{κεφ.11} Με προδωσε

339 54 30
                                    

Για να μπει κεφάλαιο θελω 12 ψήφους και 17 σχόλια.




•I got fake people sowing fake love to me.•

Μέρες περνάνε.

Δεν τον έχω δει μια ολόκληρη βδομάδα.

Μου λείψε.

Εκείνο το βράδυ...

Νόμιζα ότι ήταν ονειρο. Δηλαδή ακόμα το νομίζω.

Βρίσκομαι στη ροζ μου φούσκα,μέσα στον δικό μου κόσμο.

ΑΧΧ εκείνο το βράδυ.

Δεν χρειαζόταν κάτι.

Όπως είπε και αυτός μια μπύρα ένα τσιγάρο και η θέα είναι υπεραρκετά.

Οι εξομολογήσεις του όμως έκανα την βραδιά ξεχωριστή.

Την έκαναν να έχει νόημα.

Για μένα είχε νόημα...

Ελπίζω τουλάχιστον αυτά που λέγε να τα νιώθεις και να μην με χρησιμοποίησε.

Αλλά δεν νομίζω ο Paul απο οτι τον ξέρω δεν είναι καθόλου τέτοιος άνθρωπος.

Κάθε μέρα δεν υπάρχει στιγμή που να μην τον σκέφτομαι

Νομίζω πως πλέον αναστατώνει το μυαλό μου

Αφήνω κάτω το στυλό μου και κλείνω το τετραδιο-ημερολιγιο μου.

Είμαι σίγουρη ότι το τετράδιο και το στυλό μου δεν θα με προδώσουν ποτε.

Γιατί δεν έχουν ζωή

Δεν είναι άνθρωποι.

Οι άνθρωποι ηλίθια πλάσματα.

Δυστυχώς δεν θα πάψουμε να υπάρχουμε.

Συκονομαι από το αναπαυτικό μου κρεβάτι και πηγαίνω κάτω.

Ακούω έντονες συζητήσεις και κάθομαι στη σκάλα για να ακούσω.

"ΦΥΓΕ ΤΩΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ GEORGE ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΩ "

"Μα αλήθεια σου λέω αγάπη μου ήταν μια στιγμη-

"ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΤΙ GEORGE?ΑΔΥΝΑΜΙΑΣ; ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΙΓΜΕΣ ΑΔΥΝΑΜΙΑΣ ΚΟΙΜΟΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΙΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΊΣ ΜΑΣ Ε;"

Αποκλείεται.

Ο μπαμπάς δεν θα κοιμόταν με την γραμματέα του...

Ο μπαμπάς...

Ο μπαμπάς ήταν καλός άνθρωπος και έδειχνε μια δόση αγάπης στη μαμά μου.

"ΦΥΓΕ GEORGE.Πρεπει να σκεφτώ"

Περιμένω για μια απολογία αλλά δεν ακούω τίποτα.

•Every Day•Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon