|Şarkıyı açıp sesini kıstım.
|O, kendi kendine bağırırken
|Ben kendimden vazgeçip bir şiir daha yazdım.01.49'09.12.2018(Pazar)
Kafamı tuğlaların arasına sıkıştırıp geldim.
Deliye döndürmemeliydi beni geceleri.Kalbim saksının altında...
Taşımak yük olmasın istedim artık bana.Duygularımı bölüp kedilere verdim sabah.
Aşk karın doyurur belki...Dedikoduya sattım şiirlerimi.
Yalan yanlış bilsin herkes beni.Hayallerimi de bastım küllüğe.
İhtiyacım yok dumandan şeylere.Denizleri doldurdum şurup şişeme.
İçip bitireceğim, kafayı sıyırdığım bir gece.Şarkıları tıktım yırtık cebime.
Zihnimden defolsun hepsi, kalmasın birisi bende!Nefret ettiğim şehri yazdım kendime.
Buruşturup kendimi, attım bir çöpe.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UCUZ SARGI BEZLERİ
PoetryKendine küs bu kız, denizi doldurdu geçmişinin üstüne aynadaki Tanrı'yla... Yetmiş kusurlu saç tellerinden dökülürken iz ekleri, kendine döndü ve dedi ki "Yaran yapma beni, Sargı Bezlerim tükendi". • • • Tüm Hakları Saklıdır!