- Pen... Penelope... Η...αχχ...Η Athéna...
- Μητέρα τι έγινε?? Με τρομάζεις!!!
-Η Athena είναι εξαφανισμένη. Την πήρα τηλέφωνο... Την πήρα και είναι απενεργοποιημένο!!!!Τηλεφώνησα στην Μιράντα και μου είπε οτι έφυγε πριν 2 ώρες περίπου για να έρθει εδώ. Penelope...η μικρή μας,είπε και ξέσπασε σε λυγμούς.Ενιωσα τη γή να χάνεται κάτω από τα πόδια μου και όλο μου το είναι να το διαπερνά ρήγος τέτοιο, που ενιωσα τη ψυχή μου να μουδιάζει στην ιδέα ότι αυτά που είχα μόλις ακούσει ήταν αλήθεια. Πέρασαν κατι λεπτά που ήμουν ανήμπορη να μαζέψω τα κομμάτια μου, ενώ απο το ακουστικό ο πόνος της μητέρας μου μεταμορφωνόταν σε λεπίδες κάνοντας το σώμα μου να πονάει.
-Μαμά ηρέμησε. Είμαι στο δρόμο. Ερχομαι!!!
Είπα με όση δύναμη συγκέντρωσα και ζήτησα από τον οδηγό να αλλάξουμε πορεία.
Η μόνη λέξη που τριγυρνάει στο μυαλό μου;
<< Ψ Υ Χ Ρ Α Ι Μ Ι Α ! ! ! >>
Μέχρι να φτάσω στο σπίτι σκεφτόμουν... Το "κυνηγητό" μεταξύ του Πολ και της Athenas, το γεγονός πως ήξερε που είναι η αδερφή μου τις προηγούμενες φορές, το ανώνυμο μήνυμα και τη ξαφνική εξαφάνιση της.
Φτάνω στο σπίτι και τρέχω μανιωδώς.-ΜΑΜΑΑ!!! ΝΟΜΙΖΩ ΞΕΡΩ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ,
είπα ανοίγοντας τη πόρτα, βλέποντας ακριβώς απο πίσω της τη μητέρα μου στα σκαλοπάτια της εσωτερικής σκάλας ,με κατακόκκινα μάτια και δάκρυα να ψηλαφίζουν τα καλοσχηματισμένα μήλα της, να αγκαλιάζει τη ζακέτα της αδερφής μου.
Χωρίς καθυστέρηση παίρνω το τηλέφωνο στα χέρια μου και πληκτρολογώ τον αριθμό του σπιτιού της Μιράντας.
-ΣΗΚΩΣΕ ΤΟΟΟ....!!! Λέω νευρικά χτυπώντας το πόδι μου στο δάπεδο.
-Παρακαλώ; Ακούγεται τελικά η φωνή της Αϊρίν, της μαμάς της Μιράντας.
-Κ. Αϊρίν χίλια συγγνώμη για την ώρα. Η Penelope είμαι. Μπορώ να μιλήσω λιγο στη Μιράντα;;
-Ναι κορίτσι μου, φυσικά. Μισό λεπτό να τη φωνάξω.-Penelope?? Βρήκατε την Athena?? Ακούγεται η φωνή της Μιράντας ανήσυχη.
-Οχι γλυκιά μου. Χρειάζομαι τη βοήθειά σου.
-Τι μπορώ να κάνω;;
-Ξέρει κανένας από την παρέα σας που μένει αυτός ο Paul;
-Ναι, σημείωσε κάπου τη διεύθυνση.
-Σ'ευχαριστώ πολύ καλή μου.
Είπα και έκλεισα βιαστικά το τηλέφωνο.Κάλεσα την αστυνομία και σε 5 λεπτά ένα περιπολικό βρισκόταν έξω απο το σπίτι μου. Πήρα την τσάντα μου και έφυγα.
YOU ARE READING
𝓗𝓸𝓵𝓭 𝓶𝓮
Teen FictionΗ ζωή δεν είναι εύκολη. Θέλει δύναμη, αντοχή, θέληση και αγάπη για να την ζήσεις. Η Penelope το βιώνει αυτό καθημερινά. Είναι 19 χρονών και μένει με την μητερα της και την μικρότερη αδερφή της στο Λονδίνο. Κατάγεται απο την Ελλάδα, αλλά μετά από μια...