Yalnızsındır. Çevrende binlerce insan olmasına rağmen hiçbiri sana ulaşamaz bazen. Ulaşmak isteyende çok azdır. Ya da daha onlarla karşılaşmamışsınızdır. Hayatta yaptığımız her hata bize ders olur. Kimine ise yeni hatalar doğurur. Yaptığımız hatalarla büyüdük biz. Hatalarımız büyüttü,güçlendirdi. Gözyaşlarımızı kimse silmedi. Silmesin de zaten bu bize ders olsun..
Bazen bilmeden birinin hayatından geçersiniz. Bir kere dönüp bakarsınız ki o geçen sadece sizmişsiniz. Sanki onun hiç haberi olmamış hayatına girmenizden. Sanki sizi hiç görmemiş, size hiç dokunmamış. Öylece kalakalırsınız. Söylenecek tek kelime bile yoktur o an. Bunu bilmeden yaptınız bilseniz hiç sever miydiniz sizi sevmeyen birini ? Sevmezdiniz tabi. Arkada bırakılmak mı acıtır yoksa değmediğine mi ? Bence ikisi de acıtır. Ama ağır basan yan değmemesi olur heralde. Değmeyecek insanlara sunduk gönlümüzü. Oyuncak yaptılar. Zaten birine kalbini açmaya gör acıtmak için fırsat kollar.
Ölümüne yalnız kal . Ne olacak sanki ? Biz insanlar neden acele ederiz ki hep. Hayatımızda hep biri olsun isteriz. Bu güne kadar yanımızda olsun istediklerimizin hangisi sen ağlarken yanındaydı? Hangisi göz yaşlarını sildi ? Hiçbiri. Bu yüzden hep yalnız kalmalı insan biraz. Sen sen ol yalnızlığınla mutlu olmayı öğren çünkü sana o kadar söyleyecek şeyi vardır ki.. Onu dinlemen anlaman lazım. Daha mutlu olacaksın bak gör. Ben denedim oldu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bulutları Az Geçince
Non-FictionHiç birini canınızın içi kadar sevdiniz mi ? Sevmek kolay da herkes sevmeyi becerebilir miydi ? Her hikayenin bir sonu olmak zorunda mıydı ? Önemli olan bu sonda yanımıza kalanlar değil midir ? Ya yanımıza hiç bir şey kalmazsa.. Hiç gitmeyecekmiş gi...