mıydi? Beni en başından beri tanıyordu yani. O yuzden ismimi biliyordu. Mervandan felan duymamıştı ve ben hayranıma aşık oldum. Ikimizde birbirimi seviyoruz yani engel yok. Yüzümde gülümseme olustu ve yarin onu mükemmel bi yere gotürecektim.

~Sabah~
Gözlerimi acar acmaz. Hizli bir sekilde kahvaltimi yapip ustumu giydim. Heyecanlıydim biraz. Ilk defa bi kiza çıkma teklifi edicem sonucta. Saçım bi turlu olmuyordu bi sağa bi sola yatırıyordum. Yok olmuyor. En iyisi duşa girip fön cekiyim. Üstümdekileri boşa giymiştim. Çıkartıp banyoyo girdim. Kendimi sıcak suya bıraktım. Banyodan çıkıp kendime fön çektim. He sonunda olmuştu. Giyindim. Arabama bindim ve yola koyuldum. Kumsalın evine varmıştım. Heyecanlı heyecanlı zile basmıstım. Kimse açmıyordu.

Ben
"Kumsaaal aç kapıyı ben geldim. Özür dilerim eger hala kızginsan çok özür dilerim. Önemli bir şey söylicem sana."

Cevap yoktu.

~2 saat sonra~
2 saattir bekliyorum açan yoktu. En sonunda kapıyı kirdırtcaktılar bana. Kaslı kollarımla simdi kirarim hehehe.

Ben
"Bak açmazsan kirıyorum."

Benden gunah gitti. Kapiyi bi kac kez vurduktan sonra kapı açıldı. Bütün odaları dolaştim yoktu. En son bi tane oda vardı. Ona girdim. Gerçektende Vales haklıymış. Buradaki herşey ben. Koltukta, yastıkta, bardakta buradaki herşeyde ben vardım.  Kumsal nereye gitti ki? Kumsal yoktu. Burada oturup beklemeye başladim. Biraz garip gelmişti kendi ustume oturuyordum sonucta. Masada en azindan fotom yok ama masanın her yerinde Baturay yazıyor.  Bu kiz gerçektende deli ama benim delim.

~Gece yarısı~
Kaç saattir bekliyorum hallah gelmemişti. Nerde olabilir ki bu kız?