Sevişme Günlüğü

VI

Şehrin sokaklarına gece indiği bir akşam karşılaşmıştım ben de bir kadınla. Ellerim ceplerimde yürüyordum sokağın ortasında. Yüzüme çarpan rüzgar beynimden düşünceler savuruyordu. Huzurluydum. Kaldırım taşına oturdum ceketimin cebinden bir dal sigara çıkarttım, çakmak ile onu bir huzur elçisine çevirdim. Derin nefes ile ciğerlerime nikotin pompaladım. Önümden geçen iki ayak, kafamı kaldırdım. Makyaj yapmamış ama şık giyinmiş bir kadın yine kıvırcık fahişe. Elinde şarap şişesiyle yürürken biran da arkasına döndü. Göz göze geldik, heyecandan altıma sıçratacaktım. Suratıma bir tebessüm etti, rahatladım. Yanıma oturdu, şişeyi uzattı. Aldım diktim kafama.

"Bu sıvıyı şişeden içmeyenler var biliyor musun?"

Cümlesinin sonunda kafamı çevirip suratına baktım. "Onlar nereden bilecekler ki bu sıvının kutsallığını. Umursama onları."

Güldü. Şişeyi aldı, kafasına dikti. Ağzını sildi.

"Bu bizim gibi orospu çocuklarının arınma içkisi. Gırtlağımızdan midemize inene kadar bir ayin yapıyor içeride. Biz farkında olmadan ruhumuzu yıkıyor."

Gecenin içinden bir melek gelip yanıma oturmuştu sanki. Kelimeleri önceden hazırlasa bu kadar güzel konuşamayacağına emindim. Yüzüne baktım bir süre. Umursamıyordu kendisine dik dik bakmamı. Şişeyi uzattı, gene içtim.

"Bizlere pis insan diyorlar değil mi? Bana fahişe sana da büyük ihtimal serseri diyorlardır. Ama biz onlardan daha temiziz. Farkında değiller."

"Haklısım," dedim kafamı sallama ihtiyacı duydum.

"Bizim yalanlarımız yok, yalnızlığımız var. Az insan tanıyoruz, bol miktar yalnızlık taşıyoruz ruhumuzda. Hayat bizim için güzel olmayacak. Sadece içeceğiz sadece sevişeceğiz."

Elini uzattı. Elinden tuttum, ayağa kalktım. Bütün şehri gezdik o gece. Karanlığın taciz ettiği bütün sokak aralarında şarap içtik, doyasıya güldük. Sabah olup güneş şehri ele geçirmeye başladığında ayrıldık. Ama vedalaşmadık. Elbet bir sokak arasında gene buluşacaktık yine sevişecektik...