Hepimiz yorgunuz, biraz bıkmış, biraz sıkılmış.. Bundandır susmalarımız. Beklemediğin anda beklemediğin şeyler yaşatır hayat. Zaten beklediğimiz hiçbir şey de gerçekleşmez. Değmeyecek insanlara sunduk gönlümüzü. Karanlık yıldızları sönmüş bir geceye çevirdiler orayı. Oysa ki ne de mutluydu kendine düşler kurup kendi cennetinde çok da masumdu..Kirlettiler. Şimdi ise yanındayım diyip olmayanların arkasından bakıyor. Nasıl gittiklerini unutmayayım diye. Başka hiçbir gidiş onu yıkamasın diye. Kendine yeni bahçeler kuruyor.. Çocuk gibi şen şakrak.. Kapılarını da sımsıkı kapatmalı bence artık kimse giremesin dünyasına yıkamasın düşlerini..
Belki de biz insanlar ne kadar sevmemiz gerektiğini bilmiyoruz. Ne kadar güvenmek gerekiyorsa o kadar güvenmeyip hep fazla güveniyoruz. Ondandır bu yanılgılarımız. Ne zaman son bulur bu yorgunluk bilmem ama gönlümüz hep biraz yorgun kalacak galiba.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bulutları Az Geçince
NonfiksiHiç birini canınızın içi kadar sevdiniz mi ? Sevmek kolay da herkes sevmeyi becerebilir miydi ? Her hikayenin bir sonu olmak zorunda mıydı ? Önemli olan bu sonda yanımıza kalanlar değil midir ? Ya yanımıza hiç bir şey kalmazsa.. Hiç gitmeyecekmiş gi...
