Filia Enebris( Karanlığın Kızı) #wattys2018

Gözyaşı

karanlık hayatını değiştirecek ilk adımı attı bu gece

karanlık hayatını değiştirecek ilk mısraları duydu dün gece

karanlık hayatını değiştirecek ilk satırları okudu bu gece.............

Gece karanlığına kavuşmuş yıldızlar gökyüzüne sıra sıra dizilmişti, karanlık tüm ülkeyi içine almış adeta sarmalamışken, ben ise muhafızların yer değiştirmesini bekliyordum. yaklaşık 3 saat beklemem sonucu nöbetini bitiren muhafız sarayın kapısından ayrılırken diğer muhafız gelmeden hızla sarayın kapısından içeri girdim. içeriside dışarısı kadar olmasada karanlıktı. içeride sarayı aydınlatan loş ışıklar gözlerimi kamaştırırken farkedilmemek için etrafa kısa bir bakış atıp kimsenin olmadığına emin olduktan sonra hızlı ve sessiz adımlarla merdivenlerle doğru ilerledim.

Evet tahminleriniz doğru, şuan resmen saraya girmiştim hemde hiç iznim olmadan, bu gün odadan çıktıktan sonra kordorları karıştırmıştım ve muhafızdan duyduğuma göre sarayın kütüphane kısmına gitmiştim. merakım benden önce gidip kapıyı açmıştı. daha içine bakamadan muhafız sesleri duyduğum için kapının arkasına saklanmış, muhafız içeri kontrol ettikten sonra dışarı çıktığında bende yakalanmamak adına oradan tüymüştüm.

İçinde binlerce kitap olan kütüphane için muhafızlardan çaktırmadan aldığım bilgiler sayesinde buranın 20 yıldır açılmadığını ve bügün açıldığını öğrenmiştim. büyük ihtimal kral bu kapıyı ihtiyar kehaneti okurken yada ben gelmeden önce açtırmıştı, kehanetle ilgili bir bilgi bulursam sadece burada bulacağıma emindim. başka 1 yerde böyle bir kaynak bulamazdım.

Elimdeki eldivenlere şükrederek merdivenlerin metal tutma yerlerine tutunarak hızlı ve aceleci adımlarla merdivenleri çıktım. saray çok sessizdi, etraftan çıt çıkmazken merdivenlerin sonuna vardığımda bügünün aksine sola saptım. burayı nasıl bulduğum konusunda bir fikrim yoktu. kahinin olduğu odadan çıktıktan sonra çok dalgın olmalıyım ki, merdivenlerden inmek yerine şans eseri burayı bulmuştum. koridorun sonunda beyaz kapının üstünde elmaslarla oluşturulmuş parlayan kabartmalı kitap simgesini gördüğümde hedefime ulaştığımı anlamıştım.

dizlerimi kırarak kapıya doğru eğilim. tahta kapı kolunu kavradığım gibi aşağı indirdim. açılmayan kapı ve kapı kolundan gelen kısık rahatsız edici sesle kapının kilitli olduğu gerçeği yüzümü 1 tokat misali çarparken emin olmak için kapıyı bir kaç kez daha zorladım. kilitliydi. dişlerimi birbirine bastırarak sabırla gözlerimi yumdum.

düşün silviana

düşün

düşün

düşün

ağzım bir fısıltı misali sürekli sessizce bu kelimeyi tekrarlarken birşeyler bulabilmek için üstümü yokladım. ellerim hızla ceplerime gittiğinde ceplerimi karıştırmaya başladım.

sağ cep boş

sol cep boş

sessizce ofladıktan sonra sıkıntıyla ellerimi saçlarıma geçirdim.

şimdi ne yapıcaktım ben,

arkamı dönüp benden başka kimse olmayan koridoru kolaçan ettim. şuana kadar beni bulmamaları bile şansımın yaver gittiğine işaretti. tam o anda elime temas eden tırtıklı nesneyle seviçten havalara uçabilirdim. tel tokayı saçımdan çıkardıktan sonra kilidin olduğu yere soktum. bir kaç kere kilidin içinde çevirdikten sonra duyulan klik sesiyle kapıyı sonuna kadar ittim. bulunduğum koridora yaklaşan ritmik adım seslerini duyduğumda kapıyı kapattım. fazla sert itmiş olmalıyimki muhafızın sert sesi tüm koridorda yankı yapmıştı.