{κεφ.39}

192 34 13
                                    

*παρακαλώ ψηφιστε όλες γιατί πέσαμε πάρα πολύ να ξαναβρούμε πλιιζ*




Τώρα τι της απαντάς;

"Δεν γνωρίζω Σαιλιν "της απανταω ειλικρινά

"Δηλαδή θα προχωρήσεις;"

"Σαιλιν σου είπα δεν ξέρω "

"Ε-ενταξει"

"Αλλά γιατί το σκέφτεσαι αυτό; Γιατί δεν κοιτάς το τώρα; Κοίτα γύρω σου. Είμαστε σε ένα λιβάδι γεμάτο με κόκκινες παπαρούνες και είμαστε μαζί."

"Έχεις δίκιο . Απλά δεν ξέρω...νιώθω τόσο μικρή..θέλω να πω ήθελα να ζήσω και άλλα πράγματα...που δεν θα ζήσω. Αλλά η μοίρα μάλλον έτσι ήθελε."

"Δεν υπάρχει μοιρα. "

"Τότε πως το εξηγείς;"

"Σίγουρα όχι μοιρα. Πιστεύω ότι απλά είσαι αντάξιος τον πράξεων σου και φταίει και η τύχη. Όλοι έχουν στο μυαλό τους την τύχη σαν κάτι καλό. Δεν είναι πάντα. Για παράδειγμα δεν επιλέγουμε τους γονείς μας. Αυτό είναι θέμα τύχης αλλά και πράξεων. Οι γονείς έκαναν σεξ και ιδού το παιδί. Με νιώθεις;"

"Βασικά ναι . Εχεις όντως δίκιο. Τι να πω ; Πάντως θα ήθελα να ζήσω πολλά πράγματα ακόμα. Αλλά αφού όπως λες είναι θέμα τύχης..."

"Μίλα μου και άλλο" συνεχίζει

"Σαν τι θες να ακούσεις;"

"Δεν ξέρω οτιδήποτε. Τι πιστεύεις ασπουμε για τον κόσμο; Για την κοινωνία;"

Αφήνω μια ανάσα

"Θες ειλικρινές απάντηση; Η κοινωνία γαμιεται. Η νέα γενιά επίσης. Για να σωθεί η κοινωνία...ο κόσμος... χρειάζεται την νέα γενιά. Αντιθέτως έτσι όπως καταλήγει η νέα γενιά η κοινωνία και ο κόσμος θα καταστραφει. Κοριτσάκια 13 χρονών αντί να παίζουν όπως έκανες και εσύ και όλοι μας στην ηλικία τους έχουν πιο ακριβά κινητά και από μένα...και γαμιοντε με τον ένα και το άλλον. Ξεχνάμε την γλώσσα μας Σαιλιν. OMG. Τι θα πει OMG? Γιατί αν το πεις έτσι...χρησιμοποίησε όλη την λέξη...δεν θα πάθεις τίποτα...και καταντάει σπαστικό όταν ακούς έφηβες να τσιριζουν σαν ηλίθιες ...μάλλον βγάλε το σαν..."


Shailine

Μένω να το κοιτάζω με αυτά που λέει.

Σίγουρα δεν το είχα σκεφτεί έτσι..θέλω να πω όντως αυτά τα κορίτσια καταστρέφουν την κοινωνία μας...καλά όχι μόνο τα κορίτσια...ας μην είμαστε τόσο κακοί...

"Τι έγινε μικρη γιατί με κοιτάζεις έτσι;" Με ρωτάει και γελάει στο τέλος.

"Αυτο...αυτά που λες ισχύουν τόσο πολύ... Είναι πολύ σοφά.."

"Δεν είναι σοφά μικρή...η αλήθεια είναι."

"Μίλα μου κιαλλο σε παρακαλώ..."

"Εντάξει τι να σου πω τώρα;"

"Πες μου πιστεύεις στον Θεό;"

"Όχι...βασικά σχεδόν όχι...ανοίγεις μεγάλο θέμα..."

"Λοιπόν έχουμε τον χρόνο και τον χώρο για να ακούσω τις σκέψεις σου αναλυτικά..."

"Όμορφα. Άκου... Γενικά ζούσα σε ένα περιβάλλον που όλοι ήταν θρήσκοι...ήμουν είμαι και θα είμαι το μαύρο πρόβατο στην οικογένεια Williams. Βλέπεις...όλοι εχουν μάθει με το γεγονός ότι υπάρχει Θεός και ξέρεις όλα αυτά...αλλά δεν κάθονται να το δουν λογικά...αν δεν πιστευεις θα πας στην κόλαση; Το θεωρείς προσωπικά καλό πράγμα αυτό;"

"Όχι..."

~•~•~•~•~••~•~•~•~
Το υπόλοιπο μάλλον το βράδυ .

Γράψτε στα σχόλια τι σας άρεσε τι όχι.

Μέχρι στιγμής αυτή είναι η προσωπική μου γνώμη αν διαφωνείτε με κάτι άλλο γραφτε το

Θα Μπος και το υπόλοιπο το βράδυ

Για τυχόν ορθογραφικα και λέξεις που δεν καταλαβαίνετε δεν το ελέγξα καμ

•Every Day•Donde viven las historias. Descúbrelo ahora