KABANATA 2

5 1 0
                                    

Sembreak na namin! Oo ngayon lang Hanggang November 6. Nag-ayos ng requirements kanina sa school at nakakapagod. Sorry for the Looooong No UD. Tanong lang, May nagbabasa ba nito? Kung meron ENJOYYY! 😊


Kelly's P.O.V

"Sige Bessy, Aalis na ako, Nandun na sundo ko eh. Alam mo naman si dad"

Saka patakbong lumabas ang Gaga. Napa Hinga nalang ako ng Malalim saka Lumabas narin ako ng Gate. Maglalakad na sana ako Palabas ng May Biglang Bumusina ng pagkalakas-lakas sa Likod ko. Sa sobrang lakas ay Nagulat ako ng Bonggang-bongga buti nalang wala akong hawak na gamit.

"HOY! Miss!" Napayukom ako ng kamao ko. Keep Calm Kelly, don't let your Anger Controls you. Have a deep Breathe. . . That's right.

Sa halip na pansinin ang Lalaking muntik ng makabunggo saakin ay Lumabas na lang ako ng Gate. Gosh! The Attention of The People in that Place Is In me! Sinong hindi kakabahan kung Muntik ka na ngang mamatay, nasa Spot ka pa!

"Tsk" I Blurt. I just Rolled my eyes at mas binilisan ang Paglakad. Oh well---- ayaw ko ng Mag 'Well' nakailang well na ako sa Chapter 1. It's just, Nakasanayan ko ng sabihin iyon.

Huminga ako ng malalim saka Hinawakan ng mahigpit ang Bag ko. Ng masiguradonh makalayo na ako sa Lugar na iyon ay Napahawak ako sa dibdib ko. Hell, My heart Began to palpitation. Anyway Let's Just move on. Hoooo, Kailangan ko pang mag-trabaho. Like what i've i said in the introduction of mine. Pumunta ako sa Part time Job ko. Papasok na sana ako Ng biglang mag ring ang Phone ko.

Nakita ko namang may nag text at si Mom iyon.

'Honey, Uuwi kami ng Daddy mo ng Maaga. So I'm Excited That we Will have a Complete Family Dinner!' Pagbabasa ko sa Text ni Mom. Napairap nalanh ako saka Tinago ang Phone ko. Puro naman ganyan, Tapos maya-maya biglang Mag tetext yan na 'Hala sorry Honey! May emergency na nangyari sa Company. Hayaan mo next time babawi nalang kami'. Sanay naman na ako.

Anyway, Kanina pa ako nagdadal sainyo nandito na ako sa Harap ng Cafe na pinagtratrabahuan ko. Agad naman akong sinalubong Ni Carlo, Bestfriend ko. Since nung nagsimula akong Nag part-timw job dito, Si Carlo ang unang Pumansin saakin at Tinuruan ako sa dapat gawin. Naging close rin kami dahil Sa Kalahati ng Sweldo ko ay napupunta sakanya. Ako mismo ang nagsabi sa boss namin, Si Carlo ay Isang mahirap pero Maraming Pangarap sa buhay. Gustong-gusto biya mag-aral kaso Pag sinasabi ko namang Ako ang magpapaaral sakanya Tumatanggi siya. One more thing, Hindi pa ako nakakapunta sa bahay nila. Ayaw niya akonh papuntahin doon, nakakahiya daw saakin. Nakailang Kulit na nga ako sakanya pero ayaw niya talaga, At inintindi ko 'yon ng 3 years. Yep, Bestfriend na kami Ni Carlo 3 years pa. Masasabi kong mas nauna siyang maging BFF ko kaysa Kay Stella.


"Good Afternoon Ganda. Buti pumasok ka ngayon, na miss kita--- este namin" Nakangiting salubong niya saakin. Agad akong napangite dahil sa sinabi niya, O well Busy ako sa Projects sa School kaya nag leave ako sa trabaho.


Agad ko siyang Sinuntok sa Kanyang Muscles, Nakasanayan ko na yon. Hihihi mga beshy, ang tigas, Ramdam mo ang Muscles niya. Chansing na rin 'yon.

"Ikaw rin Gwapo, miss na miss na miss kita. Pa hug nga!" Sabi ko sakanya agad naman niya akong Hinug. Sobrang Higpit pa nga eh, Obvious na Obvious na Sobra nga biya akong na-miss. O well, Ganyan talaga Pag mag bestfriend. Siniksik ko ang Ulo ko sa Matigas niyang Dibdib. Naririnig ko heartbeat niya sobrang Bilis. Uh-oh.


"Mas Na Miss kita ganda" Ganda at gwapo ang tawagan namin. Well It define's Our Personality. Actually Gwapo Si Carlo. Malaki ang katawan, Matangkad, Maputi saka gwapo. Hindi mo rin mahahalata na Mahirap siya, Sobrang Smooth ng kamay niya eh saka Ang bango niya, maputi pa siya. Minsan naiisip ko Hindi talaga mahirap tong carlo na to.


ObsessesedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon