Karanlık geceler

1.bölüm

''Gitmesem olmaz mı baba lütfen ?'' dedim ve dudağımı büzdüm.Demir'in yanına ders çalışmaya gidecektim.Ve açıkçası gitmek istemiyordum.Okulda bana yaptıklarından sonra onu görmek bile istemiyordum. 10. sınıfımı mahvetmişken 11. sınıfımı ne yapacaktı kim bilir ? Bana yaptığı kötülükler gözümün önüne gelince içim acıdı.Rezil oluşum her şey kalbimi acıttı.Babam farketmiş olacak ki

''Ne oldu kızım ?'' dedi.Burnumu çektim ve zorla gülümseyerek ''Yok bir şey babacığım neyse hadi ben inim'' dedim ve kapıyı açtım.Şaşkın gözlerle bana bakarken arabanın kapısını kapattım ve o lanet eve doğru yürüdüm.Üstüme yumurta atışları,kopya çekip üstüme yıkmaları,herkesin içinde bana iftira atmaları hepsi gözümün önünden geçerken ben yinede o eve yürüdüm...

Yavaşça kapıyı çaldım.Bekledim ama kapı açılmadı.Derin bir nefes aldım ve tekrar kapıyı çaldım.Bekledim ama ses seda gelmedi,bende telefonumu açıp Demir'i aradım.Telefonumda "Gereksiz" diye kayıtlıydı."Kardeşim "yazısını Gereksize çevirmek biraz zor olmuştu.Ama bunu o istemişti.Her yaptığı davranış ile de bunu zorunlu kılmıştı.Tam umudu kesmişken telefon açıldı

"Söyle !" dedi.Sesinde ki soğukluk içimi acıtırken ''Sizin eve geldim ama yoksun" dedim.Sesim titrek ve korkak çıkmıştı.Kendime kızarken ''Of ya unutmuşum.İşim var bekle geliyorum'' dedi.Sesi bıkkın ve huzursuz çıkmıştı.Derin bir nefes alarak sakinliğimi korumaya çalıştım.Haberi vardı.Unutmuş da olamazdı.''Tamam'' diye fısıldadım ve telefonu kapattım.Beni sevmemesi veya bana soğuk davranması zoruma gitmiyordu.Bu yaptıkları zoruma gidiyordu.Beni küçük görmesi ,eziklemesi en çokta eskiden kardeş olduğum çocuğun böyle davranması belkide...

Düşüncelerimi bir tarafa bırakıp soğuk mermere oturdum.Çantamda ki romanı çıkardım ve okumaya başladım.

***

Romana dalmışken gelen araba sesi ile irkildim.Romanı çantama koydum ve ayağa kalktım.Yanıma doğru yürürken yorgun gözüküyordu.Yanıma geldi ve hiçbir şey söylemeden kapıyı açtı.İçeri girdi bende adımı mı attım .Tam eve girecekken kapıyı üstüme kapattı.Üstüme kapıyı kapatmıştı ? Sinirle yerimde tepinirken içimden saydırıyordum.Sakin olmaya çalıştım ve kapıyı çaldım.Çok geçmeden kapı açıldı.Ona gözlerimi devirerek baktım.Bana bakıp güldü ve

''Seni unutmuşum" dedi.Bende alayla gülümsedim ve "Ah çok komik" deyip hızlıca içeri daldım.O arkamda kalırken kendi kendime "Beni nasıl dışarıda unutabiliyorsun acaba ?" dedim ama cevap vermesine izin vermeden koltuktaki kediyi gördüm.Ciddi yüzüm bir anda değişirken ''Ya minnoş'' dedim.Kedinin adı "Davar" dı.Ama ben ona maykıl diyordum.Onu Demir'le birlikte bulmuştuk.Bahçede oynarken yaralı halde bulup sahiplenmiştik.Ama benim canım annem ve almadığı için Demir'de kalmıştı.Onun ismi için çok kavga etmiştik.Hatta ona Davar diyor diye onun kırıldığını düşünürdüm.Çocukluk işte.

Maykıl koltuktan kalkıp yanıma gelirken yavaşça eğildim ve onu kucağıma aldım.Yüzümü yalarken gülüyordum.Yumuşacık tüyleri hoşuma giderken kendimi kapattım.Gözlerimi kapattım ve onu sevmeye devam ettim.Keyifli olduğunu belli eden hırıltılar çıkarırken usulca güldüm.Aklıma ders çalışmamız gerektiği gelince huysuzca gözlerimi araladım.Karşımda oturmuş bize bakan Demir'i görünce ciddileştim ve Maykıl'ı yere bıraktım.Huysuzlanıp üstüme çıkmak istese de izin vermedim ve tekrar yerine koydum.Gözlerimi kaçırırken Demir

''Seni istiyor'' dedi.Gözlerim onun gözleri ile buluştu .Soğuk ve acımasız bakıyordu.Tekrar gözlerimi kaçırarak hızlıca ayağa kalktım ve ''Ben istemiyorum ama'' dedim.Sesim soğuk ve mesafeli çıkmıştı.Masaya doğru yürürken ''Onu istemediğim için intikam almayacak mısın yoksa ? Üzücü !'' dedim ve yalancı bir ifade ile yüzümü astım.Yanıma gelirken soğuk bir sesle ''O seni seviyorken bunu yapamam'' dedi.İstemsizce ona bakarken kendime gelmem gerektiğini kendime hatırlatıp kitaplarımı çıkardım.''Yarın okul açılıyor.Ben son tekrarlarımı yapacağım'' dedim.Tam 1 aydır konulara hazırlanıyordum.Ankara'dan dışarı çıkmamıştım zaten.Bol bol zamanım olmuştu.

Test kitaplarımı açıp son hazırlıklarımı yaptım...

***

Okula doğru yürürken mutlumuyum yoksa üzgünmü karar vermeye çalışıyordum.11.sınıftım ve sınava 1 yıl kalmıştı.Okul cehennem gibi geçecekti emindim.Ama belkide hayatımı güzelleştiren bir olay olurdu,bir kişi.Kim bilir ?

Panoda asılı olan sınıf listelerine baktım.Sorunlu öğrencilerden başka kimsenin sınıfı değişmemişti.Sınıfımdan memnundum zaten.Demir olmasaydı iyiydi ama...Çantamı açtım ve telefonumu aldım ''Best friend'' yazısına tıklayıp Cansu'yu aradım.Telefon uzun süre çalmadan açıldı.

''Neredesin kızım ?'' sesim beklediğimden de heyecanı çıkmıştı.Tam 3 aydır görüşmüyordum.Onu çok özlemiştim belkide sadece onu.Cevap beklerken sınıfa girdim ve bazı kişilere gülümseyip en arka sıraya oturdum.Duvar kenarına geçtim.Derin bir nefes aldı ve

''Sabırsız mısın bekle biraz geliyorum '' dedi ve güldü.Nedensizce gülerken ''Çabuk ol özledim'' dedim.Fısıltı gibi çıkan sesim titremişti.''Geldim'' dedi.Kapıya bakarken bir anda sarı saçlarını gördüm.Bronzlaşmış teni sarı saçlarını uyum sağlamıştı.Sırıtıyorken ona doğru koştum ve sarıldım.Sıkı sıkı sarılırken 3 ayın hasretini giderdim.Cansu benim neşe kaynağımdı.Sırıtırken ''Kim bilir kimlerin canını yakacaksın acaba Cansu baba !'' dedim kahkahalarımız birbirine karışırken birbirimize baktık ve aynı anda ''Çok güzelleş missin'' dedik.Birbirimize bakıp gülerken onu yine çok özlediğimi farketmiştim.O İstanbula'a tatile gitmişti.Ama ben kös kös evde oturmuştum.Tamam bissürü film ve dizi bitirmiş olabilirim ama yinede gezmek isterdim.

''Nasıldı İstanbul ?'' diye keyifle sordum.Gözlerimin parladığına emindim bana bakıp hevesle anlatmaya başladı.Her şeyi her ayrıntısıyla dinlerken sürekli gülüyorduk.Yaşadığı komik olayları anlatırken kahkahalarımız bize eşlik ediyordu.Bende ona sıkıcı tatilimi anlattım.Keyifle konuşurken sınıfa birisi girdi.Herkes sessizliğe bürünürken kafamı aldırıp baktım.

Bütün kızlar hayranlıkla bakarken gelen her kızın hayali ,okulun sahibi ultra yakışıklı genç çocuk Demir Köz'dü...