My life with BTS [voltooid]

Chapter 41

POV Jill

'Hey gaat het wel?'

Ik kijk achter me en zie een jongen staan met bruin haar. Hij is iets langer langer dan mij en kijkt me bezorgd aan. Ik veeg me tranen weg en haal adem. 'Euhm ja het gaat, bedankt voor het vragen.' Hij glimlacht. 'Waar ga je eigenlijk heen?' Ik kijk om me heen en haal mijn schouders op. 'Geen idee, nog niet echt aan gedacht..' Ik zucht en pak me telefoon om te kijken hoe laat het is. Als ik hem aan wil doen. blijft er zwart beeld. Fijn, een lege telefoon. Wat geweldig toch weer. Ik stop mijn telefoon terug in mijn zak en kijk de jongen aan. 'Hoe heet je eigenlijk?' Hij kijkt me aan en glimlacht. 'Mijn naam is Jackson, Jackson Wang. Wat is jouw naam?' 'Ik heet Jill.' Hij knikt. 'Dus Jill, als je niet weet waar je naar toe gaat kan je net zo goed met mij mee naar huis.' Ik trek een wenkbrauw op. 'Dus jij zegt dat ik mee moet gaan met een jongen die ik pas drie minuten ken en alleen zijn naam weet?' Hij knikt trots, en ik grinnik. 'Ja sure waarom ook niet.' Hij knikt en ik loop achter hem aan naar zijn auto. Ik dump me koffer in de kofferbak en ga in de bijrijdersstoel zitten. Hij gaat achter het stuur zitten (wauw Valesca dat is logisch) en start de auto en rijd weg.

De hele autorit is het stil. Het enige wat je hoort is de motor en de radio die zachtjes aanstaat. Na een tijdje bereiken we een huis, een super fucking groot huis. We stappen de auto uit en ik kijk met m'n mond open naar het huis. 'Doe je mond dicht je vangt vliegen.' Ik doe m'n mond dicht en kijk naar beneden. Hij grinnikt en pakt me koffer. 'Dank je.' Ik pak de koffer over en we lopen samen naar het huis. We staan voor een dubbele witte deur en Jackson doet de deur open en ik volg hem naar binnen. Ik kijk met grote ogen om me heen. Alles is wit en hangen drie super grote kroonluchters. Veder is alles heel schoon, maar ook echt heel schoon. Ik kijk naar beneden en zie mezelf in de weerspiegeling. Het lijkt net een paleis! 'Dit is waar jij woont?! Wat ben jij een prins?' Ik kijk hem aan en ik zie hem lachen. 'Ja dit is waar ik woon en nee ik ben geen prins.' Net als ik wil vragen hoe rijk hij wel dan niet is, hoor ik vele stemmen door elkaar heen deze kant op lopen. Er komen zes jongens onze kant op lopen. Als ze zien dat er een onbekend meisje in hun huis staat, stoppen ze met praten en kijken me aan. 'Jackson wie is dit?' Een jongen met neon geel haar en bruine ogen kijkt me aan. 'Euhm ik ben Jill, Jackson vroeg of ik mee kwam naar jullie huis.' Hij knikt. 'En jij bent..?' Ik kijk hem vragend aan, wachtend op een antwoord. 'Oh ik ben Yugyeom.' Ik knik. Ik kijk de andere jongens aan en ik ken ze ergens van, alleen ik kan niet echt plaatsen van wat ik ze ken. 'laat ik me je even voorstellen aan mijn huisgenoten.' Ik kijk Jackson aan die wijst naar een jongen met bruin haar. Hij is bijna even lang als mij en heeft een schattig gezicht. 'Dit is Jinyoung. De jongen daarnaast is BamBam.' Ik kijk BamBam aan. Hij heeft een soort zilverachtig haar en is iets kleiner dan mij. Ik glimlach naar hem en hij zwaait kort terug. 'Dit is onze Jaebum.' Ik kijk naar hem en hij heeft een soort leegte in z'n ogen. Hij is langer dan mij en heeft donker bruin haar. 'En als laatste hebben we Mark en Youngjae.' Ik kijk naar Mark en hij heeft een schattige glimlach. Veder heeft hij rood haar en hij is ook kleiner dan mij. Ik bekijk Younjae snel en zie dat hij blond haar en een vredige glimlach op z'n gezicht. Ik groet ze allemaal en kijk weer naar Jackson. 'Je kunt met mij meelopen naar de logeerkamer waar je kunt slapen. Ik knik en loop achter hem aan.

We lopen naar boven en komen bij een witte deur uit. 'Dit is de logeerkamer. Je kunt je koffer in de kamer leggen en even de kamer bekijken. Als je klaar bent dan kun je naar beneden lopen en dan naar links, daar is een bruine deur. Als je die opendoet kom je uit bij de eetkamer en de keuken. Kom daar heen als je je hebt opgefrist oke?' Ik knik en Jackson glimlacht. Hij draait zich om en loopt naar beneden. Ik doe de deur open en loop de kamer in. Het eerste wat me opvalt is dat er een groot, wit hemelbed staat. Wat hebben deze jongens toch met de kleur wit? Ik haal me schouders op en leg me koffer op het bed. Ik kijk veder de kamer rond en zie een grote spiegelkast. Deze kast is groot, maar dan ook echt groot. Ik denk dat als ik al mijn kleding erin doe, dat ik nog ruimte over heb! Ik ga voor de spiegel staan en bekijk me is. Ik zie er niet uit, ik heb nog steeds roden ogen van het huilen en me neus is ook rood. En door het rennen is mijn knot uitgezakt en dat ziet er ook niet uit. Ik snap niet dat de jongens dat niet gemerkt hebben. Meh misschien kan het ook aan mij liggen. Ik haal mijn schouders op en kijk veder in de kamer. Ik zie een deur aan de linkerkant van mij en loop er naar toe. Ik doe de deur open en blijkbaar komt dat uit bij de badkamer. Woah ik heb gewoon een eigen badkamer! En deze is zo'n tien keer groter dan die bij BTS. BTS... Ik moet ze gewoon vergeten. En hun mij. Ze moeten veder gaan met hun leven en mij uit hun hoofd krijgen. Ik haal adem en probeer de tranen achter mijn ogen te houden. Ik loop terug naar mijn koffer en pak daar een setje kleding uit wat bestaat uit een boyfriend jeans en een zwartte t-shirt. Veder een setje lingerie en een handdoek. Ik loop terug naar de badkamer en doe de deur op slot.