𝓗𝓸𝓵𝓭 𝓶𝓮

Κεφάλαιο 9

Με κράταγε τόσο σφιχτά που ένιωθα τους χτύπους της καρδιάς του να πάλλονται στο στέρνο μου. Μέχρι που ένιωσα τη δικιά μου να εκρήγνυται. Εκλεισα τα μάτια μου και σχημάτισα το όνομά του στα χείλη μου.

-Νίκο....

Ενιωθα τη καυτή ανάσα του στο λαιμό μου. Με κράτησε από τους ώμους και κοίταζε τα μάτια μου. Με το ένα του χέρι χάιδεψε το μάγουλο μου και πέρασε τα δάχτυλα του μέσα στα μαλλιά μου περνώντας μια τούφα που έπεφτε, μέχρι πριν λίγα δευτερόλεπτα, μπροστά στα μάτια μου, πίσω από το αυτί μου και με το αλλο σκούπισε τα δάκρυα που κυλούσαν στο πρόσωπό μου. Ενιωσα μία περίεργη ζεστασιά να διακατέχει το κορμί μου, μια φούντωση που ξεκίναγε απο το στήθος μου και ανέβαινε στο κεφάλι μου χρωματίζοντας με κόκκινο τα μάγουλα μου. Ασυναίσθητα δάγκωσα το κάτω χείλος μου και κάρφωσα το βλέμμα μου στο δικό του. Οι κόρες των ματιών του μαύρισαν περισσότερο και οι γωνίες του προσώπου του μαλάκωσαν.Εγειρε ελαφρά το κεφάλι του,πλησίασε το πρόσωπό του στο δικό μου και ακούμπησε απαλά τα χείλια του στα δικά μου. Ηταν σαρκώδη και βελούδινα. Ηθελα να τα φιλήσω, δεν έκανα πίσω. Για λιγα λεπτά απλά σταμάτησα να σκέφτομαι και αφέθηκα σε κάτι που μου άρεσε. Ηταν γλυκός και τρυφερός, κράταγε το πρόσωπο μου στις παλάμες του και με φίλαγε με ένταση... Οχι άγρια... Οχι δεν εννοω αυτό... Το φιλί του ηταν στοργικό και ερωτεύσιμο. Με φίλαγε σαν να το περίμενε μέρες.

Μετά από λίγα λεπτά, αφού τα σώματα μας απέκτησαν φυσιολογική απόσταση το ένα απο το άλλο και μπορούσα πια να αντικρίσω τα μάτια του, να πετάνε τις γλυκές τους σπίθες πάνω στο πρόσωπό μου, έπιασε το χέρι μου, μου χάρισε ενα υπέροχο χαμόγελο, πήρε μια βαθιά ανάσα και μου είπε πως ήθελε να μου μιλήσει.

-Λοιπον... Σ'ακούω. Αποκρίθηκα ήρεμη πια, αλλά με περιέργεια.

-Penelope, εκείνη τη μέρα στη σχολή, από το πρώτο δευτερόλεπτο που σε είδα δεν έχεις βγει στιγμή από το μυαλό μου. Σε σκέφτομαι συνέχεια... Δεν μπορώ να σταματήσω να φέρνω στο μυαλό μου το άρωμα σου, το χαμόγελο σου, τα μάτια σου. Στην σκέψη σου και μόνο καίγομαι... Δεν μπορούσα... Δηλαδή μπορούσα απλά δεν ένιωθα έτοιμος... Βασικά... Εγώ αυτό που προσπαθώ να σου πω... Για την ακρίβεια...

-Νίκο πες το... Με γκαστρωσες!!!! Είπα και γουρλωσα τα μάτια μου κάνοντας του νεύμα να συνεχίσει.

-Θέλω να είμαστε μαζί. Θέλω να είμαι κάθε μέρα δίπλα σου. Να σε στηρίζω, να σε βοηθάω, να σε νοιάζομαι και να το νιώθεις. Να σε αγγίζω, να σε φιλάω, να μυρίζω το άρωμα σου, να "κολλάει " στα ρούχα μου και το βράδυ να σε σκέφτομαι μέχρι να με πάρει ο ύπνος...και να είναι ο πιο ανήσυχος γιατί θα καίγομαι να ξημερώσει, για να σε ξαναδώ. Θες να προσπαθήσουμε να είμαστε μαζί... Εννοώ ζευγάρι...;;