POV Jill
*1 week later
'Jackson, Jill heeft alweer haar gepaste kleding niet aan!' Jackson komt de eetkamer binnengelopen en kijkt me aan. Als hij ziet dat ik in een joggingsbroek en een hoodie zit, schud hij zijn hoofd en zucht. 'Jill.. Hoe vaak moeten we nog zeggen dat je je jurk aan moet doen als we gaan eten.' Ik kijk hem boos aan. 'Ik WIL helemaal niet fancy gekleed zijn! En trouwens waarom moet het überhaupt? We hebben hier alleen avondeten.' Ik zie aan Jackson dat hij geïrriteerd raakt aan mij. 'Omdat wij zo zijn opgegroeid. En als je hier wilt blijven dan pas je je maar aan.' Ik zucht en sta op. 'Best. Ik ben zo terug.' Hij knikt en ik loop weg. Wat denken ze wel niet. Zomaar mij vertellen wat ik aan moet. Het zijn me ouders toch niet? Ik rol met m'n ogen en loop naar mijn kamer.
Ik open de deur en loop naar mijn kast. Ik kijk naar de jurk die aan een kledinghanger aan de deur hangt. Ik trek een wenkbrauw op. Hoe fancy willen ze het wel niet hebben?! Ik zucht en trek de jurk aan. Ik bekijk mezelf in de spiegel. Niet slecht.. Maar alsnog.
Ik loop naar beneden en struikel bijna van de trap af. Ik kan me nog net vastgrijpen aan de trapleuning. Deze jurk is ook echt verdomde lang. Als ik de trap eindelijk ben afgekomen, loop ik weer terug de eetkamer in. Alle ogen zijn op mij gericht en ik voel dat ik begin te blozen. 'Jill je ziet er super mooi uit!' Ik kijk Jaebum aan. Wauw, dat is letterlijk de eerste keer in deze week dat hij iets tegen me zegt. 'Dank je.' Ik ga aan tafel zitten en wacht op het eten.
Als iedereen klaar is met eten is iedereen met elkaar. Behalve ik. Ik zit een beetje aan me jurk te friemelen en let niet echt op op wat ze zeggen. 'Jill?' Ik kijk op en zie dat iedereen me aankijkt. 'Hmm?' 'Ga je mee?' 'Naar wat?' Ik zie Mark zichzelf een facepalm geven en Yugyeom schiet bijna in de lach. 'Naar het feest van onze ouders.' Ik knik langzaam. 'Best, waarom niet.' Jackson en de rest staan op en ik kijk ze verbaasd aan. 'Kom dan.' Ik sta op. 'Oh je bedoelt nu.' Hij knikt en hij loopt weg met de jongens achter zicht aan. Ik zucht. Ik heb hier dus totaal geen zin in.
We zitten in de auto opweg naar dat feest ding. Ik kijk naar buiten en luister half naar het gesprek. Opeens stopt de auto en ik kijk naar de jongens die hun gordels losmaken en uitstappen. Oh, we zijn er dus blijkbaar. Ik doe ook mijn gordel los en stap uit de auto. Ik draai me een kwartslag naar rechts en o my lord dat huis is fucking groot. Het is zo wat vier keer mijn huis! Ik kijk blijkbaar met m'n mond open naar het huis want Mark doet me mond dicht. Ik kijk hem aan en hij glimlacht. We lopen met z'n alle naar het huis en ik moet zeggen. Ik ben best wel zenuwachtig.
HEY PEEPS.
DUS DIT HOOFDSTUK HEB IK IN EEN PAAR UUR IN ELKAAR GEZET. JA EEN PAAR UUR WANT IK WERD DE HELETIJD AFGELEID EN ZO. MAAR HIER IS HET DAN.
IK DENK TROUWENS DAT HET VOLGENDE HOOFDSTUK SNEL ONLINE KOMT WANT IK WEET AL EEN BEETJE WAT IK WIL GAAN SCHRIJVEN DUS IK DENK DAT JULLIE HET SNEL KUNNEN LEZEN.
MAAR VOOR NU HEB IK DIT.. BYEE
~Valesca
JE LEEST
My life with BTS [voltooid]
FanfictionJill een meisje die heel erg houdt van BTS, krijgt eindelijk de kans om ze in het echt te zien. Maar daarvoor moet ze helemaal naar Korea toe, niet dat ze dat erg vind. Haar ouders, broer en zus gaan mee. Maar als Jill bij de Meet and Greet is, krij...