မုန္းတယ္....ခဗ်ားကိုမုန္းတယ္ kim kaishi
ကိုကုိ က်ေနာ့္ကိုခြင့္လႊတ္ပါ......
အရမ္းခ်စ္တယ္ကိုကို.......
အာ့~~~~~
ခ်လြမ္~~~~~
"Hun....hunေလးသတိထားအံုးေလ.....ဟိုေကာင္ေတြကားအျမန္ထုတ္ထား''
က်ေနာ္ႏိုးလာေတာ့ က်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲက hunေလးကိုလိုက္စမ္းမိတယ္ က်ေနာ့္လက္မွာေအးစက္စက္အထိေလးဘဲက်ေနာ္သိလိုက္ရခ်ိန္က်ေနာ္တန္းပီထ ထိုင္လိုက္ေတာ့ျမင္လိုက္ရတဲ့ျမင္ကြင္းက က်ေနာ့္ႏွလံုးသားကိုခါကာဘိုရာဇီေတာင္ထိပ္ကေနတြန္းခ်ခံလိုက္ရသလိုဘဲ....
ညကစားပြဲေပၚမွာတင္ထားနဲ႔အသီးလွီးဓားနဲ႔သူ႔လက္ေကာက္ဝတ္ႏွစ္ဖက္လံုးကိုမႊန္းထားတယ္ေလဗ်ာ ေသြးေတြကျမင္မေကာင္းေအာင္ပင္စီးက်ေနတဲ့သူ.....သူ႔အနားသြားေတာ့က်ေနာ့္ကိုမုန္းတယ္တဲ့ သူမေမ့ခင္အထိဟိုေကာင့္ကိုခ်စ္တယ္လို႔ဘဲတဖြဖြေျပာရင္းသတိေမ့သြားေသာသူ......
က်ေနာ္စိတ္မဆိုးရက္ပါ.....က်ေနာ္မၿငိဳျငင္ရက္ဘူး.....အရာအားလံုးက်ေနာ့္ေၾကာင့္ သူ႔ကိုပိုင္ဆိုင္လြန္းတဲ့စိတ္ေၾကာင့္.....က်ေနာ္တကယ္ပင္မိုက္႐ူးရဲဆန္လြန္းပါဘိ
ေဆးရံုကုတင္ထက္မွာ အျပစ္ကင္းစင္စြာေမ့ေမ်ာေနာေသာက်ေနာ္ခ်စ္ရသူ.....
လက္ေကာက္ဝတ္ ႏွစ္ဖက္လံုးကပတ္တီးအေဖြးသားနဲ႔ အသားႏုႏုေလးထဲမွာစိုက္ဝင္ေနေသာအပ္နဲ႔တြယ္ဆက္ကာေသြးျပန္လည္သြင္းထားရေသာသူ၏လက္သြယ္သြယ္ေလး ေသြးအေရာင္ျပန္ဝင္လာေသာသူ၏မ်က္ႏွာေလး.......
သူေလးသတိရလာရင္........ က်ေနာ့္ကိုထုထု႐ိုက္႐ိုက္သတ္သတ္က်ေနာ္ ခံလိုက္မယ္ မုန္းပါတယ္လို႔တဖြဖြေျပာေနပါေစ က်ေနာ့္ေဒါသက်ေနာ့္အတၱက်ေနာ့္အခ်စ္ေတြကိုမ်ိဳခ်ရင္းသူ႔ရဲ႕အမုန္းတရားကိုခံယူလိုက္မယ္.....
