Cinta Yang Tak Terungkap

Part 19

  Yg serius, sy betul2 tidak tau apa mo respon. Sy suda terfikir mo cari lain. Sy tidak suda letak harapan apa2 sama dia ni.

"Kalo dalam masa 4 tahun ni ada yg suka sy. Ada yg melamar sy terima tau," sy cakap ni tanpa tingu muka dia pun. Sy berabis sedut milo ais sy.

Kami teda pun declare apa2 tp entah napa masa sy cakap ni sy rasa bersalah. Jauh di sudut hati sy, sy mo tunggu bah tu 4 tahun. Tp mungkin sebab kisah lalu sy yg membuatkan sy tidak mau tunggu lama2 kalo ada bf suda.

Sy tidak mo suda bercinta 3 tahun, plan mo tunang pastu tidak jadi. Kalo bole bila jumpa yg lelaki sy suka, dia suka sy. tidak payah la tu bertahun2 bercinta. Sy mo terus kawin jak. Pikiran sy yg complicated ka si Thomas ni yg bikin keadaan complicated?

Hish! Napa bah sy jumpa lelaki yg macam ni? susah sangat ka mo cakap yg dia mo kasi jadi sy ni gf dia? Setakat ko kasi sebar sana court sy ni gf ko, avin lg teruk. Bulih2 dia kasi tau kawan2 dari company lain sy ni bini dia. Kawan2 dia percaya lg tu!

"Syg, jom p jalan tempat lain. Mau?" Thomas senyum

Senyuman dia tu macam teda pa2 yg sy cakap tadi. Teda pun di muka dia yg dia kecewa ka, sakit hati ka... muka dia lagi masam masa sy layan kawan dia tu. Rileks jak dia. tidak pun kekok lepas sy cakap camtu. Sy pula yg terus rasa lain2.

Janggal ni sy rasa sebab teda respon. Datang lagi pikiran negative ni. Memang betul la kali ni dia main2 saja. Tidak pa la Brenda, tunggu jak la ada lelaki yg datang melamar ni.

Thomas bawa sy p the curve. Layan live band sana laundry bar. Sy mo mabuk2 tapi Thomas tidak suruh. Dia bilang datang sana mo layan live band saja. Sy malu bah tu, sebab tu sy mo mabuk. Mo kasi lupa apa yg sy suda cakap.

Tidak juga kami lama sangat layan live band tu, sanggup Thomas drive jauh2 bawa sy p Port Dickson. Macam teda esok lusa dan seterusnya, mau juga malam tu dia bawa sy pusing semua tempat.

"Syg, macam mana tangan syg tu bulih luka2 camtu?" Thomas tanya.

Kami duduk di tembok2 tepi pantai tu. Jam 11 lebih suda tapi masih ramai orang duduk2 sana. Ada yg memancing siap buat khemah lagi. Ada juga yg datang lepak sama kawan, ada yg dating. Tp kami ni terkecuali. It's complicated. Haha

"kena ragut bah ni. tali beg tidak putus. Sy berpaut sama tu beg kena heret beberapa meter. Sy pengsan. Sedar2 jak sy suda di hospital,"

"Aduiii syg, hati2 bah lain kali. Sakit ka?" Thomas pegang tangan sy pastu sinsing cardigan mo tingu luka.

"sakit la bah... mana da luka yg tidak sakit. Yg paling sakit luka di hati. Tidak nampak tp tu sakit kan macam bikin mati,"

Thomas ketawa jak sy cakap camtu. Teda komen apa2. Dia masih cerita pasal kes ragut tu. geram kunu dia sebab tu peragut terlepas. Nampak la dia concern.

"napa syg tidak bagitau dear pasal ni? kalo dear tidak datang sini mesti dear tidak tau apa2,"

"okey juga bah ni. tidak juga teruk betul," sambil sy tarik tangan sy.

Malam ni macam2 sy tanya dia. ada la juga sikit2 yg sy tahu pasal dia.

Thomas. Nama panggilan di rumah Tom. Anak keempat dari lima beradik. Tiga kakak atas dia. pastu saturang adik lelaki. Nama adik dia peter. Kakak dia Justina, Lucy, Lusiah. Faveret kaler, navy blue. Patut la dia selalu pakai t-shirt navy blue.

Setakat tu jak la yg sy tau. Lain2 tidak tau. Sy tanya pasal gf lama pun dia tidak mo jawab. Dia senyum jak pastu cakap pasal benda lain. Dia cakap pasal connie la, pasal nisa la, azam, suzan sama si lek.

Okey la. sy ikut jak la rentak dia. layankan saja apa jak cerita yg keluar dari mulut dia. tiba2 cerita dia beralih wedding impian dia. ecececeh...tersipu2 sy malu.

"syg mo majlis macam mana?"

"entah. Tidak terfikir. Yg penting kawin. Kalo sy jumpa lelaki yg suka sy. yg suda melamar, sy tidak mo tunggu lama lagi. Kawin jak terus. Malas suda mo bercinta lama2,"

Terdiam Thomas. Sy perasan perubahan muka Thomas tapi dia tidak cakap apa2. Dia bawa sy balik. Dia bilang esok jalan lagi. Hurm... tiba2 pula rajin dia mo bawa sy jalan. Ikut seja la. pok kena belanja makan.

Tidak tenang sy tidur. Kijap2 terbangun. Nasib la esok cuti. Bulih la bangun lambat. Thomas punya perangai ni kan betul2 la buat sy gila.

Phone sy ntah berapa lama suda vibrate. Sy pick up fon. Rupanya Thomas yg call. Suruh buka pintu.

Peduli apa sy belum mandi, belum cuci muka, belum berus gigi. Bukan dia tidak pernah nampak muka sy belum mandi.

"Awal juga ko datang ni,"

"awal? Mo petang suda ni. ari ni kita mo jalan mana?"

"ishhh... ko pigi la bah jalan sama kawan ko,"

"hai indai,"

Alamak! Ada kawan Thomas. Berlari sy masuk bilik ambil tuala terus p mandi. Paling kijap la sy mandi. Sy ingat Thomas saturang jak datang.

"mana kita mo makan?" siap suda sy konon. Yg paling cepat mo bersiap. Sy sarung jak jeans yg 1 minggu suda belum cuci. Ambil jak blouse kaler grey.

Berjalan la kami ni pigi pavilion. Sy duduk belakang mendengar jak cerita dorang. tp sy tidak paham sebab dorang cakap iban.

Ada kali ni dorg mengumpat sebab kalo bukan dia yg tingu2 sy yg tu kawan yg senyum2 meningu sy.

Sy pun apa lg... cepat2 sms connie. Sy bagitau dia keadaan semasa. Tp dia reply sy hahaha saja. Busy kali dia tu buat kerja.

Keluar masuk kedai thomas sama kawan dia. Last2 sy duduk sana centre court. Bikin malas tu gaya. Keluar masuk keluar masuk... jalan jauh pigi balik sana kedai yg suda 2 3 kali dorg masuk.

Kalah perempuan tu gaya. Punya main lama dorang. Entah menghilang p mana.

Dr jauh sy nampak tu 2 lelaki jalan bertulak2 sambil ketawa. Org tingu jal gaya2 dorang.

"Nah," thomas surung paper bag coach.

"Buat apa ni?"

"Tingu la,"

"Cantik. Bulih buat hantaran kawin. Nah," sy bg balik sama thomas.

"Ko punya. Ambil la. Kan beg ko rosak kena heret masa kena ragut tu," blg thomas

Terus automatik sy peluk tu bwg sama teriak happy. Tambah semua org meninggu. Cepat thomas tutup mulut sy pastu heret sy keluar pavilion. Sy berjalan keluar tu reverse ah. Tidak sempat mo pusing depan. Kurang asam bah thomas ni.

Sy ni rendah. Tu paper bag besar. Jd sy berjalan tu terkena2 la tu paperbeg di lantai.

"Tulung la dia pegang. Kesian dia tu," blg ady sama thomas.

"Biar la dia pegang brg sendiri. Suda sy kasi beli kan," blg thomas.

"Ko ni...," ady marah thomas pastu dia tarik tu paper bag dr tangan sy.

Sy ingatkan dia mo tulung pegang. Rupanya ady p pass tu paperbeg sama thomas. Lingang2 kangkung sy berjalan.

"Bonzai," thomas cakap sama sy.

Sy kasi tendilai saja pastu jalan tengah2 dorang.

Kemarin sama hari ni, hari paling happy. Esoknya, bermula la azab yg sy rasa sangat2 teruk.