•Every Day•

Παρίσι {κεφ.49}

Γύρισα κοριτσαρες. Για να έχουμε καλά επόμενα κεφάλαια ψηφιστε όλες και αφήστε και κάνα σχόλιο. Περνει μόνο ένα δευτερόλεπτο !

------------

Κατεβαίνω από το αεροπλάνο και ένα ελαφρύ αεράκι χτυπάει το πρόσωπο μου δίνοντας μου μια αίσθηση ζωντάνιας.

Κρίμα που θα χαθεί.

Ο Paul κουβαλάει τις χειραποσκευες μας και με βοηθάει να περπατήσω .

Έχω την εντύπωση ότι σε λιγότερο από δύο μήνες θα είμαι σε καροτσάκι

Κρίμα.

Καθώς κατεβήκαμε από το αεροπλάνο κατευθυνομαστε προς το αεροδρόμιο του Παρισιού για να πάμε στον χώρο από παραλαμβάνουμε τις αποσκευές μας.

------

Έχουμε πάρει τις αποσκευές μας. Μετά από μία ώρα αναμονής.

Μεγάλη μαλακια να πούμε

Έχοντας πάρει ένα ταξί κατευθυνομαστε πλέον προς το ξενοδοχείο που μας έχει κλείσει ο Paul για αφήσουμε τα πράγματα μας και να ξεκουραστούμε . Είναι ήδη 11:00 η ώρα οπότε είμαι ήδη αρκετά κουρασμένη. Και φυσικά πολύ παραπάνω από τον Paul. Ξεχνάω ότι θα πεθάνω σε λιγότερο από μισό χρόνο.

Τι ωραία που τα λέω.

Μες την αισιοδοξία.

Κοιτάζω έξω από το παράθυρο του ταξί και βλέπω τις ομορφιές του Παρισιού.

Ο μεγάλος πύργος του Άιφελ δεσπόζει και φένεται από κάθε γωνιά του κεντρικού Παρισιού όπου βρίσκεται το ξενοδοχείο που θα μείνουμε.

Ο Paul με ρωτάει αν είμαι καλά και τοποθετεί το χέρι του στον μιρό μου.

Όταν φτάσαμε στο ξενοδοχείο ο Paul κανόνισε ότι επρεπε. Δεν έδωσα πολύ σημασία αφού επικεντρώθηκα στην χλιδή που βγάζει μάτι ότι το ξενοδοχείο είναι πανάκριβο.

Τίποτα το ασυνήθιστο.

Δυστυχώς.

Ακούω τον Paul να με φωνάζει και με μεγάλα βήματα έρχομαι δίπλα του και αρχίζουμε να περπατάμε προς το άγνωστο για μένα δωμάτιο.

Ανοίγει την πόρτα με την κάρτα του δωματίου και μπαίνουμε μεσα.

Καλά δωμάτιο δεν το λες.

Διαμέρισμα ίσως.

Κοιτάω γύρω και παρατηρώ το σαλόνι και την σαλονικουζινα που έχουν το στυλ της διακόσμησης της Γαλλίας.

Προχωράω λίγο προς τον διάδρομο στα δεξία μου για να δω τις πόρτες που υπάρχουν εκεί. Καθώς περπατάω νιώθω ένα χτύπημα στον κώλο μου.

Ατοιμε άντρα

"Κοντά τα κουλά σου γιατρέ"

"Δεν μπορώ να αντισταθώ αφού"

Γέλασα λίγο και συνέχισα προς την αρχική μου κατεύθυνση.

Ανοίγω μια από τις δύο πόρτες που είναι η τουαλέτα.

Ανοίγω την άλλη που λογικά είναι το δωμάτιο.

Ένα υπερδιπλο κρεβάτι απλώνεται μπροστά μου με ένα κομοδίνο σε κάθε πλευρά του, μία ντουλάπα στα δεξιά του δωματιου, και απέναντι ακριβώς από το κρεβάτι ενας μεγαλος καθρέφτης.

Δεν θέλω να σκέφτομαι πως θα τον χρησιμοποιήσουμε εγώ και ο Paul.

Και δεν μιλάω για να δω πως δείχνω με ρούχα.

"Σαρεσει;" Τον ακούω να ψιθυρίζει στο αυτί μου και να τυλίγει τα θερμά του χέρια γύρω από την πλέον αρκετά λεπτή μέση μου.

Ανατριχιλα

"Είναι παραπάνω από υπέροχο."

"Χαίρομαι που το ακούω αυτό "

"Λοιπόν νομίζω πως χρειάζεσαι ύπνο μικρή Λινι είσαι κουρασμένη "

"Σύμφωνω"

"Έλα να μου κάνεις παρέα" συνεχίζω.

Ο Paul βγάζει την μπλούζα και το τζιν του και μένει με το μποξερακι

Κόλαση

Θα πάω στην κόλαση με αυτά που σκέφτομαι.

Παίρνω ένα τυχαίο κοντομανικο μπλουζάκι από την βαλίτσα του. Βγάζω τα ρούχα μου και μένοντας μόνο με το κάτω εσώρουχο μου το βάζω.

Κοιτάζω διακριτικά και βλέπω τον Paul να με κοιτάει λες και έχουμε να κάνουμε σεξ δύο χρόνια.

"Θα σε πείραζε λίγο σεξ πριν τον ύπνο;"

~•~•~•~•~•~•~••~•~•
ΚΑΙΙΙΙ ΚΑΑΑΤ

ΓΕΙΑΑΑ ΣΑΑΑΣ

ΜΕΝΤΕΨΤΕ ΡΕΙ ΠΟΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΠΑΣΜΕΝΟ ΧΕΡΙ.

ΑΥΤΗ ΕΔΩ Η ΚΟΠΕΛΙΑ ΓΕΥ

Οπότε έκανα το κομ Μπακ μου.

Τι λέει κορίτσια; Όλες θα έχουμε νέα έχουμε να τα πούμε έναν μήνα και.

Το λοιπόν

Ερωτηση: πόσο βγάλατε;

Εγώ 18 παιδιά και δεν το περίμενα

Α ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ

ΚΟΡΊΤΣΙΑ ΞΕΚΊΝΗΣΑ ΔΙΑΙΤΑ

ΦΑΚ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ

Ερωτηση2: θα θυσιάσετε ποτέ την σοκολάτα και όλα τα γλυκά για να κάνετε δίαιτα και να έχετε κορμί φιδίσιο να βγείτε στην παραλία του Καλοκαιρι;

Το κάνα ήδη :(

Αυτά από μένα γλυκές

Να προσέχετε (να μην σπάσετε κανα πόδι και κάνα χέρι μαζί )
Νικολ