Athena's P.O.V
I wake up with some annoying noise coming from my alarm clock. I forgot I set it last night so that I wont be late today. Today is my first day at High Academy being a fourth-year student. Yeah you read it right, unang araw ko sa High Academy ngayon.
Nag transfer ako dahil doon nag aaral yong nga kaibigan ko. And that's not the only reason, pinatransfer ako nila Mommy dahil malapit lang ito sa Village namin.
So I force to get up and take a bath kahit ang lamig kaya nag hot shower nalang ako. After kong maligo nag bihis agad ako, I wear a tattered pants and a white t-shirt wala pa kasi akong uniform. Bumaba ako to ate my breakfast, naabutan ko pa sila Mommy na kumakain.
"Oh, gising kana pala. Come here baby join us with your Dad". Sabi ni Mommy habang sumasalin ng bacon sa plato niya.
"Mom, please stop calling me baby I'm not a kid anymore". I said and rolled my eyes. I wish I could have a baby brother para hindi na nila ako bine-baby and duh! 17 na kaya ako."But you're still our baby"
"Whatever Mom", tanging nasabi ko dahil ayuko ng makipag-talo sa kanya. Tinapos ko nalang yung pagkain ko and fix my bag. Hinintay ko yong driver namin and go to school.Nang makarating ako sa school tinawagan ko kaagad si Andrea to ask where is she. "Hey, where are you?, she asked. "Sa harap ng cafeteria ng school niyo, asan kayo? Fitch me here" I said. "Okay sandali lang kinakausap pa kami ni ma'am Reyes, sunduin ka nalang namin mamaya dyan sa cafeteria", she said and end call up.
Pumasok ako sa cafeteria para antayin sila doon. Umorder nalang muna ako ng choco fudge coffee and red velvet cupcakes, kunti lang kasi kinain ko kanina eh. Pabalik na sana ako sa upuan ko ng may nakabangga ako. What a nice day to start my day here at High Academy. "Ay, sorry po", sabi ko. Kasi naman eh ang tanga-tanga ko, kung tumitingin lang sana ako sa dinadaanan ko, tsk. Ayan tuloy natapon ang choco fudge coffee ko 'di ko pa man din na-iinom.
"Tsk, okay lang sa susunod kasi mag ingat at tumingin ka sa dinaraanan mo, okay?", I just nodded, ngayon ko lang napagtanto ang gwapo pala niya tapos ang tangkad pa hanggag kili-kili lang ata niya ako. "Okay, s-sorry po ulit", nahihiya kong sagot, kasi naman eh gwapo kaya 'tong kaharap ko. Naku! And umalis na siya hindi ko man lang natanong pangalan niya 'Naku Athena tigil-tigilan mo 'yang iniisip mo' hay! Umorder nalang ulit ako ng choco fudge coffee at kumain.
Habang kumakain naisip ko ulit yung lalaking naka bangga ko, ang gwapo niya at mukang mabait akala ko nga kanina sisigawan niya ako nung natapon yung coffee niya eh but hindi. Ang cute pa niya, hay!"Hoy, para kang baliw na naka-ngiti dyan", nagulat ako nung may nag salita sa likod ko at tinapik pa 'yong likod ko sina Andrea lang pala. "Putspa naman oh, papatayin niyo ba ako sa gulat? Gusto niyong atakihin ako dito sa puso? Jusko naman" sabi ko habang naka hawak sa dibdib ko yong kanang kamay ko. "OA naman nito", Sabrina said and rolled her eyes. Naku! Ganun parin talaga kaibigan ko hindi nag babago. "Eh, ano ba kasing iniisip mo at naka ngita ka dyan?" Tanong ni Andrea. "Wala" I lied sabay irap sa kanila.
"Eh kanina ka pa namin tinatawagan eh", sabi ni Sab.
"Hindi mo naman sinasagot", si Dre naman.
"Kung hindi ka namin tinapik hindi mo pa malalaman na nandito na kami. Tapos tatanungin ka namin kong anong iniisip mo at kong bakit ka naka ngiti sasagotin mo kami ng 'wala' ano to lokohan?" Dagdag pa niya.
Naku, hindi ko pwedeng sabihin sa mga 'to ang nangyari kanina siguradong tutuksuin ako ng mga 'to."Ah...Uhm...Ano..kasi iniisip ko na baka ma-late tayo anong oras na kasi, wala pa man din akong schedule ko tapos 'di ko pa alam kong saan room ko. Saan ba pwedeng kumuha ng schedule?" Paliwanag ko, sana naman maniwala na ang mga 'to stress sa kilay eh. "Sus, ganun lang pala iniisip mo eh naka ngiti kana? Petmalu mo!" sabi ni Sab habang patext text sa phone niya. "Tara na nga" aya ni Dre samin.
BINABASA MO ANG
Secretly In love With Him
Fiksi RemajaLove is one thing that changes people but love also broke and make every people miserable. Love is like a mirror. What you show to yourself and the others reflected on you. But what LOVE can really brings us? [Ranked 82 - Struggle] [Ranked 5 - Sur...