Baturay Anar ve Ben

Bölüm 8

~~~~~~~~~~~AYLAR SONRA~~~~~~~~~~~

Kumsalın gözünden;
Amerikaya alıştın mi diye soracak olursaniz? Yani alıştım. Peki unuttun mu diye soracak olursaniz? Hayir unutmadım hallah ilk gün ki gibi aklımda Ahh Baturay Ahh. Sude beni cok merak etmiştir ama yapacak bir şey yok ozür dilerim Sude belki geri dönerim...

Baturayın gözünden;
Aylardir goremiyorum Kumsal i bi kere bile aklımdan çıkmadi nerede ki simdi napıyor? Sude günlerce ağladı onun için hiç mi düşünmedi giderken. Ben zaten öldüm yaşayan sadece bedenim. Ruhum ölü. Ne hos bedenimde ölücek zaten. Ömrüm 4 ay kalmis. Üzüntüden kanser olmuşum. Boşuna dememisler ruh hasta olmadan beden hasta olmazmış. Ilk ruhuma karısti hastalık sonra bedenime...
Ďüşünurken onun için günlük yazmaya karar verdim. Bir gün geri dönerse okusun diye. Dışarı çıkıp kırtasıyeye girdim. Ordan bir günlük satin aldim. Eve dogru ilerledim. Günlüğün ilk sayfasini açtım ve yazmaya başladım

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Seni çok ozledim be kim bilir şimdi nerelerdesin? Ne yapıyorsun? Kiminlesin? Gülüyor musun? Sen hep gül sevdiğim. Yaş akmasın gozlerinden. Akıcaksa gozlerindeki yaşlar mutluluktan olsun. Seni üzdüğüm için özür dilerim. Seni ağlattığım için kendime o kadar çok kızgınım ki bi özürle gelebilsen keşke yanıma gene kızsan bana bende kızdırsam seni asi kızim benim. Sana olan aşkımdan delirdim bak. Cidden delirdim. Yokluğun bana o kadr koydu ki kanser oldum. 4 aylık ömrüm kalmış. Kimse bilmiyor. Bir tek sana söylüyorum. Bu 4 aylık zamanimi senle geçirmek isterdim ama bil bakalım kim yok ? Sen sen sen sen sen...
Seni ilk gördüğümde anladım ne kadar sevilesi bir kiz olduğunu.  Madem bana hayrandın niye çaktırmadin hiç sevmiyormuş gibi davrandın. Korktun mu seni sevmem diye? Bak seviyorum işte ama sen yoksun. Insan sevdiğini birakır mı? Hayallerini okudum. Benimle ilgili odaya girdim hatta her gün oraya girip bana ne kadar aşık olduğuna bakıyorum. Ayni saatte hep ordayim beni terkettiğin gece...

Gel artık.. sensiz gecen ömrüm. Hatta sonsuzluğum.. imkansızım benim...

Beni öptüğün günu hatirlıyor musun?
O gün o kadar çok kalbim atmıştı ki ne yapacağımı bilemedim. Keşke o zaman konuşmayalım demeseydim. Konuşup halletseydik. Ne simdi ben kanserdim neden sensizlige alismistim. Eyy canımın sahibi yarr. En azından yasamadım demem yani. Ayni yatakta yatmislığimiz var. Öpüsmüşlüğümüz var. Bunlari düşününce kafayı yiyorum çünki özlüyorum.  Beni unuttun mu? Tabi unutmuşsundur. Kim bilir şimdi kime aşıksındır. Belki sevgilin vardır. Bunu düşünürken bile seni kıskanıyorum. Seni kendimden bile kıskanıyorum. Heleki valesle öpüştüğünüz zaman delirdim. Belki o gün vales gelmeseydi biz sevgiliydik. Vales her şeyi bozdu. O gün evinde vales değilde ben kalıcaktım. Vales benden daha cesur oldu. Ben korkağın tekiydim. Allah kahretsin beni. Ilk defa bi kızdan hoşlanmıştım. Hatta bu hoşlanmaktan daha öteydi. Aşktı. Belkide ilk defa bi kızla sevgili olucaktım. Hemde bir hayranım olan kizla... artik ben sana hayranım ama sen benden vazgeçtin. Son nefesimde bile sana seni seviyorum diyeceğim. Seni seviyorum. Benim tatlı kanserim. Benu kanser etsende tatlı bir kanser bu... iyi geceler sevdiğim.

Sensiz geçen günüm= 215 gün 12 saat 27 saniye şimdi 29 oldu...

Günden güne soluyoruz, 
İçten içe eriyoruz. 
Ne kaçış var ne bir umut, 
Yine de onsuz yapamıyoruz. 

Bu aşk bir kanser hücresi, 
Belli yok tedavisi. 
Sardıkça her yerimizi, 
Tutkuyla bağlanıyoruz. 

Bu kanlı yaratık nereni sardıysa, 
Hiç düşünmeden hani kesip atarsın ya...
Tut ki bu illet kalbine dadandıysa, 
Kalbini de söküp atamazsın ya... 

Varsın solsun çiçeklerim, 
Ben ölmeyi de beklerim. 
Yine de kesip atamam seni, 
Benim tatlı kanserim. 

Benim tatlı kanserim... 

Değerimi bilin bir günde 2 bölüm yazdim hadi bakalim snwhwhwhwhw. Biraz acılı oldu ama olsundu.