Chapter 42: Realization

116 4 4
                                    

Maureen's POV

Buong gabi akong  umiyak ng umiyak. Ang sakit sobra. Gusto ko ring sabihin sa kanya na mahal ko  rin sya pwede hindi ko pwedeng gawin yun. Hindi ko sya pag mamay-ari.

*knock knock*

"Anak dinalhan kita ng pagkain. Simula kagabi ay hindi ka pa kumakain" sabi ni Mama habang kinakatok ako sa kwarto.

" Opo ma. Pasok po" pinagbuksan ko naman sya ng pinto.

Nginitian ko lang sya, baka mamaya mag alala pa sya sa'kin.

Inilapag nya sa lamesa ko yung tray ng pagkain dala nya.

"Wag mong sabihin sa'kin na diet ka. Dadagukan kita " natawa ako sa sinabi ni mama. Kagabi pa kasi akong hindi kumakain. Nagdahilan na nga ako para makaiwas.

"Kakain po ako Mama, wag kayong mag alala"

"Napuyat ka yata kagabi" -Mama

Gusto kong sabihin sa Mama ko ang dahilan kung bakit ako ganito.Pero wala akong lakas ng loob.

"M-medyo po" pagsisinungaling ko

"kamusta kana anak? Musta ang pag aaral mo?" tanong nya

"Okay naman po 'ma, medyo pressured lang po" nakangiting sagot ko.

"Mabuti naman. Eh ang lovelife mo, kamusta?" nanlaki ang mata ko sa tanong nya.

"Bakit nyo p-po naitanong?"

"wala na curious lang ang nanay mo" natawa ako kay mama. Parang teenager lang kung mag salita.

"w-wala po 'ma single ang anak mo simula kapanganakan. hahaha" mapakla akong tumawa. meron na sana pero nawala pa T^T

"akala komanliligaw mo yung si Zyke?" natigilan ako  sa sinabi nya.

"M-ma?"

"Anak, hindi mo man sabihin sa'kin kung anaong pinagdadaan mo , nararamdaman ko naman  sa bawat kinikilos mo"

kusang kumawala sa mga ko ang luhang  kanina ko pang pinipigilan. Hindi pa ba  nagsasawa ang mata  ko na iyakan sya? Bakit?!

Niyakap ako ni Mama habang patuloy ako sa pag iyak

"Ma *sob* bakit ang hirap maging masaya? *sob* Hindi ba pwedeng kami nalang palagi? Bakit parati kaming pinaghihiwalay? *sob* gusto ko lang naman syang *sob* makasama eh"

"Tahan na anak" patuloy lang sya sa pag hagod sa likod ko "There are times when we find ourselves falling for the wrong person. But who can blame us? There are no labels or even sign on which person you need to love. Have you tried to fight for him?" I didn't answer " You'll never know unless you try. You'll never see unless you open your eyes. Fighting for your feeling is better than cowardly waiting"

Isa lang ang tumatak sa isip ko, yun ang ipaglaban ko ang nararamdaman ko para sa taong mahal ko. Hindi dapat ako maging duwag.

**************************************

Short update lang kasi po 1chapter Epilogue . thankyou sa naghintay na update ko kahit labag sa loob ko to'

ang hirap kasing abutin ng expectation nyo. Hindi ko mareach kaya tinatamad narin ako. I dont know kung itutuloy ko pa yung BOOK 2, wala kong pakialam kung naka post na sya. Magiging bc narin ako  eh.

sorry sa wrong grammar, typos.

comment kayo kung gusto nyo kung ayaw nyo edi wag, bakit pinipilit ba kita?

-ciao!

Journey from Hatred to Love (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon