My life with BTS [voltooid]

Chapter 50

POV Jimin

Ik word wakker op het bed waarvan het matras amper veren meer heeft. Ik zucht en ga zitten. M'n handen zitten nog steeds vast gebonden en het doet zoveel pijn omdat het touw in m'n huid snijd.

Ik sta voorzichtig op en loop naar de deur toe, die op de een of andere manier op een kier staat. Ik open de deur veder en steek mijn hoofd uit de kamer om te zien of er iemand op de gang staat. Gelukkig is er niemand. Ik loop de slaapkamer uit de gang op naar de trap. Zodra ik m'n voet op de eerste traptrede doe, kraakt het zo erg dat het lijkt alsof er iemand chips eet met z'n mond open. Ik besluit om op mijn tenen de trap af te gaan.

Als ik beneden aankom hoor ik Nienke en de man lachen. Ik loop naar de voordeur toe en wil hem openmaken als ik me realiseer dat ik vastgebonden zit. Ik geef mezelf in m'n hoofd een facepalm en draai me om. Waar Nienke staat. Met een grijns. 'Kijk eens wie hier wakker is!' Ik kijk haar aan zonder een emotie. 'Kom, je bent laat voor ontbijt.'

Ze sleurt me mee naar de veelte kleine keuken en zet me daar neer op een stoel dat tegenover een tafel staat met super veel eten. Er staan pannenkoeken, vers gebakken brood, eieren, vers fruit, drinken, noem het maar op en het staat er. 'Speciaal voor jou gemaakt. Samen met Herman!' Ik kijk Nienke aan die met een grote glimlach naar de tafel kijkt. 'Nou, tast toe!' Ik haar aan en volgens mij snapt ze waarom ik niks te eten pak. Ze maakt me snel los en ik wrijf over m'n polsen waar het touw zich een weg heeft kunnen vinden langs mijn huid. Er zitten diepe sneeën en Nienke schrikt er blijkbaar van. 'Herman pak de verbanddoos en de alcohol.' Hij knikt en pakt een rode doos die op een plankje in de kast ligt. Nienke neemt de doos aan en legt hem op de tafel neer. Ze opent hem en pakt er verband uit. Herman geeft ook een donker bruin flesje aan Nienke wat waarschijnlijk het alcohol is. 'Oke dit kan even pijn doen.' Ik knik en ze pakt m'n hand vast. Ze drupt wat druppels alcohol op een watje en drukt het vervolgens tegen mijn polsen aan. Een pijnlijke, bijtende pijn gaat door mijn pols heen want mij aan het grommen maakt. Ze maakt de wond op m'n andere pols ook schoon en doet er dan verband omheen. 'Zo probeer er nu niet wan te krabben, want als de korsten op komen jeukt het meestal.' Ik knik en kijk Herman aan die aan de andere kant van de tafel gaat zitten. 'Nou eet maar wat, je hebt vast honger.' Met een verward gezicht pak iets te eten en leg het op mijn bord neer. Misschien is Nienke nog niet zo heel slecht.

nienke-irwin

Dus... ik heb het binnen een week gehaald hehehhe. En ik denk dat jullie het volgende hoofdstuk al snel krijgen want ik wil dat jullie njet te lang wachten. Dus na dat wou ik even zeggen. BYEE

~Valesca