Unforgetable

2. Bölüm "O kız da kim?"

Heyooo ben geldiimm!! Bu bölüm biraz gecikti üzgünüm. Şuan okuyucu sayısı iyi gidiyor :) Herkese teşekkür ederim. Ayrıca, lütfen yorumlarınızı ve düşüncelerinizi belirtin :) Umarım bu bölümüde beğenirsiniz. Sizi seviyoruumm (:   (Bu arada Multi=Harry)

Harry POV

Gözlerimi açtığımda tek görebildiğim ambulansın içiydi. Birden bir hemşire yanıma geldi "İyi misin? Bir yerin ağrıyor mu?" diye sordu. Kafamı 'hayır' anlamında salladım ve sedyenin üzerinde doğruldum. "Ben iyiyim artık gidebilir miyim?" dedim. Hemşire 'evet' anlamında başını salladı. Koltuğun üzerinde duran sırt çantamı alıp ambulanstan indim. Son hatırladığım lavabonun orada bayıldığımdı. Beni bulan kişinin kim olduğunu bilmiyordum bile. Zayn'in koşarak yanıma geldiğini fark etmemiştim. "Harry, dostum iyi misin? O kız söyledi bayıldığını. Duyunca koşarak geldim." dedi. Şaşkın bir ifadeyle yüzüne baktım. "O kız da kim?" dedim. Yoksa beni bulan ve buraya getiren kız mı? Zayn, heyecanlı bir şekilde anlatmaya başladı. "Sınıfa yeni gelen kız. Seni o bulmuş. Nefes nefese sınıfa girdi "üst katta biri bayılmış" diye bağırdı. Bütün sınıf yukarıya koştu. Çok kalabalık olduğu için kimin bayıldığını göremiyordum. Liam yanıma geldi ve bana senin bayıldığını söyledi." Duyduklarım karşısında donup kalmıştım. İfadesizce Zayn'in yüzüne bakıyordum. O.. Demek hayatımı kurtaran O'ydu. Gidip ona teşekkür etmeliyim. Koşarak Zayn'in yanından ayrıldım. Onu bulmalıydım.

Bütün sınıfları tek tek gezmiştim ama yoktu; gitmişti. Okuldan çıkıp eve doğru yürümeye başladım. O, aklımdan çıkmıyordu. Sürekli sınıfa girdiği an gözlerimin önüne geliyordu. Alnındaki kakülü ve bal rengi gözleri.. Onun çok çekici biri olduğunu düşünmüştüm. Neden böyle düşündüğümü bilmiyorum ama ondan gerçekten etkilenmiştim.

Debby POV

Koşmaktan nefesim kesilmişti. İşte geç kalmıştım. Pastaneye girdim, önlüğümü taktım ve kasaya geçtim. Aklıma bugün olanlar geldi. O çocuğu düşünmeye başladım. Çok çekiciydi. Gözleri bir insanı bayıltmaya yeterdi. Onu baygın bulduğumda saçlarına dokunmuştum. Çok yumuşaklardı ve meyveli kokuyorlardı. Bütün bunları düşünürken içeri bir müşteri girdi. Yüzünü göremiyordum. Başında bir bere vardı. Bir tane simit aldı ve parasını ödemek için kasaya geldi. Kafasını kaldırdığında yüzünü gördüm. Gözlerimiz kilitlenmiş gibi birbirlerine bakıyorlardı. Heyecandan elimdeki paraları yere düşürmüştüm. O gözler.. Onları hatırlıyordum. Gözlerinin yeşilinde kaybolmaya başlamıştım ki, gözlerimi kırpıştırdım. Eğilip paraları yerden aldım. "Afedersin" diyerek para üstünü ona uzattım. Bana bakarak gülümsedi ve "Sorun değil. Şey, aslında bende seni arıyordum." dedi. Soru soran bir ifadeyle ona bakmaya devam ediyordum. "Bugün bayıldığımda beni bulan kişinin sen olduğunu söylediler. Bunun için teşekkür ederim." dedi. Gülümseyerek "Önemli değil" dedim. Birkaç saniyelik bir sessizliğin ardından "Birşeyler içelim mi?" diye sordum. Önlüğümü çıkardım ve onu boş bir masaya götürdüm. Birer tane sıcak çikolata getirip masaya koydum. O da beresini çıkarmış saçlarını düzeltiyordu. Bir an ona bakmamaya çalıştım. Çok etkileyici görünüyordu. Önündeki sandalyeye geçip oturdum.

Harry POV

Beremi çıkarmış, saçlarımı düzeltiyordum. Elinde iki bardak sıcak çikolata ile geldi ve önümdeki sandalyeye oturdu.  Gözlerini ellerine kilitlemişti. Bacaklarından birini sürekli zıplatıp duruyordu. Bu sessizliği dağıtmak için konuşmaya başladım. "Demek burada çalışıyorsun" dedim etrafı incelerken. Kafasını kaldırmadan cevap verdi "Evet". "Burayı hep çok sevmişimdir. Bana eski zamanlarımı hatırlatıyor." dediğimde bir an kafasını kaldırıp bana baktı. Gözlerinden soru sorduğunu anlamıştım. Sözlerime devam ettim. "Bir kaç yıl önce bir fırında çalışıyordum. Tıpkı buraya benziyordu. Kokusu, düzeni, herşeyi". Bal rengi gözleriyle dudaklarımın hareketlerini izlediğini anlayabiliyordum.

Debby POV

Onun daha önceden fırında çalıştığını duyunca şaşırmıştım. Bana biraz tuhaf gelmişti. Yani, bir manken falan olması gerekirdi bence. Bir erkek için çok düzgün ve şekilli bacakları vardı. Bu yüzden olsa gerek, hep dar pantolon giyiyordu.

"Bu arada, adını sormayı unuttum. Ben Debby" dedim ve elmi ona doğru uzattım. Gülümseyerek "Bende Harry. Tanıştığımıza memnun oldum" dedi ve elimi sıktı. Ellerimiz dokunduğu an çok tuhaf bir duygu hissettim. Kalbim daha hızlı atmaya başlamıştı. Elleri sıcak ve yumuşaktı. Sanki ondan bir elektrik almıştım. Olumlu bir elektrik. Harry yavaşça ayağa kalktı ve beresini giydi. "Sıcak çikolata için teşekkür ederim. Benim eve gitmem gerekiyor. İstersen yarın okuldan sonra birlikte birşeyler yaparız. Seni, dostum Zayn ile tanıştırırım" dedi. Ben de ayağa kalktım ve "Olur. O zaman yarın görüşürüz" dedim. Harry kapıdan çıkana kadar arkasından baktım. Kalbim hala hızlı atıyordu.