•Every Day•

{κεφ.17} τι βρησκουν στα κλαμπ;

•Για να μπει κεφαλαιο θέλω 13 ψήφους και 19 σχολια. ΑΝΤΕ ΤΣΙΠΕΡΔΟΝΕΣ.•

•Τι είναι ποίηση;
Τα μάτια της•

(Δεν ξέρω γιατί ξενέρωσα τόσο με αυτό το κουοτ)

"Πολ Πολ δες αυτό το μικρό μαϊμούδιιιι δεν είναι τόσο κιουυτ"

"Ναι ναι είναι"

Έχουμε κάνει τέσσερις φορές τον γύρο ολόκληρου του ζωολογικού κήπου γιατί πολύ απλά...

ΔΕΝ ΧΟΡΤΑΙΝΩ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΤΑ ΖΩΑΚΙΑΑΑ

Ναι και ο καημένους ο Πολ δεν έχει παραπονεθεί ούτε μια φορά

Αν και φένεται στο βλεμα του ότι είναι κουρασμένος

"Πολ έισαι  κουρασμένος; Μήπως θες να γυρίσουμε;"

"Ότι θες εσύ μικρή"

"Έλα γυρνάμε"

[...]

"Ευχαριστώ για την βόλτα Paul ήταν υπεροχα"

"Δεν κάνει τίποτα μικρή από δω και πέρα να περιμένεις κάτι τέτοια "

"Μπορώ να κάνω κατι τελευταία πριν φύγω;" Με ρωτάει

"Ν-ναι"

Έρχεται σιγά σιγά προς το μέρος μου και ακουμπαει τα χείλια του απαλα πάνω στα δικά μου

Με φιλάει απαλα και μετά απομακρύνεται

"Θα σε κάνω να με ξαναεμπιστευτεις μικρή θα το δεις"

Χωρίς να με αφήσει να απαντήσω δίνοντας μου ένα ακόμη πεταχτό κατευθύνεται προς το αμάξι.

Με κοιτάει μια τελευταία φορά και φεύγει

Αυτό ήταν ....

Ονειρικό νομίζω είναι η λέξη που το χαρακτηρίζει

Μπαίνω μέσα στο σπίτι μου με ένα χαζό χαμόγελο στο πρόσωπο

Μόλις μπαίνω βλέπω μπροστά μου την μητέρα μου με σταυρωμένα χέρια στο στήθος.

Γιατί νομίζω ότι αυτό δεν θα μου βγει σε καλό;

"Για πες μου νεαρή μου που ήσουν;"

Αν της μιλήσω ψυχραιμα και της πω την αλήθεια όλα θα πάνε καλά σωστά;

"Ήμουν στον ζωολογικό κήπο με τον Paul"Της απαντάω απολύτως ψύχραιμα

Φάνηκε να πιστηκε και χωρίς να μου απαντήσει κάτι γύρισε και έφυγε

Ωραία η κλασσική συμπεριφορά της μητέρας μου έκανε θεαματικό καμπακ