Discovered By One Direction (NL)

5

Marit's P.O.V
Een jongen met bruin haar en bruine ogen zit op mijn bed en heeft mijn hand vast, een jongen met blond haar en blauwe ogen zit wat met een gitaar te kloten, een jongen met bruin warrig haar en blauwe ogen zit zachtjes tegen een jongen met bruin krullend haar en groene ogen te praten, terwijl hij schuldig naar de grond kijkt en met zijn hoofd schud en een jongen met zwart haar en de mooiste bruine ogen die ik ooit heb gezien zit ook op mijn bed, maar dan rechts en heeft mijn andere hand vast. Ze kijken mij allemaal aan, en ik blijf hangen in die bruine ogen. "W-waar ben ik?" Ik schrik van mijn zwakke schorre stem en nu kijken ook de jongen met het warrige haar en de jongen met het krullende haar mij aan.

Liam's P.O.V
Ik zucht diep. Ze ligt al 3 maanden in coma. Het is nu net lente. We hebben elke mogelijkheid om haar ouders of familie te vinden geprobeerd, maar niemand heeft gecontacteerd. Dan pak ik haar koude hand vast, en knijp er zachtjes in. Ik sla mijn ogen neer. De dokter heeft gezegd dat ze geen kans op overleving meer heeft, of nou ja, als je 1,5% veel noemt.

Dan voel ik opeens een bijna onvoelbaar kneepje terug. Ik kijk op naar Marit. Het lijkbleke meisje aan al de draden en apparatuur krijgt langzaam haar kleur weer terug. "Marit, als je dit hoort, alsjeblieft, knijp alsjeblieft in mijn hand," geen reactie. Dan knijp ik weer zachtjes in haar hand, en krijg nu een iets sterker kneepje terug. Ik zou op het rode knopje moeten drukken, maar ik doe het niet. Ik wil het niet, en ik denk er op dit moment ook niet aan.

Ik bel de andere jongens op, en ze zijn al weg voordat ik heb opgehangen. Zodra de jongens binnen zijn zie ik haar ogen bewegen. Ze doet haar ogen open, en sluit ze meteen weer. Dan doet ze haar ogen weer open en laat ze even wennen aan het licht. Ze kijkt rond, en haar ogen blijven hangen in die van Zayn. "W-waar ben ik?" Ze heeft echt een diepe schorre stem na die coma.

Dan komt er een dokter binnenlopen. "Nou en dan die Marit, die-" we kijken hem allemaal aan, en dan kijkt hij op. "Jongens! Wat doen jullie hier, jullie mogen hier helemaal niet-" dan ziet hij Marit. "Ze is wakker!" Hij loopt snel weg, en komt even later terug met wat meer doktoren. "We moeten wat tests doen," zegt hij. Ze knikt langzaam.

Dan neemt hij haar mee. Een halfuur later komt er een zuster terug. Ze is wat verward en knippert wat met haar ogen. Ze hapt naar adem bij het zicht, niet iedereen heeft gewoon even One Direction in de kamer van één van je patiënten zitten. Ik grinnik even.

Marit's P.O.V
"Weet je wie dat zijn?" Vraagt de zuster aan mij. Ze kijken me allemaal hoopvol aan, en ik denk zo hard na dat mijn hoofd er pijn van doet. Je zou mijn hersens kunnen horen kraken. Het doet pijn dus ik geef het op. Ik zucht en schud mijn hoofd. De blikken gaan van hoopvol naar teleurgesteld en een paar slikken even, bij de rest zakken hun schouders naar beneden.

"Ik neem aan dat jullie jezelf wel kunnen voorstellen? Jullie mogen alleen jullie voornaam vertellen, meer kan ze nog niet aan" Vraagt de zuster. Ik zie ze knikken. "Nou ik ben Liam Payne." "Ik ben Harry Styles." "Ik ben Zayn Malik." "Ik ben Niall Horan" "En ik ben Louis Tomlinson."

Dan moet ik gaan slapen, het is avond, nog maar 9 uur, maar ik ben heel moe, en mijn ogen vallen al bijna dicht. De jongens moeten allemaal de kamer verlaten, en dan ben ik alleen. Ik ga liggen en val in slaap.