1.Bölüm-ATEŞ

2.3K 73 1
                                    

Askeriye - Ateş'ten,

Hava yeni yeni aydınlanırken yatağa kendimi attım. Tek istedigim deliksiz bir uykuydu. Ama gel gör ki , hızla kapının açılmasıyla yataktan fırladım.

Fethi,
-Hazırlan . Görev var.

Başımı salladım ve hızla odadan çıktım...

Helikoptere bindik ve görev yerine gitmeye başladık. Helikopter alçalınca hızla sıra ile aşağı atladık. Erdem yarbayın söylediği şekilde operasyona başladık. Ama planda bir sorun vardı. Çünkü plana göre kurtarılması gereken küçük bir kız çocuğu burda olmamalıydı. Şerefsizler küçücük kızın başına dayandıkları silahla bizi durdurmayı başardılar. Yavuz komutan kızı geri almaya çalışıyordu. Hafız abiye doğru baktım ve elimle işaret ettim. Onay verince yavaşça ve o serefsizler anlamadan arkadan dolandım. Küçük kızın başına silah dayayan adama nişan aldım. Son kez Yavuz komutana baktım ve tetiğe bastım.Yaklaşık beş dakika sonra küçük kızı kurtarmıştık. Bizimkiler son kez etrafa bakarken ben de küçük kızın elinden tutup helikopterin ineceği yere doğru yürümeye başladım...

Askeriye -Toplantı

-Aferin aslanlarım! iyi iş çıkardınız.

-Saol!

-Ateş geçen gün söylediğim ismi araştırdın mı?

-Evet komutanım. Bilgiler bugün masanızda olacak.

-Anladım. Öyleyse artık dinlenin çocuklar bugün çok yoruldunuz.

-Emredersiniz!

Ateş toplantı odasından çıktı ve odasına gidip önceden hazırlamış olduğu dosyayı aldı. Komutanının odasına doğru hızla ilerledi. Kapıyı çaldı ve içeri girdi. İçerde komutanın kızı vardı. Ateş masaya yaklaştı ve dosyayı bıraktı. Tam kapıdan çıkarken,

- Babamın askerimisin?

-Hayır vatanımın askeriyim.

- Komutanın kim peki?

-Erdem yarbay.

- Babamın askerisin işte , niye öyle dedin ki?

-Biz Türk askerleri sadece vatanımız için yaşarız. Ve hepimiz vatanımızdan emir alırız.

Kız anladığını belirten bir sesle mırıldandı.

Ateş tekrar kapıdan çıkmak için hazırlanıyordu ki,

- Dur!

-Ne var?

-Adını söylemedin?

Ateş tam bir şey söyleyecekti ki, Erdem kapıdan içeri girdi.Ateş

-Komutanım adamla ilgili bilgileri masanın üstüne bıraktım.

- Peki Ateş, git dinlen artık sende. Çok yorgun gözüküyorsun.

- Emredersiniz komutanım.

Ateş odadan çıktı , Genç kız ise ezberlemek istercesine o dört harfi tekrarlıyordu...ATEŞ...


Kül (NazAt)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin