Can love be Refilled?

Chapter 16

(Guia's POV)

(J/N: syempre story niya eh :D Kaya sagana sa POV niya haha :P)

But it was.....

James Harry!

The ultra mega super duper drop dead gorgeous human being that happens to be a good friend of her in the present, her collge days..

And the one who happens to witness the lowest point of her life.

At base sa nakikita niya ay crush na ng kanilang nananahimik na barangay!

Lumapit ito sa akin..

"Guia, okay ka na ba?" Tumango ako sa kanya, still in daze. 

"Wala ka bang balak na papasukin ako sa bahay niyo?"

Shemz nanghihina na ko. Pero bakit? Ewan ko din. Pero sa tanang buhay ko hindi ko na-imagine na darating yung araw na papapasukin ko 'tong Harry na 'to sa bahay namin.

And then, I remembered Kean.

Oo! na naman! -______-

Kasi siya lang yung taong kaya kong pakiharapan ng ganitong ayos, kahit wala pa kong ligu-ligo, o mumog o hilamos. O kahit fresh from the bed pa nga siya.

Syet Kean! Stop haunting my memories. For once, gusto ko munang makalimot sa sakit na dinulot mo.. na naman sakin..

"Sige pasok ka.."

Nang tuluyang makapasok si Harry sa bahay..

'Patay! hindi pa pala ko nakakapaglinis.

Teka, bakit ako concerned? Kantiyaw ko sa sarili kong isip.

natural concerned ako! Kababae kong tao, magulo tong bahay namin. Ano nalang iisipin nito? kontra na naman niya.

(J/N: haha. kausap sarili :P)

Napahinga nang malalim si James Harry.

Tinignan ko siya mula sa aking peripheral vision at nakita kong medyo napunit yung pulo niyang suot. At nagulo na yung buhok niya.

Ngunit hindi man lang nabawasan ang kagwapuhan niya kahit 1%.

"Okay ka lang, Guia?" maya-maya ay tanong niya sa'kin.

"Bakit ako ang tinatanong mo, eh ikaw tong halos balatan na ng buhay ng mga kapitbahay namin?"

Lumayo ako kay James para maghanda ng makakain namin at para na din makahinga. Bakit ba kasi may nararamdaman akong tensyon?

Nakakainis na ah. Ang gulo-gulo na ng emosyon ko in a span of 1 day.

"Umupo ka muna, pasensya na kung magulo yung bahay namin, wala naman kasi kaming inaasahang bisita." Tumango naman ito sa kanya na okay lang.

Kahit kelan talaga pag kasama niya 'to laging siya yung may say! Madalas na um-oo lang ito sa kanya. Sumasama pag niyaya niyang pumunta sa ganito sa ganyan. Lagi na nga silang magkasama nito eh. Minsan tuloy napagkakamalang kami. Dati nga naisip ko, kami nalang kaya?

Kaso si Kean talaga eh. Kaya nilet-go ko yung thought na 'yun. Isa pa, may nililigawan na 'to eh. Ang nakakaloko, kapangalan ko pa! Ayos di ba?

Pero nakakatuwa. Kasi ngayong nandito siya medyo gumaan pakiramdam ko. Mababawasan din ang panahon kong mag-emote sa nangyari kahapon...

"Anong gusto mo? Softdrinks? Juice? Water?" tanong ko sa kanya.

"Kahit ano nalang. Ganyan ba talaga sila?"