Uykuya bulanmış melodiler hatırlıyorum.
Sarhoş, hoşnutsuz, kapı pervazına oturmuş kalmış...
Hayal meyal zihnimde ağladığı.
Sinesine çekilmiş, son defa ağlar gibi ağlıyordu.
Sen bilmezsin şimdi.
Plak mırıldıyordu sanki onun ağlamasını işitmiş gibi.
Neydi onun derdi?
Bilirdi herkes, sorsan da söylemezdi.
Vazodaki bir çiçeğin hüznü ondan hiç eksilmezdi.
O kimseden gitmezdi, hep terkedilendi.
Tahtaları çürümekte olan bir piyano vardı köşede.
Anlamıştım.
Küsmüştü o da herkese...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UCUZ SARGI BEZLERİ
PoetryKendine küs bu kız, denizi doldurdu geçmişinin üstüne aynadaki Tanrı'yla... Yetmiş kusurlu saç tellerinden dökülürken iz ekleri, kendine döndü ve dedi ki "Yaran yapma beni, Sargı Bezlerim tükendi". • • • Tüm Hakları Saklıdır!
