𝓗𝓸𝓵𝓭 𝓶𝓮

Κεφάλαιο 3

Μπήκα στο αυτοκίνητο και κάθισα δίπλα της. Στις ερωτήσεις της απαντούσα χαμογελαστή.... Αλλά μάλλον ήμουν αρκετά αφηρημένη για να καταλάβει πως κάτι άλλο σκεφτόμουν... Κάτι άλλο βασάνιζε το μυαλό μου... Δεν ήμουν εκεί ...ήμουν μέσα στο γραφείο του... Μαζί του... Μου άγγιζε ακόμα τα χέρια στοργικά και με κοίταζε βαθιά στα μάτια. Τις σκέψεις μου διέκοψε με μια της πρόταση η μαμά μου..

-Ο γιατρός σου πως σου φάνηκε;;.
Τα μάτια της ηταν καρφωμένα στο δρόμο, αλλά ένα μικρό χαμογελάκι έκανε την εμφανιση του στα χείλια της.

-Καλός φάνηκε. Απάντησα ξερά.

Βέβαια απο μέσα μου έλεγα άλλα.... Πολλά άλλα... Πολλά και διάφορα... Και ακατάλληλα για ανήλικους...κάποιες φορές τουλάχιστον. Σκεφτόμουν το σώμα του, που,δυστυχώς ή ευτυχώς, το κολλημένο του στενό πουκάμισο δεν το κάλυπτε καλά, ώστε να φαίνονται αμυδρά οι κοιλιακοί του(ωστόσο ήταν αρκετό αυτό που διαγραφόταν για να το σκέφτομαι τώρα). Και τα μάτια του.... ΑΑΑΧΧΧ ΤΙ ΘΕΑ???😍😍

ΕΕΕΕ Πενέλοπε ξυπνα!!! Μου λέει μια μικρή φωνούλα μέσα μου.
Και κάπως έτσι προσγειώθηκα άτσαλα στη πραγματικότητα. Ναί σωστά...
'Ηταν 8 χρονια μεγαλύτερος μου, πανέμορφος και πανω από όλα ο γιατρός μου. 'Αρα ή θα είχε σχέση (εκτός αν στραβώθηκε ο γυναικείος πληθυσμός οπότε πάω πάσο) ή απλούστατα δεν θα έδινε σημασία με μια τόσο μικρότερη του.
Δεν πρέπει να τον σκέφτομαι. Προσπαθώ να ξεκολλήσω. Θα ξεκολλήσω ετσι??? Που θα παει?  Δεν είμαι δα και ερωτευμένη.... Η είμαι??  Αχχ θα τρελαθώ... !!!! 😣😣

Φτάσαμε σπίτι.... 'Ετρεξα στο δωμάτιο μου γρήγορα και μπήκα να κάνω ένα ζεστό ντουζ. Βγήκα και είχε γεμίσει ολο το μπάνιο πυκνούς ατμούς... Ο καθρέφτης ειχε θολώσει εντελώς... Μπορούσα μόνο να διακρίνω μέσα του τα μαλλιά μου και τα χαρακτηριστικά του προσώπου μου.... Κι αυτό μόνο και μόνο γιατί λογω σκίασης άλλαζε το χρώμα σε εκείνα τα σημεία.
'Εβαλα το χνουδωτό, ζεστό μπουρνούζι μου και βγήκα απο το μπάνιο κατευθυνόμενη προς τη ντουλάπα μου. 'Εβγαλα απο μέσα μια μπαγκι φόρμα και ενα μαυρο μακρυμανικο μπλουζάκι με V. Ντύθηκα ισιωσα τα μαλλια μου και βγήκα για περπάτημα. Συνηθως εκανα jogging αλλά σήμερα δεν είχα όρεξη.

'Ηταν σχετικά καλή μέρα... Ντάξει δεν ήταν και ηλιόλουστη αλλά τουλάχιστον δεν έβρεχε. Στο δρόμο καθως περπατούσα άκουσα το όνομα μου. Γύρισα να δω και βρέθηκα σε απόσταση αναπνοής απο εκείνο το παιδί στο πανεπιστήμιο...