@AlmiaZ @AslDalkran ve Aysu arkadaşlarıma hikayeme başlamam da bana yardım ettikleri için teşekkür ederim.Hikayenin tamındaki karakterler gerçektir.Olaylar gerçek hayattan alıntıdır. İyi okumalar...
-
''Peliiin!''
''Peliiiiiin!''
Ancak gözlerimi açabilmiştim.Gözlerimi açar açmaz Aslı ile burun buruna kaldım.Bu kızı gerçekten seviyordum.Kumraldı.Gamzeleri vardı ve zayıftı.Kafamı çevirdim ve uyuyan Aysu'ya baktım.Aysu benim için farklıydı.O da kumraldı.Düşüncelerimizi okuyabiliyorduk ve tam ikizimdi.Yani sadece düşünsel olarak.Onun dışında benzemiyorduk ama bir çok özelliğimiz benzerdi.
Aslı ile evlerimiz yan yanaydı ve Aysular'da iki sokak üstümüzdeydi.Alminalar ise bize 5 dakikalık mesafedeydi.Bunlar benim en değerlilerimdi.En değerlilerim ve en tatlı baş belalarım.
Aysu'ya bir tokat atıp uyandırdım.Biliyorum kızıyordu ama ne yapayım uyanmayacaktı ve biz geç kalmıştık.Aslı gayet enerjikti.Biz Aysu'yla sızlanarak kalkttık.Aşağı inip kahve hazırlamaya başladım.Almina'yı aradım.
''Günaydıın keko.''
''Günaydın vevilevdiii.'' Böyle diyordu çünkü yanlışlıkla öyle demişti ve komikti.Hoşuma gidiyordu.Beni güldürüyordu en azından.
''Prensesimiz hazırlar değil mi?''
''Tabi kiii sizi bekliyorum fakirleeer!'' diye bir bağırış koparttı.Güldüm.
''Bizi bekleme biz yine geç kaldık.Akşam Aslı'yla Aysu bizde kaldı ve uyanamadık.'' dedim.Ofladı.
''Pekiii''dedi ve kapadı.Atarlı kekom benim.Güldüm.
Aslı masayı hazırlamıştı.Aysu uyukluyordu.Hızlıca yedik ve giyindik.Okulumuz özel okul olduğu için pek sıkı bir programımız yoktu.Bir de Aslı'nın annesi okul müdüresi olunca baya bir rahattık.Okulda bizi sevmeyen yoktu ya da tanımayan.Sevmeyen kısmı sallantıda.Yüzümüze gülüp arkamızdan konuşan doludur elbet.
Arabaya bindik.Özel şoförümüz olduğu için tekrar şükrettim.Telefonum çaldı. "Barkın" Telefonu hızlıca açtım. "Saat 10.00'da eski depoda ol işimiz bitmedi." Hemen telefonu kapadı.Neydi bu şimdi,hala benden ne istiyordu?
Aslı'yla Aysu'yu okula postaladım ve Eren'e söylememeleri için söz verdirttim. Daha 16 yaşındaydım lan.Hayatım 1 yıldır Barkın yüzünden mahfolmuştu.Yeter diye bağırasım vardı.
Depoya adım atar atmaz sol yanağıma bir el yapıştı.Hayır o bir yumruktu.İnleyerek yere düştüm.Bir kez daha vurmaya kalkınca karşılık verdim.Koluna tekmemi savurudum.
"İnsan gibi konuşuruz sanmıştım." Sesim buz gibiydi.
"O beni terk etmeden önceydi." dedi sertçe.
"Pisliğin tekisin beni hak etmiyorsun!" dedim.Hırsala üstüme yürüdü.
"Ne var niye çağırdın? Bu sefer ki sebep ne?" diye hırladım.
Uzun bir süre sustu.Neden burdaydım ki ben? Neden her seferinde çağırınca geliyordum.Aslında onu fena halde benzetmek istiyordum.Her seferinde de bu umutla geliyordum.
Telefonu çaldı...Bana dönüp
"Seninle sonra görüşücez..."
Gave you all I had you tossed it in the trash
Sana neyim varsa verdim ve sen çöpe attın
You tossed in the trash you did.
Çöpe attın, evet yaptın
To give me all your love is all I ever asked
Bu zamana kadar tek istediğim bana sevgini vermendi...