"သား......ommaသားေလး......ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲသားရယ္''
"ဟို......အန္တီ''
"ဟင္.....ေျပာပါ''
ဆိုင္ဝန္ထမ္းေကာင္မေလးကလက္လွမ္းပုတ္ရင္းေခၚသည္မလို႔ အ႐ုပ္ႀကိဳးျပတ္ထိုင္ေနေသာသားအားခဏထားၿပီးထိုေကာင္မေလးေနာက္လိုက္ရေလသည္။
"သမီး.....အန္တီ့သားဘယ္လိုျဖစ္သြားတာလဲ''
"ဆိုင္ကိုေရာက္လာတုန္းကအေကာင္းပါအန္တီ.....အေတာ္ၾကာေတာ့လူႀကီးတစ္ေယာက္ေရာက္ လာတယ္ အဲ့လူႀကီးကေကာ္ဖီမွာၿပီးရေတာ့ျပန္ထြက္တဲ့အခ်ိန္မွာ အန္တီ့သားနက္မ်က္လံုးခ်င္းဆိုင္သြားတဲ့အခ်ိန္''
"အဲ့လူႀကီးမွာထားတဲ့ေကာ္ဖီခြက္လဲလြတ္က် လူကလဲေျပးထြက္သြားတာတန္းေနနာဘဲ''
"အန္တီ့သားကလဲ ေနာက္ကေျပးလိုက္ေရာ သမီးတို႔ကပိုက္ဆံမ႐ွင္းခဲ့လို႔လွမ္းေအာ္တာေတာင္မရဘူး ပိုက္မရေတာ့သမီးတို႔လဲသူ႔ေနာက္လိုက္ရတာေပါ့''
"သမီးတို႔သူ႔ကိုမွီေတာ့ အန္တီ့သားက အဲ့လူႀကီးေက်ာကိုဖက္ထားၿပီးမ်က္ရည္ေတြစီးက်ေနတာ''
"ဟိုလူႀကီးရက္စက္တာမ်ား မင္းတို႔မိသားစုနဲ႔မပက္သက္ခ်င္ဘူးဆိုၿပီး လက္ကိုလႊတ္ခ်ပစ္တာ''
"အန္တီ့သားလဲ ေျမေပၚဒူးေထာက္လဲက်ၿပီးအခုလိုျဖစ္သြားတာဘဲ''
"အို......သားေလးရယ္......ေမ့သားေလးက်မွကြယ္''
"အန္တီရယ္တိတ္ပါ......''
"ေတာင္းပန္ပါတယ္သမီးရယ္......သားေလးအျပဳအမႈအတြက္......ၿပီးေတာ့အန္တီ့ကိုဖုန္းဆက္လွမ္းေခၚေပးတဲ့အတြက္လဲေက်းဇူးတင္ပါတယ္''
"ရပါတယ္အန္တီ....သမီးသူ႔ဖုန္းသြားယူေပးမယ္ေနာ္ အုပ္ထိန္းသူဖုန္းေခၚမလို႔နံပါတ္ေမးတာမရလို႔သူ႔ဖုန္းကိုယူလိုက္ရတာ''
"ရပါတယ္ကြယ္......''
~~~~~~~~~~~~~~~~
"Yeol မင္းဘာျဖစ္လာတာလဲ''
"Hyung....,,hun.....hunတို႔ေလ ဒီကိုေရာက္ေနၾကၿပီ''
"ဟင္.......hunေလးကိုျပန္ေရာက္ေနၾကတာလား''
"ဟုတ္တယ္ hyung က်ေနာ္ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ က်ေနာ့္ကိုယ္က်ေနာ္ ထိန္းခ်ဳပ္ရလြန္းလို႔လဲ႐ူးေတာ့မယ္ သူေလးကိုသတိမရေအာင္ေမ့ထားရတာ ဘယ္ေလာက္ေတာက္ခက္လိုက္သလဲ hyungအသိဘဲ''
"Yeol.......''
"အရာအားလံုး သူေလးအတြက္ပါ သားအဖလိုအသက္အရြယ္ေၾကာင့္ လူအမ်ားရဲ႕ကဲ့ရဲ႕ခ်င္းေတြခံရမွာဆိုးလို႔ပါၿပီးေတာ့ေၾကာက္မိတယ္ ၅ႏွစ္၆ႏွစ္ေလာက္ဘဲ ခံႏိုင္ေတာ့တဲ့က်ေနာ့္စြမ္းရည္''
"က်ေနာ္မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ေတာ့တဲ့အခါ က်ေနာ့္ကိုစိတ္ပ်က္ၿပီးထားသြားမွာ အရာအားလံုးကိုေၾကာက္ေနမိလို႔အခုလိုလုပ္ခဲ့မိတာပါ''
"Yeol......hyungေျပာမယ္ hyungမ်က္လံုးကိုေသခ်ာၾကည့္''
"မင္း hunေလးကိုခ်စ္တယ္မလား''
"ခ်စ္တယ္ဆိုတာထက္ပိုတဲ့စကား႐ွိရင္ေတာင္ က်ေနာ္hunေလးအေပၚထားတဲ့အရာကပိုၿပိ္းေတာင္အဓိပၸါယ္႐ွိပါတယ္ hyung''
"ဟုတ္ျပီ..........ဟိုကေလးကလဲ မင္းကိုမခ်စ္ဘဲေတာ့လိုက္ကပ္မေနဘူးအဲ့ေတာ့ ငါေျပာမယ္yeol မင္းေရာဟိုကေလးေရာ ခ်စ္ေနၾကတာဘဲေလ ဘာလိုေသးလို႔လဲ''
"ပတ္ဝန္းက်င္လား......ႏိုး....ႏိုး....ပတ္ဝန္းက်င္ဆိုတဲ့အရာမ်ိဳးက ေျပာၾကမွာဘဲ မင္းဘာလုပ္လုက္လိုက္ၾကည့္ၿပီးေျပာေနၾကတာ.....မင္းအႏုပညာသမားတစ္ေယာက္ဘဲ ဒီေလာက္ေလးအေျပာခံရမွာေတာင္မင္းခံႏိုင္ရည္မ႐ွိဘူးလား''
"ဟိုကေလးေၾကာင့္လို႔ေတာ့မဟနဲ႔yeol......သူသာပတ္ဝန္းက်င္ကိုဂ႐ုစိုက္ေနရင္ မင္းေနာက္လိုက္ေနမွာမဟုတ္ဘူး''
"ေနာင္၅ႏွစ္၆ႏွစ္ၾကမင္းစြမ္းေဆာင္ရည္ေတြမ႐ွိေတာ့တာနဲ႔ဟိုကေလးကပစ္သြားခဲ့ရင္......မင္းကိုသူခ်စ္တာမင္းရဲ႕စြမ္းေဆာင္ရည္ေတြမဟုတ္ဘူးေလ မင္းမလိုသူကမင္းကိုခ်စ္တာ''
"အေတြးမတိမ္စမ္းနက္ yeol ''
က်ေနာ္မို႔လို႔ က်ေနာ့္ကိုခ်စ္တာတဲ့လား..........
~~~~~~~~~~~~~
Krisႀကီးဟာ အရင္hunနဲ႔ေရာအခုhunနဲ႔ပါေ႐ွ႕ေဆာင္လမ္းျပသူႀကီးပါ.......ခ်စ္လိုက္တာခြစ္စ္ႀကီးရာ
အဟီး......ဒီficေလးပလစ္ထားတာၾကာၿပီမို႔ ညီေလးလဲအပ္ေပးမယ္ေနာ္ အေခ်ာေလးတို႔
