Kazali mi chwytać chwile,
ale miałam zajęte ręce.
Z czasem zostałam w tyle,
a ominę jeszcze więcej.
Potwarzali, że warto marzyć,
ale myśli zajęłam codziennością.
Teraz już nie potrafię żyć,
bo nie mierzę się z przeszłością.
Mówili, żeby kochać życie,
ale miałam za małe serce.
Z czasem straciłam poczucie,
że zasługuję na coś więcej.
Ostrzegali, że coś może się zdarzyć,
ale myśli zajęłam biernością.
Od dawna już nie potrafię żyć
i nie zmierzę się z przyszłością.
***
03.11.17
Kochani, dziękuję za prawie siedem tysięcy odsłon! Mam nadzieję, że ktoś tu jeszcze został. Koniecznie dajcie o sobie znać w komentarzach. Miłego wieczoru!
CZYTASZ
Mickiewicz byłby dumny
Poetry18.07.18 - NOWY ROZDZIAŁ ❤ (im dalej, tym bardziej rozbudowane, więc nie zniechęcajcie się początkiem!) ...Byłby dumny, ale nie żyje, ups. To książka przeznaczona na wiersze, ale ja nie umiem używać słów, więc momentami może być naprawdę zabawnie. N...
