Ik zit in kleermakerszit naar de deur te staren. De zwangerschapstest zit in de jas van mijn badjas. De deur gaat open en Jace komt binnen. Ik recht mijn rug en hij komt naast me zitten. Hij slaat zijn arm om mijn schouders en geeft me een kus op mijn hoofd. "wat vind je van kinderen?" vraag ik nerveus. Hij kijkt me verbaasd aan "ik hou van kinderen." zegt hij glimlachend. Ik pak de test uit mijn badjas. Ik heb hem verpakt in een kartonnen doos. Hij opent de doos en kijkt me aan. Hij drukt een kus op mijn mond en tilt me op zijn schoot. Ik lach om zijn reactie "ben je zeker?" vraagt hij een paar minuten later. Ik grinnik en haal een doos vol positieve zwangerschapstesten onder het bed vandaan. Hij lacht en drukt me tegen zich aan. Hij speelt met mijn haar en ik val in slaap door zijn zachte aanrakingen.
1 week later
Ik pak mijn boek en begin erin te lezen. De misselijkheid is weg en ondertussen, dankzij Bella en Ari, weet iedereen al dat ik zwanger ben. Adelaide heeft me gefeliciteerd en verblijft in de kamer naast ons. We zijn ook naar de geneacoloog geweest en die heeft het bevestigd. Jace komt naast me zitten en begint mee te lezen. Ik draai de pagina om "ik was nog niet klaar" protesteerd hij. "Ik wel dus pech" mompel ik grinnikend. Ik concentreer me terug op het boek. Adelaide komt binnen en kijkt ons vertederd aan. "ik moet terug naar huis en vroeg of jullie misschien meewillen?" vraagt ze nerveus. Ik kijk naar Jace "gaan we?" vraag ik telepathisch. "Is het niet schadelijk voor de baby?" antwoord hij. Ik kijk naar Adelaide "zeker dat het niet schadelijk gaat zijn voor de baby?" vraag ik aan haar. Ze schud haar hoofd "het is helemaal veilig" zegt ze. "We moeten natuurlijk eerst met de rest praten" zeg ik. Ze knikt begrijpend haar hoofd. Ze verlaat de kamer en ik concentreer me terug op het boek
"we kunnen de rest niet achterlaten" zegt Jace na een tijdje. "we gaan ze ook niet achterlaten, we gaan gewoon daar een tijdje op vakantie en keren dan terug naar hier voor de baby word geboren." ik zet mijn bril recht, ja jullie hebben het goed gelezen. Mijn bril. Ik moet sinds kort een leesbril dragen. Voor ik verder kan lezen, vliegt de deur open "wij gaan mee!" roepen Ari en Bella. Mijn boek valt uit mijn handen van de schrik. "Hoelang staan jullie daar al?" vraagt Jace geschrokken. "Niet zo lang hoor. We hoorde van een vakantie en we willen mee" zegt Bella grijnzend. Jace en ik kijken elkaar aan en barsten uit in lachen "wat? We menen het hoor" zegt Ari doodserieus. "dat weten we" zeg ik nog bijkomend van het lachen. "We zullen het met Adelaide bespreken" zeg ik. Bella en Ari knikken enthousiast. Ze zijn ook beste vriendinnen hé. Ze doen echt alles samen. Ik nestel me tegen Jace en val in slaap.
"Haven, Haven wakker worden" ik draai me kreunend om. "Er zijn pannenkoeken"mijn ogen schieten open en ik ren naar beneden. Ik ga op mijn plaats aan de tafel zitten en pak een pannenkoek. Jace komt lachend achter me aan. "Je hebt duidelijk graag pannenkoeken" zegt hij grinnikend. Ik knik en pak een tweede pannenkoek. De rest komt binnen "wie heeft Haven verteld dat er pannenkoeken zijn, sebiet zijn ze allemaal op" zegt Jason grijnzend. Ik stomp tegen zijn schouder. Hij grinnikt en pakt een paar pannenkoeken "en dan zit je over mij te zagen" zeg ik verontwaardigd. "Dit is een noodvoorraad" zegt hij "noodvoorraad voor wat?" vraag ik nog steeds verontwaardigd. "voor het geval jij alles opeet" zegt hij. Ik steek mijn tong uit en hij de zijne. Ik doe met mijn ogen het ik-hou-je-in-de-gaten gebaar voor ik me terug op mijn pannenkoeken richt.
Na het eten kan ik niets meer op. Ik ga voor de tv zitten en zet een film op. Adelaide komt naast me zitten. "mijn schip is over een paar dagen klaar om te vertrekken. Hebben jullie al besloten?" vraagt ze. "wij willen wel mee" zeggen Bella en Ari die opeens achter ons staan. Adelaide verschiet maar ik ben het al gewoon. "Jace en ik moeten nog beslissen" zeg ik. Adelaide knikt. De rest van de film zwijgen we allemaal. Na de film ga ik naar onze kamer. Jace zit een boek te lezen. " we moeten nog beslissen of we met Adelaide meegaan" ze ik tegen hem. Hij kijkt me aan "ik wil wel gaan" zegt hij. "maar we moeten wel de andere waarschuwen" vervolgt hij. Ik knik en roep iedereen bijeen.
5 minuten later zit iedereen aan tafel en neemt Jace het woord "Haven, Bella, Ari en ik gaan een tijdje op reis naar Adelaide haar planeet" zegt hij. Iedereen kijkt ons aan "wie moet ons dan leiden?" vraagt Catharina. "jij en Jason" stel ik voor. Iedereen stemt in. Jace en ik gaan naar boven om onze koffers in te pakken. 2 dagen later zitten we in Adelaide haar schip. Ze start de motoren en we vertrekken naar een onbekende planeet.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
omg sorry dat ik zo lang niet meer heb geüpload. Ik had echt gewoon geen inspiratie meer. Ik ga proberen om meer te uploaden maar ik kan niets beloven en ik weet dat dit een klote hoofdstuk is maar ik ga proberen om er meer spanning in te stoppen. Ik had ook een papier waar ik had opgeschreven wie van welk land komt en wie bij wie hoort maar ik ben dat dus kwijt.
xx whovians-in-hogwarts
JE LEEST
Kidnapped Assassin's (Nederlands) (voltooid)
Science FictionTess is een meisje van 17 jaar met een traumatisch verleden. Alles gaat goed tot ze opnieuw ontvoerd wordt en er op haar wordt geëxperimenteerd. Wat willen haar ontvoerders bereiken en waarom ontvoeren ze alleen mensen met dezelfde trauma? ...