ROSALINE (Short Story)

ENDING

warning: cringy lol

"Gosh Jimin! Linta ka ba?" Iritadong tanong habang tinitingnan ko yung iniwan niyang bakas kagabi sa leeg ko.

Sulok na sulok kami ngayon sa isang noodle restaurant sa tabi ng bintana habang tinitingnan ko sa maliit na salamin ko yung reflection ng leeg ko.

Hindi niya ako pinansin at pinagpatuloy lang niya yung pagkain niya, rinig na rinig ko pa yung tunog ng paghigop niya ng sabaw nito. Kaya naman binalik ko nalang ulit maliit na salamin sa bag ko bago ko siya tiningnan ng masama.

Padabog kong binalik scarf ko sa leeg ko kaya naman napaangat yung tingin niya sa akin.

"Rose, lalamig 'yang pagkain mo." Aniya.

Napahinga nalang ako ng malalim bago ako napairap, kumain nalang ulit ako kasi hindi rin naman niya ako papansinin. Hindi ito yung first time naming lumabas ni Jimin para kumain kaming dalawa pero ito yung first time na inilibre niya ako kaya naman tatandaan ko yung araw na 'to.

Tahimik kaming dalawa, nakakabingi. Hindi ako sanay na hindi kami nag-uusap o nag-aasaran tuwing lumalabas kaming dalawa.

Pareho kaming may hangover na dalawa, dahil ayokong bumangon at ayaw ko siyang samahan kumain sa labas ay ginamit na niya yung alas niya. Yun ay yung ililibre niya ako, kaya naman biglang pumalakpak yung tenga ko at sumama ako sa kanya.

Pero hindi ibig sabihin noon ay ayos na kaming dalawa.

"Galit ka pa rin ba sa akin?" Out of nowhere niyang tanong.

"Oo." Walang alinlangang tugon ko.

"I'm sorry, okay? Lasing ako, lasing ka rin. Pareho naman tayong may kasalanan kaya bakit sa akin ka lang nagagalit?" Tanong niya.

"Alangan namang magalit ako sa sarili ko?" Sarkastikong tanong ko.

"Rose, wag ka namang umarte na iyan yung unang beses na nangyari sa atin 'yan." Aniya.

Pareho kaming natigilan ng maalala namin yung nangyari nung Junior High School kami, nung Prom Night. Nagkatitigan kaming dalawa bago kami halos sabay na napayuko at nagsimulang kumain ulit ng noodles para iwasan yung topic na yun.

Don't get me wrong, walang nangyari sa aming dalawa ni Jimin kagabi. Halos naulit lang kasi yung nangyari sa amin nung Junior High School kami, ang kaibahan lang ay pareho nalang kaming nagising kaninang umaga sa bath tub ni Jin.

"Fine, lasing lang tayo kagabi at lasing lang tayo noon." Giit ko.

Parang may bumalot na namang katahimikan sa aming dalawa, magkatinginan lang kami at para bang nagtatantyahan kaming dalawa kung magsasalita pa ba kami o wag nalang hanggang sa binasag niya yung katahimikan.

"Hindi ako lasing noon."

Magsasalita na sana ako pero pinigilan ko yung bibig ko at tinikom ko iyon, pero napansin kong naghihintay siya ng sasabihin ko kaya naman napabuntong hininga nalang ako bago ko inipon lahat ng lakas ng loob ko.

"Alam ko." Tipid na sabi ko.

Nakita ko yung gulat sa mukha niya pero nanatili siyang tahimik. Panibagong katahimikan na naman yung bumalot sa aming dalawa habang magkatinginan kami, napansin kong unti-unting nagkaroon ng pink blush yung pisngi niya bago siya nag-iwas ng tingin sa akin.

"Alam kong isang beses ka lang uminom noon at hindi mo na sinundan ulit nung makita mong sunod-sunod yung pag-inom ko."

"Syempre, makakagalitan ako ni Tito at Tita kapag nalaman nilang nalasing ka at hindi kita maiuwi ng ayos dahil pareho tayong lasing." Paliwanag niya.