Can love be Refilled?

Chapter 23

(Guia's POV)

"I miss you like crazy.. miss you like crazy.." 

hayy. Kaasar. 1 buwan ko na halos hindi nakita si James. Although madalas naman siyang makita nila Caitlin at Jodie, pati na rin ng iba naming klasmeyt...

Ano ba 'to? Pinagtataguan niya ba ko? Since nung araw na nagknock-knock/nagtapat na siya sa'kin...hindi na nagkrus yung landas namin.

Syet. Mababaliw na nga ata ko kakaisip eh. Sinasadya niya kayang hindi kami magkita?

Hayy. Pero sabagay malapit na yung finals. Malapit na din magsembreak...

Lord, pakita niyo naman po siya sa'kin oh. Kahit sulyap lang.. -_____-

Ang dami naming pag-uusapan. Baka nga namisinterpret niya ko...Baka nagmomove-on na iyon ngayon! :(

Kasi naman eh. Oras na magkita kami sasabihin ko na talaga yung feelings ko sa kanya..

Sasabihin ko na... I'll take the risk of getting hurt again, kung para sa kanya.

hayy...

Nang nasa may gate na ako ay saktong baba naman ni James sa isang bus.

Hinintay ko siyang makalapit.

Grabe ang lakas ng kabog sa dibdib ko. Hindi ko alam paano haharapin si James.

"Imposible." mahinang sambit ko at marahan akong napailing.

"Anong imposible Guia?" tanong sakin ni James. Nagsimula siyang lumakad palapit sa'kin.

"Imposible ka. For almost one month hindi ka nagpakita sakin..." Napaatras ako.

"I was just fixing some mess, that's why.." Humakbang ulit si James papalapit sakin.

Mess? Mess mukha mo. Siguro nasaktan ka sa ginawa ko. Shemz James kung alam mo lang! I'm beginning to fall for you but I am afraid to cross the line.. Baka kasi masira ang friendship natin..

"B-bakit ka ba lumalapit?" My heart is beating wildly now.

"Eh bakit ka umaatras?" ganting tanong niya sakin. Teka bakit nga ba?

Napasandal na ako sa pader. I extended a leg to mark na hanggang doon lamang maaaring lumapit si James. Baka kasi pag lumapit pa ito ay marinig niya na ang malakas na pagtibok ng aking puso.

Ngumisi siya. Syet, James! Walang ganyanan.

"Wala ka ng pupuntahan. Ngayon Guia, Gusto kong malaman kung may feelings ka pa ba para kay Kean?" Bahagyang inilapit ni james ang mukha niya sa akin.

"You're my bestfriend James Harry. But just because you know that doesn't mean you can barge in and ask about unnecessary details." Hindi na ko makahinga! Parang wala na ngang tigil tong puso ko eh. Pero kahit pano nakakatuwa dahil napapanatili kong kalmado pakinggan ang boses ko..

"Sinong may sabing unnecessary details yun?  Like what you've said.. we're bestfriends." An amused smile is now written on his face. Nanlalambot tuloy ang tuhod ko...

Why are you acting like this James? Please tayo nalang ang pag-usapan natin. Wag na si Kean...

Nasasaktan lang ako eh.. Bumabalik lahat ng sakit..

"Wag na natin siyang pag-usapan please." nag-iwas ako ng tingin.

"Okay. If you say so." He seemed unconvinced.

Nakatitig lang si James sakin.

"D-do you mind if you step back a little?" sambit ko. Kakapusin na kasi talaga ako ng hininga pag hindi pa siya lumayo sa'kin.