My life with BTS [voltooid]

Chapter 47

POV Jill

Oke denk Jill. Waar kan Jimin zijn. De wc's. Ik ren naar de jongens wc's en twijfel geen moment. Ik loop naar binnen en de mannen kijken me verbaasd aan. Ik negeer hun blikken en loop veder de wc in. 'Jimin?' Niks. Ik zucht en loop de wc's uit. Misschien is hij ergens buiten. Ik loop naar buiten en kijk om me heen. Bankje. Ik loop erheen en ik zie een kont afdruk. (het was vochtig dus dan word alles nat) Die kan eigenlijk van iedereen zijn. Maar wie gaat er nou naar buiten in deze kou? Juist Jimin. Ik weet zeker dat hij het is. Ik zou ook naar buiten gaan als ik hem was. Ik kijk om me heen en zucht dan. Ik ga op het bankje zitten en kijk naar m'n handen. Dan zie ik op de grond voetstappen. Van meerdere mensen. Ik zie dan dat er een spoor is achter gelaten. Alleen niet alleen van voetstappen, maar ook een slepend spoor. Ik volg het spoor en ik zie dat eindigt bij een schuurtje. Ik hoor mensen praten, en leg mijn oor tegen de deur aan zodat ik ze beter kan horen. 'Doe niet zo achterlijk Jimin.' Jimin? Die stem. Ik weet wie het is maar ik kan er gewoon niet op komen. Ik doe de deur een klein stukje open en zie Jimin op de grond zitten. Hij heeft een blauw oog en zijn lip bloed. Zijn handen zitten achter zijn rug en zijn voeten zitten vastgebonden. Ik zie een meisje staan en een grote man. Het meisje is aan het praten, alleen kan ik niet zien wie het is want ze staat met haar rug naar mij toe. Ik doe de deur nog iets veder open. En dat was het domste idee wat ik ooit kon doen. De deur piept en het meisje kijkt achter zich. Ik staar met grote ogen naar haar toe. Nienke? Wat doet ze hier? 'Kijk eens wie we hier hebben! Nu is het koppel compleet.' De man loopt naar mij toe en sleurt me naar Jimin toe. Hij duwt me op de grond en ik kruip naar Jimin toe. 'Wat hebben ze gedaan met je?' Tranen zwellen op en ik begin woede in me te voelen. Ik draai me om en ga staan. 'Wat the hell is er mis met jouw?!' Ze laat een schamper lachje horen. 'Denk je nou echt dat ik je zou kunnen vergeven? Na wat je hebt gedaan?!' Ik kijk haar aan zonder iets te zeggen. 'Nee dus.' Ik moet me best doen om haar niet te slaan. Ik denk ook dat dat een slecht idee is omdat er een dude van 2 meter naast haar staat. Ik blijf haar aankijken zonder iets te zeggen. 'Wat wil je Nienke.' Ze kijkt me aan, en dan naar Jimin. 'Nou omdat jij iets wegnam van mij, neem ik ook iets weg van jouw.' Ik kijk haar met grote ogen aan en schud mijn hoofd. 'Nee, dit kan je niet doen Nienke! Je bent ziek in je hoofd!' Ze lacht en knik. 'Weet ik.' De man pakt Jimin bij zijn schouders en sleurt hem mee naar buiten. Ik ga staan en ren naar de man toe. 'Jij klootzak laat hem los!' Hij duwt me en ik beland met een klap op de grond met m'n hoofd. Alles begint om me heen te draaien en ik begin wazig te worden. Ik hoor Jimin schreeuwen en dan word het donker voor mijn ogen.

Ik open mijn ogen en zie dat ik nog in de schuur lig. Jimin. Ik sta op, maar val meteen weer om. Ik kijk naar mijn voeten en zie dat ze vast zitten. Wauw, Nienke is zo dom. Ze maakt me voeten vast, maar vergeet m'n handen. Ik rol met m'n ogen en maak mijn voeten los. Ik sta op en ren het schuurtje uit terug naar het huis. Ik ren naar binnen en loop richting de zaal waar de andere jongens zijn. Zodra ik de zaal binnenloop is het leeg. Iedereen is weg. Ik kijk op de klok die aan de muur hangt en zie dat het kwart over twee in de nacht is. Ik vloek in mezelf en pak mijn telefoon. Ik toets het nummer in van Jin en houd de telefoon aan mijn oor. Na een paar keer overgaan hoor ik een "hallo" aan de andere kant van de lijn. 'Jin? Jin zijn jullie al thuis?' 'Nee nog niet Yoongi moest nog naar de wc.' 'Oke blijf waar je bent ik kom eraan.' Ik hang op en loop naar de jongens wc. Zonder te kloppen loop ik naar binnen. De jongens kijken me verbaasd aan en Yoongi loopt de wc uit. 'We moeten gaan.' 'En hoezo deze haast?' Ik kijk Jungkook aan. 'Omdat Nienke Jimin heeft.' 

nienke-irwin 

How dare she.

~Valesca