𝓗𝓸𝓵𝓭 𝓶𝓮

Κεφάλαιο 4

'Ηρθε και κάθισε δίπλα μου κρατώντας στο χέρι του ένα μικρό κουταλάκι. Πήρε το κουτί στα χέρια του και έκοψε με το κουτάλι λίγο απο το γλυκό μου. Το έφερε κοντά στο στόμα μου και με κοίταζε με ένα βλέμμα που έκανε την καρδιά μου να τρελαίνεται.... Οι χτύποι της καρδιάς μου πλέον δεν αντιστοιχούσαν σε φυσιολογικό ρυθμό. Πήγαινε να σπάσει. Νόμιζα ότι θα την ακούσει και στη σκέψη μου αυτή κοκκίνισα. 'Ανοιξα δειλά το στομα μου και με τάισε. Τον κοίταζα στα μάτια... Είχα ένα τρελό δέσιμο στο στομάχι...

-Ωραία ειναι?? Με ρώτησε διστακτικά λες και φοβόταν μη και δεν μ'αρέσει το δώρο του.

-Είναι η αγαπημένη μου.!!!Του είπα και του χάρισα ενα από τα πιο γλυκά μου χαμόγελα.

'Εκλεισε το κουτάκι και πλησίασε το χέρι του στο πρόσωπο μου χαϊδεύοντας απαλά το κάτω χείλος μου. 'Ενιωσα όλο μου το κορμί να φλέγεται.

-Πενέλοπε ήθελα να σου ζητήσω συγγνώμη σχετικά με τις προάλλες στο πανεπιστήμιο. Βιαζόμουν να ερθω εδώ και ήμουν αγενής απέναντι σου.

-Δεν τίθεται ζήτημα. Δεν ήταν ανάγκη να τα κάνετε όλα αυτά για να σας συγχωρέσω. Δεν είναι του στύλ μου να κρατάω κακία.
Είπα και του χαμογέλασα γλυκά.

-Μίλα μου στον ενικό. Δεν είμαι τόσο μεγαλύτερος σου πια!! Ειπε και σαν να γέλασε κοφτά.

Σηκώθηκε πάλι και πήγε πίσω στο γραφείο του. 'Ηταν τόσο όμορφος... Ανατρίχιασα όταν συνειδητοποίησα πως αυτός ο άγγελος με ακούμπησε.
Με το που κοίταξε όμως τα χαρτιά που είχε μπροστά του, το βλέμμα του σκοτείνιασε απότομα. Με κοίταξε στα μάτια.... Λες και με λυπόταν. 'Ημουν σίγουρη πια πως δεν θα μ'άρεσε αυτό που επρόκειτο να ακούσω.

-Πενέλοπε τα αποτελέσματα των τελευταίων σου εξετάσεων δεν ήταν καλά. Θα πρέπει να ξεκινήσουμε οπωσδήποτε χημειοθεραπεία. Το να κάνεις αυτή τη στιγμή χειρουργείο είναι παρακινδυνευμένο. Σε μια βδομάδα το αργότερο θα πρέπει να ξεκινήσεις.

-Κατάλαβα.
Προσπάθησα να συγκρατήσω τα δάκρυα στα μάτια μου. Επρεπε να φανώ πάλι δυνατή. 'Αλλωστε δεν ήθελα να κλάψω μπροστά του. Βούρκωσα...αλλά το συγκρατούσα.

Το ραντεβού μας τελείωσε και έκανα να σηκωθώ από τη καρέκλα... Μόλις που του είχα γυρίσει τη πλάτη και όδευα προς τη πόρτα όταν ένιωσα το χερι του να με τραβάει φέρνοντας με μπροστά του σε απόσταση αναπνοής. Δεν έχω
ξαναδεί απο τόσο κοντά τα μάτια του... Είναι εκθαμβωτικά... Σε μαγνητίζουν και δεν μπορείς να σταματήσεις να τα χαζεύεις.