Her Sweet & Greatest Revenge [COMPLETED]

Prologue

Napabangon ako sa pagkakahiga nang makarinig ako ng ingay sa labas. Agad naman akong tumayo at naglakad palabas sa aking kwarto. Napakunot ang aking noo nang makita ko ang mga katulong naming na busy sa pagdedecorate nang hindi ko malaman ang dahilan. Ano bang meron at bigla silang naglinis?

I immediately approached yaya Tessa, she's the most trusted katulong dito sa mansion.

"Yaya, what is happening right now. It seems like they're busy cleaning but why though?" Nagtatakang tanong ko sa kanya, agad naman itong ngumite sa akin at hinaplos ang aking pisngi at agad na binigay sa akin ang envelope. Napakunot ang aking noo magtatanong pa sana ako kanino ito galling pero umalis na si yaya. Napakibit-balikat na lamang ako at pumasok ulit sa aking kwarto.

I sat down I looked at the envelope intently. I don't want destroy the design pero I am curious as hell. I opened the envelope and then I read the letter. It's from my parents. Biglang sumaya ang puso ko dahil after ilang months of being away from me dahil sa business meetings nila, finally makakasama ko na sila.

Setyembre 07,2015

Dear Twinky,

Anak mahal ka namin ni papa mo, pasensya na kung medyo busy kami at di ka namin nababantayan ng maayos , pero don't worry baby your father and I decided to throw you a party tomorrow well it's an apology party for our absence baby so be ready madami kang bisita bukas we love you anak.

Nagmamahal,

Mama and papa

Agad kong inakap ang letter, sobrang saya ko. Minsan lang din kasi kami nagkakasama ng magulang ko. Bukas makikita at makakasama ko na sila. Actually, naiintindihan ko na naman sila kung bakit palagi silang busy eh. Minsan nga lang nalulungkot ako pero minsan iniintindi ko na lang para sa kapakanan ko din naman ang ginagawa nila.

Magiliw akong lumabas sa aking kwarto at masayang tinulongan ang sila yaya para mas mapadali ang kanilang trabaho. We treat our maids as our own family. Papa told me na parehas lang naman lahat pantay-pantay. I joyfully swept the floor and I also mopped the floor. My sweats are dripping but it doesn't matter to me I am happy!

"Twinky," As I heard my father's voice agad kong binitawan ang mop na hawak ko at I ran happily to them. They hugged me tight at pinunasan ni mama ang aking pawis.

"Sobrang saya moa ta anak?" Nakangiting tanong ni mama sa akin. I kissed her cheeks and I smiled at her.

"Because tomorrow is going to be a good day!" Masiglang bulyaw ko at napaikot pa ako. I am already seventeen years old pero whenever my mom and dad is around feeling ko isa akong batang paslit. My mom giggled and then she pinched my cheeks.

"Yes our dear twinky, so baby you have to take a bath now and rest. Tomorrow is going to be a good day." Sinunod ko naman ang sinabi ng aking ina. Naligo na ako at nagpahinga na, nasa kwarto na ako at napatingala ako sa aking bintana. I closed my eye and pray.

"Sana masaya ako bukas Lord!" I opened my eyes and happily lied down in the bed. Tomorrow is going to be a good day. I should rest for now.

-

I woke up late almost forgot that today is the day! Tumakbo ako papunta sa kwarto ng aking mga magulang and I was shocked because when I came out the hall is already flooded by many people. They are just the Mollen De la Mercedes clan, the strongest family in the business world. I greeted my titas and titos and also my cousins. As soon as I spotted my parents, I quickly ran towards them and then hugged them tightly.

My parents just chuckled.

"Hello there our Twinky, bakit hindi ka pa nagbibihis?" My asked me, I pouted.

"Ma help naman sap ag choose ng damit ko." I said while holding her arms. My mom nodded, naglalakad na kami ngayon papunta sa kwarto ko. Nang makarating na kami sa kwarto ay agad naman ako hinanapan ni Mama ng masusuot, nakaupo lang ako sa kama habang nilalaro ang aking mga paa. It felt so great whenever Mom and Dad is around. Kontento na ako.

Humarap si Mama sa akin, hawak-hawak ang white long dress. She smiled at me.

"Ito anak, bagay ito sa'yo dahil dalaga kana." Nakangiting sabi nya sa akin. Agad ko namang isinuot ito at maisuot ko na ay agad akong lumabas. My Mom suddenly went silent dahilan para mapakamot ako sa aking batok. Mukhang hindi bagay sa akin.

"Hindi ba bag----"

"You look gorgeous anak!" She said. I shyly smiled at my mom and then after ilang minuto ay lumabas na kami ni Mama sa kwarto at lahat sila ay napalingon sa aming gawi. Gulat na gulat silang napatingin sa akin. Ang awkward po. Ngumite lang si Mama at pinagpatuloy namin ang paglalakad papunta ka papa. Napakunot ang aking noo nang mapansin ko na hindi mapakali si papa. Mama approached him, pati si Mama biglang nag-iba ang ekspresyon ng kanyang mukha.

"Is there something wrong Mama, Papa?" Agad naman silang napalingon sa akin at ngumite sabay iling pero bakit hindi ako kombinsido sa kanilang ngite at iling. Hinawakan ni Mama ang aking balikat at ngumite.

"Anak maki-join ka na sa mga pinsan mo go!" Sabi ni mama at agad naman akong tumango at tumakbo papunta sa mga pinsan ko. Everybody was happy everybody was enjoying the party, everybody is dancing like a crazy baboon because of the happiness that is raging back and forth inside our body. We danced 'til we are sobered up by happiness.

Sa sobrang saya namin we roared like a lion pero biglang nag-iba ang chants nang biglang may kung anong sumabog at sulpotan ang tatlong armadong lalaki. Hindi ko alam ang gagawin ko hindi ko nga mahanap ang magulang ko. The chants turns to crying and sobbing. I saw everything as in everything gun shots , chainsaw , blood spreading on the floor , everybody was lying on floor.

Tumatakbo na ako dahil nagkagulo na ang mga tao, puro dugo ang nakikita ko pero napahinto ako sa pagtakbo at nanuyo ang aking lalamunan. Nakahiga na sa sahig ang ama at ina ko na walang buhay. Bakit ganito !

Bigla akong nadarang nang biglang tumakbo ang lalaking may hawak na chainsaw papunta sa akin. Kailangan kong tumakbo! Tumakbo ako nang tumakbo hanggang sa tumago sa old thick cabinet nila Mama. Tinakpan ko ang aking bibig, pinipigiilan kong gumawa ng ingay natatakot, hindi ko alam ang gagawin ko.

"Where are you babygirl. I won't bite." Napapikit ako sa sobrang takot at mas lalo pang siniksik ko ang aking sarili.

"Anong ginagawa mo d'yan! Tara na !" Narinig ko naman ang yabag nila na paalis na. Para akong nababaliw. Dahan-dahan kong binuksan ang pinto ng cabinet at sumalubong sa akin ang mga walang buhay kong kapamilya. Napatakip ako sa aking bibig, bakit ganito?

Naglandasan ang mga luha ko nang Makita ko ang magulang ko na wala nang buhay. Tumakbo ako papunta sa malamig na katawan ng aking magulang inakap ito.

"Hindi!!" Mama, Papa hindi pa sila pweding mawala sa buhay ko kailangan ko pa sila.

"Huwag niyo akong iwan please. Mama! Papa!" Niyakap ko ang aking tuhod at inilibot ko ang aking paningin. Bakit kailangang maging ganito?! Bakit hindi ko man lang sila natulungan?Buhay nga ako pero ako na lang mag-isa.

I looked at the dead bodies of my parents, sobrang sakit ng dibdib ko. Gusto kong pumatay, gusto kong patayin ang mga taong pumaslang sa pamilya ko. Kailangan kong ilibing ang magulang ko kahit naman sa paraang ito mailibing sila ng maayos kahit na pinatay sila ng walang awa.

Napayukom ang aking kamay, Kung sino man siya pagbabayaran niya ang ginawa niyang pagpaslang sa magulang ko. Hindi na ako nag-aksaya pa ng oras pa at kumilos na ako pero bawat kilos na ginagawa ko ay tumutulo ang mga luha sa aking mga mata. Inilibing ko sila isa-isa, ang sakit ng puso ko hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Nang matapos ko na silang ilibing ay bumagsak ang aking katawan at inakap ang puntod ng aking magulang.

"Ipaghihigante ko kayo! Hangga't ako ay buhay hahanapin ko ang gumawa sa pamilya na'tin!" Napayukom ang aking kamay. Sila na lang ang meron ako. I wanted to curse myself from hiding and for being such a coward but I was too helpless too. I was eaten by the thought that I might die.

Tumayo ako at napatingala ako sa kalangitan.

"Ipaghihigante ko ang pamilya ko!" Buhay ang kinuha nila, buhay din ang kapalit!