𝓗𝓸𝓵𝓭 𝓶𝓮

Κεφάλαιο 7

Κάθισε στο καπό, έπιασε το χέρι μου και με τράβηξε μπροστά του. Με κοίταζε μέσα στα μάτια κι έβλεπα σ'αυτά να σκιαγραφείται το είναι του.

- Αυτό που συνέβη μεταξύ μας εχθές... Ηταν λάθος μου. Δεν έπρεπε να κάνω τέτοιες κινήσεις. Ημουν απερίσκεπτος και άφησα να μπλεχτούν τα προσωπικά με τα επαγγελματικά μου. Το χειρότερο όμως είναι ...

Τραβήχτηκα από το άγγιγμά του και απομακρύνθηκα. Με έκανε να τον σιχαθώ μέσα σε 3 λεπτά. Είπε ότι δεν θα με πλήγωνε και το έκανε με μεγαλύτερη άνεση από αυτή που περίμενα. Και εκεί συνειδητοποιείς πόσο εύθραυστες είναι οι υποσχέσεις... Πώς προκειμένου να περάσεις μια ονειρεμένη στιγμή...προκειμένου να πείσεις τη καρδιά που χτυπάει απέναντι σου πως αξίζεις...πως τάζεις ουρανούς γεμάτους ψεύτικα άστρα.

Πόσο μοιάζει ο ένας με τον άλλον? Ο προηγούμενος με τον παραλίγο ,μα αφόρητα ερωτεύσιμο, νύν. Στεγνοί εκμεταλλευτές.
Αν αποκτήσουν αυτό που επιθυμούν, χάνεται η μαγεία του αύριο. Φεύγουν γιατί χάνουν το ενδιαφέρον τους. Ετσι τελείωσε ο Άλεξ. Είναι τώρα ένας χρόνος που έπαψε να είναι μέρος της ζωής μου αυτό το ψεύτικο όνειρο. Με τον Άλεξ είχαμε γνωριστεί μέσω μιας κοινής φίλης ,της Ελένας. Ξεκινήσαμε στην αρχή να βγαίνουμε όλοι μαζί, αφού έγινε ένα μικρό πάντρεμα μεταξύ της παρέας του και της δικιάς μου. Μετά προσπαθούσε να κλέβει λίγα από τα μηδαμινά λεπτά που περνούσα με τον εαυτό μου μόνη και βουτηγμένη στο μπαούλο των αναμνήσεων μου, στιγμές που χανόμουν και ένιωθα πως ταξίδευα στον χρόνο. Σύντομα αυτός ο ενοχλητικός ήχος που είχε αρχικά η φωνή του, στα αυτιά μου είχε πιά μεταμορφωθεί σε μελωδία από αυτές που σου κολλάνε και σιγομουρμουρίζεις για βδομάδες, μέχρι να βρεθεί κάποια πιο πιασάρικη.
Βρισκόμασταν συνέχεια, καιγόταν να με δεί, να με αγγίξει. Κι εγώ σε κάθε του βλέμμα, σε κάθε του άγγιγμα γινόμουν παρανάλωμα του πυρός...και του πάθους μου γι'αυτόν. Τους πρώτους 2 μήνες, αφού αποφασίσαμε να είμαστε μαζί, ήμασταν πολύ καλά. Ημασταν για μας και μόνο για μας. Τους υπόλοιπους μήνες άλλαξαν πολλά. Στο σύνολο της θα έλεγα πιά πως ήταν μια σχέση γεμάτη "ενθουσιασμό", "ανυπομονησία", "γλυκόλογα", ξεχειλισμένη έως αηδίας από λούτρινα ζωάκια όλων των ειδών, λουλούδια, σοκολάτες και αλλα τέτοια τυποποιημένα και υπερεκτιμημένα δωράκια του θεαθήναι, φωτογραφίες και βαρύγδουπα, βαριά, ανούσια λόγια απλά και μόνο για να δεί ο κόσμος πόσο ΤΕΛΕΙΑ ήταν η σχέση μας, απλά και μόνο για να κατακτήσουμε ένα hashtag... "couple goals! ". Και εν τέλει αυτό που είχαμε ήταν κοινότυπο, ένας "έρωτας" αφιερωμένος στους λάτρεις των social media κι ένας άνθρωπος πιστό δημιούργημά τους. Ο λόγος που τελείωσε το "όνειρο " θα μπορούσα να πώ πως ήταν η έλλειψη πρωτοτυπίας, αυθεντικότητας και κυρίως συναισθημάτων και κυρίως από πλευράς του.Και εννοώ αγνών, πραγματικών, ουσιαστικών συναισθημάτων, όχι placebo emotions.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ την αντίδραση των φίλων μου αλλα και του Άλεξ όταν διέρρευσε ,πως θα μετακόμιζα στην Αγγλία, εξαιτίας κάποιου σοβαρού προβλήματος υγείας. Απομακρύνθηκαν όλοι λες και ήταν κάτι μεταδοτικό... Κι αυτός μαζί. Χωρίς περαιτέρω εξηγήσεις με μπλόκαρε σε όλα τα μέσα που θα μπορούσα να ζητήσω έστω και απειροελάχιστη επικοινωνία μαζι του και σε κάθε κλήση μου τον φλέρταρε αυτό το λίκνισμα του κόκκινου κουμπιού και απέρριπτε κάθε προσπάθεια μου πριν ολοκληρωθεί ο τρίτος χτύπος.

Ετσι απλά μέσα σε 3 λεπτά ξαναζωντανέψαν αυτές οι αναμνήσεις μέσα μου και τα "άνθη" τους σαν αδράχτια με τρύπαγαν και ξεχείλιζαν τη καρδιά μου συναισθήματα που είχα ξαναγευτεί. Είχα ήδη ξεκινήσει να περπατάω γρήγορα προς τον πιο κοντινό κεντρικό δρόμο. Μόνο και μόνο από την σκέψη αυτή δάκρυα σαν χάδια κυλούσαν στα μάγουλα μου πριν προλάβω να το καταλάβω. Μετά από 2 λεπτά αντιλαμβάνομαι τη παρουσία του αυτοκινήτου του Matt δίπλα μου.

-Penelope... PENELOPE ΜΠΕΣ ΜΕΣΑ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ. Ενας κάποιος εκνευρισμός έκανε την εμφάνιση του.

-Σας ευχαριστώ πολύ κ. Ματθαίου. Θα πάρω ένα ταξί, δεν είναι μακριά άλλωστε. Καλο σας βράδυ.

-PENEL...

-Καλό σας βράδυ.

Με το που κατάλαβα που βρίσκομαι, με τη πρώτη ευκαιρία σταμάτησα ένα ταξί και άρχισα να κατευθύνομαι προς το σπίτι. Σε ολη τη διαδρομή το πρόσωπο του Matt βρισκόταν στο μυαλό μου.
Πως τη πάτησα ετσι;; Πόσο αφελής είμαι;; Αφέθηκα... Αφέθηκα γρήγορα και έπεσα από ψηλά.

Ξαφνικά νιώθω το κινητό μου να δονείται.

Αγνωστος αριθμός : "Κρίμα που δεν χώρεσε στο πρόγραμμά σου η Athena. "

Τι πάει να πεί αυτό;;

Σε ενα ανοιγόκλεισμα των βλεφάρων μου η οθόνη του κινητού μου φωτίστηκε και η φωνή της μητέρας μου από την άλλη γραμμή, που προσπαθούσε να ολοκληρώσει τη πρότασή της βουλιάζοντας σε λυγμούς, τρυπούσε τα τύμπανα και το στομάχι μου.

-Pen... PENELOPEEE... Η...H Athena...είναι...

                                                                                              
Αυτό ήταν και το 7ο κεφάλαιο!!!!! Ελπίζω να σας άρεσε... Βάλτε αστεράκι αν σας άρεσε και γράψτε μου στα σχόλια τι πιστεύετε πως έχει συμβεί με την αδερφή της Penelope και οτι άλλο θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μου!!!
Φιλακιααα!! 😊😊❤️