"ေဘဘီေရ"
ႏိုးႏိုးခ်င္းမ်က္လံုးေတာင္မပြင့္ေသးပဲစမ္းစမ္းစမ္းစမ္းနဲ႔ေလွ်ာက္သြားတာကေဘးအခန္းဆီ
တံခါးကိုဖြင့္ကာ
အိပ္ခ်င္ေနတဲ့မ်က္လံုးကိုအတင္းျဖဲၿပီးၾကည့္လိုက္ေတာ့ေမွာက္ရက္န႔ဲမ်က္ႏွာကိုေဘးေစာင္းကာအိပ္ေပ်ာ္ေနသည့္ေဘဘီ
ေဘးကစားပြဲတင္နာရီေလးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့7:30
အေစာႀကီး႐ွိေသးတယ္ ဒီေန႔လည္းေက်ာင္းပိတ္တယ္
ျပန္အိပ္ရမယ္
ဝုန္းကနဲကုတင္ေပၚတက္လွဲကာေဘဘီ့ကိုယ္လံုးေလးကိုရင္ခြင္ထဲထည့္လ်က္မ်က္လံုးမ်ားကိုျပန္မွိတ္လိုက္သည္
ေဘဘီလည္းတအင္းအင္းတအဲအဲလုပ္ကာကြၽန္ေတာ့္ခါးကိုျပန္ဖက္လ်က္ၿငိမ္သြားသည္
ဒီလိုပါပဲ အက်င့္ျဖစ္ေနေတာ့လည္း
မနက္ပိုင္းဆို
ကြၽန္ေတာ္ကအိပ္္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ေဘဘီ့အခန္းထဲဝင္လာၿပီးဒီလိုျပန္အိပ္မယ္
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ညကတည္းကအခန္းမျပန္ေတာ့ပဲအိပ္လိုက္တာေပါ့
အဲ့လိုညမ်ိဴးက႐ွား အဲေလ ေပါပါတယ္
ကြၽန္ေတာ့္အခန္းကအခုဆိုအပိုလိုလိုဘာလိုလိုေတာင္ျဖစ္လို႔
ေက်ာင္းတက္ရတဲ့ရက္ေတြဆိုရင္ေတာ့ommaက
ဟင္းခ်က္ေနရင္းတန္းလန္းနဲ႔ႏွစ္ေယာက္လံုးကိုလာႏႈိးပါလိမ့္မယ္
ဒီလိုေက်ာင္းပိတ္ရက္ဆိုရင္ေတာ့ နားေအးရင္ၿပီးေရာဆိုၿပီးလႊတ္ထားေရာ...
"ကိုကို ဟာ ကိုကို ထပါေတာ့ဆို"
လက္ေမာင္းကိုလႈပ္ၿပီးႏႈိးေနသည့္အသံေၾကာင့္ကြၽန္ေတာ္ႏိုးလာရသည္
ၾကည့္လိုက္ေတာ့ဆံပင္စုတ္ဖြားနဲ႔ေဘဘီေလး
(ခုေတာ့ပံုျပင္ထဲက်န္ခဲ့ၿပီေပါ့😢)
အက်ႌအပြႀကီးဝတ္ထားၿပီးဆံပင္စုတ္ဖြားႏွင့္ ကြၽန္ေတာ့္လက္ေမာင္းကိုကုိင္ကာႏႈတ္ခမ္းစူေနသူကသိပ္ကိုခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနေတာ့ရယ္လိုက္မိသည္
ႏႈတ္ခမ္းစူမွာေပါ့ အရင္ေတြသူ႔ကုိပဲႏႈိးရတာကိုး
သူကႏႈိးရတယ္မွမ႐ွိတာ
ညကမွညဥ့္နက္တဲ့အထိgameေဆာ့ၿပီးအိပ္ေပ်ာ္သြားတာေၾကာင့္ကြၽန္ေတာ္မထေသးလို႔သူျပန္ႏႈိးေနရတာ
