"Na zawsze"

48.

* Oczami Grześka *

Gdy samolot odleciał pojechałem w odwiedziny do moich rodziców.

- Witaj kochanie. Steskniłam się za tobą. Jak się czujesz? - Zapytała mama.

- A dziekuję w porządku.

Nagle przyjechał mój brat.

- To ja już pojadę - Powiedziałem.

- Zaczekaj - Powstrzymywał mnie brat.

- Po co?

- Masz ochotę iść na spacer porozmawiać?

- Mogę - Uległem. Nie wiedziełem co on ode mnie chce.

- Co chcesz?

- Porozmawiajmy.

- Już gadamy.  - Powiedziałem.

- Jak byłeś w szpitalu pojechałem do ciebie. Ja wiem, że miedzy nami nie jest najlepiej. Chciałbym to zmienić.

- Skąd taka zmiana?

- Jak zobaczyłem jak leżysz nieprzytomny wszystko do mnie wróciło jak byliśmy mali. Przypomniły mi się twoje żarty, wygłupy. Nigdy nie powiedziałem ci jak bardzo cię kocham.

- Zabrałeś mi kiedyś miłość mojego życia, ale teraz mam Wiktorię i jestem wstanie ci to wybaczyć. Też cię kocham.

- Miedzy nami ok? - Zapytał.

- Jasne - Podałem mu rękę i przytuliłem.

Było już późno, więc wracałem do domu. Nie mogłem uwierzyć, że Wiki wyjechała na tak długo. Byłem na siebie zły, że pozwoliłem jej wyjechać. Poszedłem do baru. Kupiłem jednego drinka, później drugiego i tak chyba z dziesięć.

- Hej Grzesiu - Przywitała się Paula, która pracuje akurat w tym barze.

- Cześć.

- Od zawsze wiedziałam, że nie masz głowy do picia. Coś się stało?

- Tak Wiki wyjechała - Odpowiedziałem chodź sam nie wiem dlaczego.

- Oo to może to jakoś wykorzystamy?

- Niby jak?

- No nie wiem może odprowadze cię do domu?

- Mam przyjaciół i jak będę chciał to to sobie po nich zadzwonie.

- Nie wygłupiaj się. Właśnie kończę pracę, więc mogę cię odprowadzić.

- Dobra dzięki.

- Dla ciebie wszystko.

W drodze do domu cały czas się do mnie przytulała. Gdy byliśmy w domu pomogła wejść mi na górę.

- Dzięki. Możesz już iść.

- O nie nie ja się tobą zajme misiaczku.

- Nie musisz.

- A właśnie, że muszę - Powiedziała i położyła się na łóżku obok mnie.

- Idź już.

- Nie - Powiedziała i zaczęła mnie całować i rozbierać.