geçen sene 17 haziran'da intihar ettim.
hepimiz ama istisnasız hepimiz merak ederiz... güneşin sıcağını, rüzgarın serinliğini, denizin üzerine düşen bulutların gölgesini bir daha yaşayabilecek miyiz?
açıkcası kendimi öldürdüğüm gün aslında o k...
Tekrar sokaklardaydım, yanımda ise sadece köpeğim flash vardı. Kendisine flash ismini takma sebebim bu isme tezat olmasıydı. Bir köpek ancak bu kadar uyuşuk bu kadar yavaş olabilir.
Bir kaç yüz metre yürüdükten sonra aklıma enteresan bir fikir geldi? Ben neden yürüyorum?
O an aklıma gelen piçlikle kulağımda çalan tek şarkı buydu.
Bir club'ın önünde durdum, Flashla araba seçiyorum. Plan gereği gözüme kestirdiğim lüks bir aracı alıp kaçıracağım. Yürümekten oldum olası nefret ettim.
Camları filmli bir ferrari gelmişti, evet aradığım buydu. Flash'In kafasını okşayıp hazır mısın oğlum dedim. Kendisi havlayarak cevap verdi. Gömleğimi düzelttim ve arabaya doğru adımlarken omzuma bir el dokundu. Bir ölü korkudan ölebilir mi? cevabı evet.
Elin ağırlığı bir milyon ton gibiydi, soğuktu ve ürkütücüydü. yavaşca döndüm ve karşımda yaşlı ve beyaz takım elbiseli bir adam vardı.
- merhaba (diyebildim kısık sesle) + bunu yapmamalısın (arabayı gözleriyle işaret ederek) -siz neden intihar ettiniz peki ihtiyar? +ben intihar etmedim. -e o zaman nasıl? + ben meleklerden biriyim.
O an vücudumda bir titreme hissettim. kekeledim konuşamadım. Kendimi toplamamı bekledi o da.
- tam olarak hangisisiniz? dedim. büyük ve tok bir kahkaha patlattı. -anladım bu kesinlikle big four'dan(isa,cebrail,mikail,israfil) olmalıydı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Karşımda ciddi ciddi Cebrail vardı. Hayatının çoğunu ateist geçirmiş biri olarak bu bana ilahi bir kapaktı. Gülümsedim bir an. Ölü olduğumu hatırlayıp aklımdaki soruları sormak için izin istedim.
Kendisi ile yürümeye başladık. Flash da arkamızda.
- size cebrail mi demeliyim sayın ya da hz cebrail mi? + buna sen karar ver (dedi tok ve kendinden emin bir sesle)
- neden arafta kaldım neden cennette ya da cehennemde değilim. + efendimizin planları vardır evlat, hepimiz için. nedenini ben de bilmiyorum. - hep burada böyle mi kalacağım? +hayır yalnızca bir süre. -ne yapmam gerekiyor. +ferrari çalmamaktan başla.
O an güldüm. neden güldüğümü merak edercesine gözlerini gözlerime dikti.
- marka adıı ağzınıza almanız enteresan oldu ne bileyim ( dedim) kendisi de gülümsedi. Ve gitmesi gerektiğini söyledi. Son olarak bir uyarıda bulundu.
Çok yakınlarınla irtibata geçebilirsin ama toplum düzenini alt üst edecek kadar büyük eylemlerde bulunursan sonsuz cehenneme çarptırılırsın. Tek bildiğim bu. Dikkat et kendine dedi ve yok oldu.
Kendisi cool biriydi, ne diyebilirim ki? Aslında o'na sormak istediğim milyonlarca şey vardı ama gitmişti.
O sırada gün doğdu ve güneşi tekrar kucakladım. Flash ise dişi bir köpek bulmuş bir köşede çiftleşmeye başlamıştı. Sonra aklıma Müge geldi. Ne yapıyordu acaba ?
Bir ölünün hayatın güzelliklerinden söz etmesi tuhaf olabilir ama denizin mavisi de, vapurun ardından atılan simit ve yakalayan martı da, sabahları işlerine ve okullarına koşturan kalabalıklar da bu gök kubbe de harika... o an anladım.
