Ch16- Am I Dying?!

2.2K 40 0
                                    

Masakit ang nangyari saakin... Dahil nalaman ko na may lukemia pala ako... Napaka bilis ng lahat, parang kanina lang ay nakilala ko lang si GD. Tapos kung kelan ayaw ko na siyang pakawalan pa ngayon mangyayari 'to?!

***flash back

Jin's POV

Nandito kami ngayon sa kusina namin, kasama ko si mama at Zayn. May importante daw na sasabihin saamin si mama. Kaya umuwi na lang muna yung Growling Tigers. Napa-tayo ako nang makita ko si Bj na tumakbo paakyat. Ano kaya meron doon, tsaka 'di ko naman siya napansin na bumaba ng kwarto niya.

"Jin, Zayn. Dahil panganay kayo. Kayo ang nilapitan ko ngayon para sabihin kung ano ang dahilan ng pag-punta ko dito sa Pilipinas. Intindihin niyo ako ng mabuti ha??"-mama

Tumango kami ni Zayn bilang sagot. Hinawakan ni mama yung ulo niya at minasahe ito. Napansin din namin a umiiyak sioya dahil nag-punas siya ng luha. Bumuntong hininga siya at muling nag-salita.

"Wag niyo masyadong i-stress ang kapatid niyo dahil... M..... M-may sakit siya..."

Nagulat kaming dalawa at nagka-tinginan. 

"Anong sakit niya???"-sabay naming tanong ni Zayn

"Lukemia..."-mama

"ANO?!"-kami ulit ni Zayn

Napa sandal kami ni Zayn sa silya namin. Minamasahe ko yung ulo ko habang si Zayn naman, naka-hawak sa mata niya.

"Alam ba ni Bj??"-me

Umiling si mama.

"Sasabihin na lang namin."-Zayn

"Hmmm... Sige na... Yan lang naman ang pinunta ko dito... Babalik na ako sa Korea."

"HA?!/Seryoso ka?!"-me and Zayn

''Oo. Sige. Pakabait ha. Ingatan niyo si Bj."

Umalis na si mama. Naiwan kami ni Zayn sa kusina na nag-iisip. Bigla na lang siyang tumayo at lalabas na.

"Saan ka pupunta??"-tanong ko

"Kay Bj. Bakit?? Wala ka bang balak na sabihin sa kanya yung yungkol sa kanya??"-Zayn

Oo nga noh. Tumayo na ako at umakyat na kami sa taas. Papunta sa kwarto ni Bj. Unti-unting sumisikip dib-dib ko. Paano k sisimulan yun?? 

Ah!! Bahala na nga lang!!

Binuksan ko na yung pinto ni Bj. Nakita namin na nanonood siya.

"No ege malhejoolgessuh."[there's something we have to tell you]-umpisa ko

"Geuraeyo?? oddun neyongindeyo??"[really?? What is it abbout??]-Bj

Nagtinginan kami ni Zayn. Ano ba?? Sasabihin pa ba natin??

"Umalis na si mama. Babalik na siya ng Korea."-Zayn

"Ahh... Ok..."-Bj

Nilapitan ko na siya at kiniss sa forehead. Ganun din si Zayn...

Hindi ko magawang sabihin sa kanya yung tungkol sa sakit niya. Mukang magagalit nanaman 'yan saamin dahil tunago namin sa kanya.

Bj's POV

"ANO?!"-sigaw ni Angel nang malaman niya ang sakit ko

Psh. Tinago pa nila saakin, eh rinig-na-rinig ko naman 'yung pinag-sasabi nila.

Oo. Tama ang rinig ko. May lukemia nga ako. Tinago nila saakin. Hindi ba nila ako mahal?? Kung mahal kasi nila ako, hindi nila itatago saakin 'yung mga bagay na 'yun. Diba??

Started with a SlapTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon