2. SEZON 1. BÖLÜM PART 2 DIN DIN DINNNN

53 4 3
                                    

Şimdi uzun süredir Yb yazamıyorum. Bir sorun "neden?" Çünkü yazamıyorum işte slfksşfk öğlenci olmak ise yaramıyor pek:/
Şevval, herkese şöyle bir bakış attı. Ve o müko aynı zamanda benim asla duyamayacağım (!) fısıltısıyla planını anlattı.

-Bakın şimdi, ben diycem ki "Tamam ruhumu veriyorum." o da inanacak,  çünkü gerizekalı ve gereksiz bir enayi. Siz de bu arada kaçın.

TAMAM. Tam böyle dememiş olabilir.

-AĞĞĞĞ çok korkunç, özür dileriğğğğğğğğğğğğm sana ruhumu vereceğiiiiiiimmmmmm.

-OHA MÜKKEMMEL BİR OYUNCULUK!! OSCAR ALMALISIN, dedim. O da "Evet biliyorum, mükemmelim." dedi. Göz devirdim. "Herneyse, ölümünüze hazır olun." Şevval tam hamle yapacakken beni durdurdu. "Bak şimdi öldürüyorsun ama bir düşün niye? Eline ne geçecek? Benim ruhum mu? Hayır. Geçemez. Niye biliyor musun? ÇÜNKÜ BENDE RUH YOK!" Afalladım... "Ne?!" Şevval bu soru üzerine şöyle cevap verdi. "Senin yaptığını yapıyorum. Taklit ediyorum. Kalbim kırılıyormuş gibi davranıyorum. Mutluymuşum,  şaşırmışım, korkmuşum gibi, seviyormuşum gibi davranıyorum. İki tane duygum var o da umursamak ve üzülmek. Ama ruhum filan yok. Sadece yaşamamı sağlayacak adı 'ruh' diye geçen bir zımbırtı var. 'Cesaret'miş.Yalan, yok öyle bir şey. Ruhsuzum işte.  Sen en azından sadece sevgiyi hissedemiyorsun. Benim hissedecek neredeyse hiç bir şeyim yok. Gözlerim boşluktan ibaret. Umursuyorum sadece, ve bazen üzülüyorum. İkiside genelde hiç bir işe yaramaz. Seni de umursuyorum, arkadaşlarımıda, babamı da annemi de, Tuğba'yı da, yaşayan her canlı umurumda. Ama sadece umrumda. Bazen de onlar için üzülüp ağlıyorum. Sevemiyorum doğru dürüst. Mutlu olamıyorum. Ayrıca senden de şu an korkmuyorum. Herkesin gözünde korku var ama muhtemelen gözümdeki boşluk." Duraksadım, herkesi yere bıraktım. O benden de kırık...
....
>Yazarın gözü<

İrem, Şevval'in yanına geldi. Şevval ağlıyordu. Şevval'e baktı. "Üzülme artık... Muhtemelen ruhun vardır. Herkesin var."Şevval, İrem'e baktı. "Yok işte. Bende yok."  İrem yavaşça başını aşağı eğdi. "Tamam, kendini iyi hissedebilirsin gel olur mu?" Şevval gülümsedi. "Tamam, iyiyim ben sanırım. En azından onlar kurtuldu..."

2 dk sonra

"KİM DAHA MAL YARIŞMASI YAPALIM MI?!" Dedi Mete. Şevval "EVEĞĞĞĞT, SENLE BAŞLAYALIM. İLK GÖREV; KENDİNİ ÖLDÜR!" dedi. Mete sessiz kaldı. "DEMEK MAL DEĞİLSİN ELENDİN DIŞIN DIŞIN!" Dedi Kayra.

*Mete ran away.

Eveğğtttt bu da böyle bir bölümcüktü. Bölüm demiyorum. Bölümcük.

TurkishTale【TAMAMLANDI】Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin