Birileri girer hep hayatınıza. Biri girer diğeri çıkar.. Hep böyle olmadı mı. Gereksizce yaşayıp sunuyoruz. Hep bir ziyan kalbimiz. Bu hep böyle gider mi ?
Hayatınızdan geçen insanlar sizden birer parça götürür giderken. Ve bir gün her şey bitecek yoluma devam edeceğim bi şeyleri toparlamaya çalışacağım dediğinizde bi bakarsınız o kadar eksilmişsiniz ki .. Adım attığınız her yerden birer parça eksik.. Yerine asla koyulmayacak parçalardır bunlar. Sonra dinginleşirsiniz. Her şeyi kabullenmişsinizdir artık. Birinin gelip o eksik parçayı bir gün tamamlayacağını düşünürsünüz. Sonra vazgeçersiniz o parçalar yokken güzeldir. Ne gamsız yaşıyoruz hayatı..
Herkes eksik herkes yarım.. Bir bütün neden olamıyoruz ? Bütün insanlar kendi derdine düşmüş. Ne 'aşk' var artık ne de 'sevgi' . Çıkar ilişkilerinden başka bir şey görmüyorum ben artık baktığım her yerde. Herkesin bir çıkarı var. Güzel seven kalmadı artık.
Sonra gün gelir büsbütün kaybettiğinizi düşünürsünüz. Ardınıza dönüp baktığınızda ise kaybettiğiniz şeyler aslında hiç sizin değilmiş. Siz sadece bir emanetçiymiysiniz. Elbet bir gün gelip alınacaktı kaybettiğiniz şeyler.
Bu yüzden çok şeyler yaşadık hayatta. Kimimiz aşk kimimiz insan yorgunu.. Neler gelip geçti. Geçmeyecek hiçbir şey yok ? Ben öyle düşünüyorum. Fani bir dünyada yine bizim olmayan bir yerde bizimmiş gibi çırpınıp duruyoruz .. Ama bilin bi gün bunu da kaybedeceksiniz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bulutları Az Geçince
NonfiksiHiç birini canınızın içi kadar sevdiniz mi ? Sevmek kolay da herkes sevmeyi becerebilir miydi ? Her hikayenin bir sonu olmak zorunda mıydı ? Önemli olan bu sonda yanımıza kalanlar değil midir ? Ya yanımıza hiç bir şey kalmazsa.. Hiç gitmeyecekmiş gi...
