Yeol hyung က်ေနာ့္ကိုစကားမေျပာတာတစ္ပက္ပင္ၾကာေနၿပီပင္ သူ႔အလုပ္ကိုေခၚသြားမည္ဆိုသည့္ေနကပင္ yeol hyungက်ေနာ့္ကိုစကားမေျပာေတာ့ေခ် အခုလဲက်ေနာ္အိမ္မွာပ်င္းေနသည္ႏွင့္ျခံထဲဆင္းကာ yeol hyungမ်ားျပန္လာလုိျပန္လာညႇားေမ်ွာ္ေနမိျခင္းျဖစ္ပင္။
ျခံဝန္းထဲကိုကားအနီေရာင္ေလးအၾကမ္းပတမ္းဝင္လာသံကိုၾကားေတာ့ျခံထဲ႐ွိဒန္းေပၚမွာတိုင္ေနေသာေကာင္ေလးရဲ႕အၾကည့္ကထိုကားနီဆီသို႔ေရာက္သြားေလသည္။
"Yeol hyungကားေပၚကေနဆင္းလာတာလားနတ္ျပည္ေပၚကနတ္သတ္ေႂကြလာတာလား မသဲကြဲဘူး က်ေနာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္yeol hyungက်ေနာ္hyungနားေနရင္ ရင္ေတြအဆမတန္ခုန္လြန္းလို႔hyungနဲ႔ေဝးရာထြက္ေျပးေနမိတာပါhyungရာ "hunစိတ္ထားကသာတစ္ေယာက္ထဲက်ိတ္ေျပာေနလိုက္သည္။
"Oh Sehun''
"သခင္ေလး အိမ္ေတာ္ထိန္းေလးကျခံထဲမွာပါဘာခိုင္းစရာ႐ွိလို႔ပါလဲ" အိမ္ေစေလးတစ္ေယာက္စိုးရိမ္စြာအေျပးေလးလာေျပာေနေလသည္။
Yeol အိမ္ေစေလးလာေျပာၿပီးေနာက္ျခံထဲသို႔အေျပးေလးသြားလိုက္ေလသည္ ။
တစ္ပက္႐ွိၿပီစကားမေျပာဘဲေ႐ွာင္ေနၿပီးသူ႔ကိုစိတ္ဆိုးေနတာေတာင္သူမသိဘူးလား အေလးမထားတာလားသူလာေျပာမဲ့အခ်ိန္ကိုေမ်ွာ္ေနခဲ့တာ အေလးမထားတာလားhunnieရာ လြမ္းတယ္အရမ္းခ်စ္တယ္ တစ္ရက္ေလးေတာင္စကားမေျပာဘဲမေနႏိုင္ဘူး မင္းကေတာ့ကြာ.........hun႐ွိရာေျပးရင္းရင္ထဲ၌သာေျပာေနျဖစ္သည္။
"Oh Sehun!!!!!!!!!!!''
"Hyung ဘာျဖစ္လာတာလဲဟင္"
"ေနႏိုင္တယ္ကြာ"
အြင့္~~
ရင္ခြင္ထဲမွာသူ႔ကိုယ္ေလးနစ္ျမဳပ္ေအာင္ဖတ္ထားလိုက္ေလသည္ အရမ္းလြမ္းေနခဲ့တာစကားမေျပာခဲ့ရတဲ့ေန႔ရက္ေတြကိုအစားထိုးအေနနဲ႔သူ႔ႏႈတ္ဖူးဖူးေလးကိုအၾကင္နာေလးေပးခ်င္မိတာ ဒါေပမဲ့က်ေနာ္တို႔ကဘာမွမဟုတ္ဘူးေလဗ်ာ။
