"ဟိုေကာင္ေလး ဘာရပ္လုက္ေနတာလဲ အဲ့ဖိုင္ေလးယူလာစမ္း''
"ဟဲ့ေကာင္ေလး ဒီအခ်ိဳရည္ေလးကင္မရာmenေတြကိုသြားေပးလိုက္''
"ဟဲ့ဟဲ့ ေသခ်ာကိုင္ပစၥည္းေတြကတန္ဖို႔ႀကီးေတြ yeolကေတာ့ဘယ္လိုေကာင္ေလးကိုခိုင္းဖို႔ေခၚလာလဲမသိပါဘူး''
"ဟဲ့ေကာင္ေလးရပ္မေနနဲ႔ခိုင္းတာေတြေသခ်ာလုပ္ ေရာ့ေရာ့ ဒါေလးကိုဒါ႐ိုက္တာႀကီးဆီသြားေပးလိုက္''
Hunတစ္ေယာက္မၿငီးမညဴခိုင္းသမ်ွအလုပ္ေတြအားလုပ္ေပးေနမိသည္ yeolကေတာ့ ဇာတ္ကား႐ိုက္ေနသည္မို႔hunအားခိုင္းဖက္ျဖစ္ေနသည္ကို သတိမထားမိေခ်။
"ကဲကဲ႐ႈတင္နားမယ္''
"Hunေလးေရာ ဘယ္ေတြေပ်ာက္ေနလဲ"
"Arrrဟိုျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေကာင္ေလးလား သူ႔ကိုလိုအပ္တဲ့ပစၥည္းေတြဝယ္ဖို႔ supermarket ကိုသြားခိုင္းထားတယ္"
"သူကခိုင္းဖို႔ေခၚလာတာမဟုတ္လို႔ေနာင္ဆိုဘာမွမခိုင္းပါနဲ႔".
"အမ္ သူကyeolခိုင္းဖို႔ေခၚလာတာမဟုတ္ဘူးလား"
"မဟုတ္ဘူးလို႔ေျပာေနၿပီးသားဘဲကိုထပ္မေမးနဲ႔အခုခ်က္ခ်င္းအဲ့ supermarket ကိုသြားၿပီးသူ႔ကိုျပန္ေခၚလာခဲ့ပါ ဘာလုပ္ေနတာလဲ အခုခ်က္ခ်င္းသြားေခၚဆို"
"Nae......nae''
......................................
အာ့.....
"သခင္ေလးဘယ္နားထိသြားေသးလဲ.......မင္းဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲ''
"ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်......မျမင္မိလိုက္လို႔တိုက္မိသြားတာပါ.....တစ္ကယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္''
ပိတ္ေဟာက္လာေသာ ခပ္ေတာင့္ေတာင့္လူႀကီးေၾကာင့္ hunကိုယ္ေလးတုန္ကာအျမန္ေတာင္းပန္လိုက္ေလသည္။
"ဟိတ္....ေမာ့ၾကည့္အံုးေလကြာ ငံုပီးဘဲေတာင္းပန္မေနနဲ႔''
"ဟုတ္....ဟုတ္ကဲ့''
အသားအေရကခပ္ညိဳညိဳနဲ႔ႏႈတ္ခမ္းဖူးေလးကမိန္းကေလးေတြဆြဲမက္ဖြယ္ရာႏႈတ္ခမ္းသားတစ္ဆံု အၾကည့္ေတြကစူး႐ွေနၿပီး လူတစ္ကိုယ္လံုးကိုတုန္ေစေအာင္ဘဲစူး႐ွလြန္းတယ္ ေဘးက bodyguard လို႔ထင္ရတဲ့လူထြားႀကီးႏွစ္ေယာက္ ေစာေစာကလဲေၾကာက္စရာအသံႀကီးနဲ႔အေငါက္ခံရတာ။ငါ....ငါေတာ့ေသၿပီ ထြက္ေျပးဖို႔ကၾကရမဲ့ပံုမေပၚဘူး ေဘးနားကလူေတြကလဲကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္နဲ႔ငိုခ်င္လာၿပီေနာ္ yeolေရကယ္ပါအံုးဟင့္။
