Sabah uyandığımda ders saatine çok az kalmıştı.Boğazım acıyordu.Baya hem de.Allah'ım yutkunamıyorum.Ah belim! Sanırım kıpırdayamıyorum.Kolumu komidine yönelttim.Bir kaç çarpmadan sonra telefonum elimdeydi.Saat 8.10'du.Sanırım bugün okula gitmeyeceğim.Telefonu yastığımın altına koyup uyumaya çalıştım.Rüyalar aleminde mutluyken telefonumun sesiyle uyandım.Berkcan arıyordu.
''Efendim.''
''İyi misin?Sesin iyi gelmiyor,okulda da değilsin.''
''Hastayım biraz.''
''Okula gelsene.''
''Hastayım.''
''Derse girme konferansa gel.''
''Hastayım.''
''Ya ama lütffeeeeeğn.'' Yutkunabiliyordum.Hmm.
''Pekala geliyorum.'' deyip telefonu kapattım.Kimseye görünmeden evden çktım.9.20'de okuşda olabilmiştim.Konferansa doğru ilerledim.İçerisi lise 3 doluydu.Neyse beni ilgilendirmez.Berkcan'a mesaj atıp kapıda beklemeye koyuldum.Hasta olduğum halde dizleri yırtık dar bir kot üstüne bol bluzla ve elimde minik bir çantayla evden çıkmıştım.Şu an evde pjamalarımla uyumam gerekiyordu.Kısa bir süre sonra Berkcan geldi.
''Hastaya bak sen.Yine çok şıksın.''
''hhaha hiç sorma.'' İçeriye doğru ilerledi.Ben de arkasından ilerledim.Orta yaşlı bir bayan , hem de güzel, bir şeyler anlatıyordu.
''Eee anlat bakalım.Nerelerdesin kaç gündür?''
''Ben hep buradayım yakışıklı.Sen nerelerdesin?''
''Ben de hep buralardaydım canım.''
Açıkcası o kadar çok uykum vardı ki.Ah sanırım uyumak üzereyim.Gözlerim yavaşça kapandı.Kadının sesi ninni gibi gelirken tatlı bir aleme daldım.
Berkacan'ın ağzından...
Kafamı çevirdim.Br şey söylemek istiyordum ki Pelin'in uyuduğunu fark ettim.Ağzı hafif açıktı.Sanırım burnu tıkalıydı şebek hastanın.Hava sıcak olduğu halde aldığım hırkamı üstüne örttüm.Hava çok sıcaktı.Elimi alnına koydum.Biraz ateşi vardı.Önüme dönüp konferansı dinlemeyi düşündüm.
Birkaç dakika sonra biri beni dürtüyormuş gibi hissettim.Birinin ''Depreeeeem!!' deyişiyle yerimden sıçradım.Pelin'i dürttüm.Uyanmayınca kucağıma alıp çıkışa doğru koştum.Ateşi biraz artmıştı.Keşke örtmeseydim.Konferansta fazla öğrenci olmaması çıkıştan kolay çıkmamızı sağladı.Tam kapıdan çıkarken konferans salonunun sahne kısmının hasar gördüğünü fark ettim.Sanırım sahne biraz çökmüştü.Çıkarken yüksek gürültüde bir ses duydum.Umarım bizim okuldan değildir.
Bahçedeki ağaçların altında gidip banka Pelin'i yatırdım.Uyanmaya niyeti yoktu.Dönüp okula baktım.Aman Allahım! Sol cephenin bir kısmı çökmüştü.Sağ tarafta bir şey yoktu.Okuldan çıkanlara kısa bir süre baktım.Sonra Pelin'e döndüm.Hala uyanmamıştı.Birkaç kez dürttüm.Uyanmayınca tokatlamaya başladım.Çığlık atarak uyandı.Şu an deprem olmasa bu şapşal haline saatlerce gülebilirdim.
''Ne yapıyoruz burada be? Dondum ben gidiyorum.'' deyip okula doğru ilerledi.Donakaldı.Bana doğru ağlayarak gelip kafasını göğsüme gömdü.Sarıldım.Vücdudu ateş içindedi.Ama şu an önemli olan ağlamasıydı.Hıçkıra hıçkıra ağlıyordu.Ne yapmalıydım şu an?
Pelin'in ağzından....
Gözlerimi açtığımda Berkcan beni tokatlıyordu.Canımı yakıyordu.Üşüyordum.İçeriye gitmek istiyordum.Okula yöneldiğimde gördüğüm manzara karşısında şok oldum.Konferans salonunun,spor odalarının olduğu kısım çökmüştü.Gözlerimden yaşlar akıyordu.Berkcan'a sarılıp hıçkıra hıçkıra ağlıyordum.İçeride bir sürü arkadaşım vardı.İçimi kötü bir his bürümüştü.Belimden birinin çekmesiyle ağlamam kesildi.Eren gözleri dolmuş bir şekilde beni tutuyordu.Bu sefer de ona sarılıp ağlamaya başladım.
''Ştt. Niye ağlıyorsun?Biz iyiyiz.''
''Biz?'' Eren'in omzunun üstünden arkasına baktım.Aysu,Özgür,Aslı,bütün sınıfım.Hepsi iyiydiler.Bir dakika.Almina?Almina nerede?Alminaaa!
''Almina yok!'' dedim.Eren'in yüzünde umutsuzluk vardı.
''Eren!''
''Almina nerede?!''
