The alpha's abused mate

Luke|15|

Pov Luke.

Met dikke wallen onder mijn ogen bekijk ik de volgende kaart met verschillende ondergrondse cellen die in Ace's  gebied ligt.

Het is al twee dagen geleden sinds ik Rose voor het laats heb gezien.

En ook al waren we nog niet zo lang bij elkaar miste ik haar nu al ontzettend veel.

Het maakte me kapot dat ze waarschijnlijk op dit moment door haar pack wordt mishandeld.

"Luke." Zegt Scarlett die buitenadem mijn kantoor komt binnengestormd.

"Ik weet misschien waar ze is." Zegt ze hijgend.

Ik kijk haar hoopvol aan, we hebben al zowat iedere plaats bezocht in zijn buurt maar nergens hadden we een teken van Rose wat me natuurlijk elke keer teleurstelde.

'Breng me er onmiddellijk heen.' Zeg ik terwijl ik op sta uit mijn stoel en alle vechters mind-link.

Ik weet ook dat Ace's pack een stuk kleiner is dan die van ons en door Rose te ontvoeren en zo de oorlog te verklaren was dat niet echt zo'n slimme zet.

Ons roedel zou in minder dan 10 minuten die van hem kunnen uitmoorden.

Terwijl ik naar buiten liep transformeerde ik in mijn wolf terwijl Scarlett ons leidde naar de plaats waar Rose zou zijn.

Mijn hart bonsde in mijn keel, al mijn hoop was op Scarlett gevestigd.

Het duurde niet lang voordat een paar van mijn vechters nekken van andere mannen die op de uitkijk stonden brak.

We kwamen uiteindelijk aan bij een oud verlaten hutje diep in het bos die op elk moment kon instorten.

Ik besloot om voor al terug naar mijn menselijke vorm te transformeren voor Rose.

Iemand gaf me een sportbroekje die iets boven mijn heup kwam en natuurlijk had ik voor 1 van mijn shirts meegenomen en een comfortabel paar leggings.

Ik opende het krakend deurtje terwijl er eerst een paar mensen voor mij naar binnen gingen zodat alles veilig was.

Niet veel later kwamen ze naar buiten zonder me maar informatie te geven of Rose aanwezig was.

"Derde kamer aan de linkerkant Alpha." Zei iemand door de mindlink.

Ik kon wel in tranen van geluk uitbarsten en ik stormde naar binnen met een paar dokters die achter me liepen.

En daar zag ik haar liggen.

Mijn lieve kleine Rose.

Tranen vormden in mijn ogen en het duurde niet lang voordat ik met mijn handen de zilveren tralies doorbrak en naar Rose liep die ik ook uit haar kettingen bevrijde.

Zoals verwachte schrok ze van mijn aanraking en wou ze terug in een hoekje kruipen.

"Hey, Rose ik ben het Luke." Fluister ik zodat mijn stem niet zou kraken van de tranen.

Haar ogen keken me aan voordat ze haar armpjes voorzichtig rond me heen sloeg.

Ze barste in huilen uit voordat ik mijn armen nog maar om haar heen kon slaan.

Ik tilde haar op in bruidstijl terwijl haar kleine handjes haar t-shirt stevig vastnemen omdat mijn geur erin zit.

Een ambulance stond inmiddels ook al op ons te wachten omdat we wel wisten dat haar toestand slecht zou zijn.

Toen ik haar wilde neerleggen verlieten snikken haar mond alsof ze bang was dat ik haar achter zou laten.

"Shh, ik leg je gewoon neer zodat ze je kunnen helpen Rose. Ik blijf hier bij je." Zeg ik terwijl ik haar hand stevig vastneem en er voorzichtig een kusje opdruk.

Niet veel later toen ze volledig gekalmeerd was ontfermde de verplegers zich over Rose zodat we al iets meer over haar toestand wisten.

En zo reden we naar huis, terwijl ik kusjes op Rose's hand druk.

••••
Ik hoop dat jullie dit extra deel leuk vinden! X